Uchwała Nr ZO/012/20/u z dnia 11 marca 2020 r. Zespołu Orzekającego w sprawie o sygn. akt: KER/275/19
Uchwała Nr ZO/012/20/u
z dnia 11 marca 2020 r.
Zespołu Orzekającego
w sprawie o sygn. akt:
KER/275/19
- Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń
Rada Reklamy, w składzie:
- Zuzanna Warowna-Toruńska – przewodnicząca,
- Ewelina Czuba – członek,
- Elżbieta Kondzioła – członek,
na posiedzeniu w dniu 11 marca 2020 r., po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/275/19 złożonej, na podstawie pkt. 11 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie zewnętrznej McFIT Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)
postanawia
– skargę oddalić.
- Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt KER/275/19.
Przedmiotem skargi była reklama zewnętrzna usług fitness dostępnych w sieci McFIT.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował:
„opis reklamy: Reklama wprowadzająca w błąd, oferująca siłownię za 1 zł, podczas gdy drobnym druczkiem i zamysłem jest cena standardowa 69 zł za miesiąc
Treść skargi: Po raz kolejny Mcfit używając reklamy wprowadza w błąd sugerując usługą z 1 zł, podczas gdy cena jest 69 zł. Dałem się nabrać na poprzednie takie reklamy, ponieważ ten proceder trwa od kilku lat w reklamie zewnętrznej i w studiu!!! Może czas zwrócić uwagę?”- pisownia oryginalna
W toku posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter – referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, zgodnie z należytą starannością oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.
Ponadto wniósł o uznanie reklamy za niezgodną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego Reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.
Zarzucił również naruszenie w reklamie art. 10 ust. 1 b) Kodeksu Etyki Reklamy zgodnie z którym: Ponadto reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
- b) wartości produktu i jego rzeczywistej ceny oraz warunków płatności, w szczególności takich jak sprzedaż ratalna, leasing, sprzedaż na kredyt, sprzedaż okazyjna;
Skarżony uczestniczył w posiedzeniu; Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści: „Działając w imieniu McFIT Polska sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej „McFIT” lub „Spółka”) w odpowiedzi na pismo Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy (dalej „Rada reklamy”) z dnia 5 lutego 2020 r. doręczonego za pośrednictwem poczty email w dniu 5 lutego 2020 r. (dalej „Pismo”) informującym o wpłynięciu skargi konsumenckiej na reklamę zewnętrzną McFIT (dalej „Skarga”) przedstawiamy poniżej stanowisko McFIT w zakresie Skargi oraz wyrażamy wolę uczestnictwa w postępowaniu przed Komisją Etyki Reklamy.
Skarga jest niezasadna i wnosimy o podjęcie uchwały przez Zespół Orzekający o oddaleniu Skargi z uwagi na brak faktu naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy (art. 43 ust. 1 lit b. Regulaminu rozpatrywania skarg rady Reklamy).
UZASADNIENIE
Skarga zarzuca, że reklama zewnętrzna McFIT promująca kampanię „Mega Oferta 2019” wprowadza w błąd sugerując, że cena usługi wynosi 1 zł podczas gdy cena to 69 zł (vide Skarga). Rada reklamy zakwalifikowała zarzut Skargi jako potencjalne naruszenie norm zawartych w art. 2 ust. 1, art. 8, art. 10 ust. 1b Kodeksu Etyki Reklamy.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 Kodeksu działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji. Kolejne powołane przepisy stanowią że reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy (art. 8 Kodeksu) oraz nie może wprowadzać w błąd odbiorców, w szczególności w odniesieniu do wartości produktu i jego rzeczywistej ceny oraz warunków płatności, w szczególności takich jak sprzedaż ratalna, leasing, sprzedaż na kredyt, sprzedaż okazyjna (art. 10 ust. 1 lit. b Kodeksu).
Nie jest jasne na jakiej podstawie Skarga zarzuca możliwość wprowadzenie przez reklamę w błąd. Z treści reklamy zewnętrznej McFIT jednoznacznie wynika, że cena 1 zł dotyczy pierwszych trzech pełnych miesięcy. Dokładny tekst reklamy to „1 zł MIEŚ.* PRZEZ PIERWSZE 3 PEŁNE MIESIĄCE” wydrukowany w czterech liniach następujących po sobie jedna po drugiej. Informacja o czasie obowiązywania ceny 1 zł nie jest ukryta lub umieszczona w innym miejscu reklamy. Wykorzystana w reklamie czcionka jest wyraźna i widoczna na pierwszy rzut oka.
Dowód: fotokopia kwestionowanej reklamy zewnętrznej
Nie można zatem uznać, że cena 1 zł stanowi cenę 69 zł jak Sugeruje Skarga, a tym samym, że reklama wprowadza w błąd i narusza powołane przepisy Kodeksu Etyki Reklamy. Ponadto, w dolnej części reklamy umieszczone zostały szczegółowe warunki promocji „Mega Oferta 2019” wskazujące m.in., że minimalny okres obowiązywania umowy wynosi 12 miesięcy, a cena po pierwszych trzech miesiącach wynosi 69 zł. Uznanie, że reklama wprowadza w błąd odbiorcę co do rzeczywistej ceny lub nadużywa jego zaufania jest nieuzasadnione.
Taki wniosek wynika również z zestawienia reklamy z przepisami ustawy z 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, które regulują praktykę wprowadzania w błąd w nieco szerszym kontekście niż Kodeks Etyki Reklamy. Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy za praktykę rynkową wprowadzającą w błąd uznaje się działanie wprowadzające w błąd, jeżeli działanie to w jakikolwiek sposób powoduje lub może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął. W niniejszej sprawie Skarga mogłaby okazać się zasadna jedynie w sytuacji, gdy odbiorca kwestionowanej reklamy podejmując decyzję o zawarciu umowy byłby przekonany, że cena 1 zł dotyczy pełnego okresu umowy lub w sytuacji gdy zamiast ceny 1 zł byłby zobowiązany do zapłaty ceny 69 zł. Żadna z tych sytuacji nie ma jednak miejsca. Fakt ograniczenia czasowego ceny 1 zł do pierwszych trzech miesięcy wynika wprost z literalnej treści reklamy. McFIT nie żąda od klientów korzystających z promocji kwoty 69 zł za pierwsze trzy miesiące, a z godnie z treścią reklamy kwotę 1 zł.
Ponadto, każdy klient chcący zawrzeć umowę o korzystanie z usługi fitness w Studiach McFIT na warunkach promocyjnych w palcówce McFIT otrzymuje pełną informację w zakresie warunków promocji, w tym regulamin kampanii „Mega Oferta 2019” (w załączeniu). Z kolei klient chcący zawrzeć umowę on-line za pośrednictwem strony internetowej www.mcfit.com otrzymuje jasną i pełną informacje o warunkach promocji przed zawarciem umowy. Po wciśnięciu zakładki „ZAPISZ SIĘ JUŻ DZIŚ” klient zostaje przekierowany do zakładki „SZCZEGÓŁY OFERTY” ze wszystkimi informacjami promocji.
Dowód: regulamin promocji 070 „Mega Oferta 2019”
wydruki (zrzuty ekranu) ze strony internetowej www.mcfit.com
Mając na uwadze powyższe, Skarga jest bezpodstawna i powinna zostać oddalona przez Zespół Orzekający z uwagi na brak faktu naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy.
Jednocześnie, McFIT deklaruje pełną współpracę w toku postępowania przed Komisją Etyki Reklamy.
Załącznik: REGULAMIN PROMOCJI 070 „Mega Oferta 2019”.” – pisownia oryginalna
- Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający nie podzielił zarzutów Skarżącego i nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm art. 2 ust. 1, art. 8 i art. 10 ust. 1b) Kodeksu Etyki Reklamy. Zespół Orzekający uznał, iż oceniana reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, z należytą starannością i nie narusza dobrych obyczajów. Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie treści nadużywających zaufania odbiorców ani treści wykorzystujących ich brak doświadczenia lub wiedzy ani również treści wprowadzających odbiorców w błąd co do ceny reklamowanych usług fitness. Zespół Orzekający wziął pod uwagę, że reklama w sposób czytelny informowała o warunkach promocji tj. 1 zł miesięcznie przez pierwsze 3 pełne miesiące przy zawarciu umowy na 12 miesięcy. W związku z powyższym, na podstawie pkt. 43 ust. 1) lit b) Regulaminu rozpatrywania skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały. Zgodnie z pkt. 51. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Strony mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt. 43.