Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy w składzie:

 

• Małgorzata Augustyniak – przewodnicząca
• Beata Dziwulska – członkini
• Sylwia Jedyńska – członkini

na posiedzeniu w dniu 7 maja 2025 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/014/25 złożonej na podstawie pkt 12 Regulaminu Rozpatrywania Skarg przez konsumenta (dane w aktach sprawy) przeciwko T – Mobile Polska S.A. z siedzibą w Warszawie w sprawie dotyczącej reklamy internetu mobilnego,

postanawia

 

skargę oddalić.

 

Uzasadnienie

 

W skardze skierowanej do Komisji Etyki Reklamy (dalej także: „KER”) konsument (dalej także: „Skarżący”) wskazał, że T – Mobile Polska S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej także: „Skarżona”) stosowała przekaz z elementami dyskryminacji na tle narodowości.

 

Zgodnie ze skargą:

 

Zgłaszam fakt dyskryminacji na tle obywatelstwa i proszę o interwencję: Chciałam zakupić przez internet abonament na internet mobilny w T-mobile. Nie da się tego zrobić bez polskiego dowodu osobistego. Załączam reklamację wysłanej do bok i odpowiedź od nich, UOKIK, że to jest państwa sprawa.

 

Przekaz został zakwalifikowany jako potencjalnie naruszający zasady etyki reklamy w zakresie wskazanym w art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy.

 

Art. 4

Reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania

religijne, płeć lub narodowość.

 

Skarżona w odpowiedzi na zawiadomienie Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy przedstawiła stanowisko w sprawie w korespondencji z dnia 3 kwietnia 2025 r. i wyraziła wolę uczestnictwa w postępowaniu przed KER.

 

Skarżona wskazała, że obecny stan faktyczny wynika z uwarunkowań natury technicznej, systemowej i prawno – administracyjnej. Każdy operator obsługujący klientów sieci telekomunikacyjnej dąży do umożliwienia zawarcia umowy jak najszerszej liczbie użytkowników, bez względu na ich narodowość, z jednoczesnym uwzględnieniem możliwości odpowiedniej weryfikacji w poszczególnych kanałach sprzedaży. Jeżeli występują ograniczenia, są one one wypadkową ograniczeń systemowych w połączeniu z ograniczeniami natury prawno – administracyjnej. Gdyby ograniczenia nie występowały, użytkownicy mieliby jak najszerszą możliwość korzystania z usług dostawcy w każdym możliwym kanale sprzedaży.

 

Skarżona wskazała, że punktem wyjścia dla oceny warunków zawierania umów przez poszczególne rodzaje klientów są przepisy art. 298 Ustawy prawo komunikacji elektronicznej. Przepisy nie przewidują obowiązku oferowania takiego samego zakresu usług we wszystkich dostępnych kanałach sprzedaży dla wszystkich rodzajów konsumentów, w tym konsumentów obcokrajowców. Przepisy dopuszczają wprowadzenie ograniczeń z uwagi na status użytkowników oraz dostępność i możliwość uzyskania informacji konkretnym kanałem sprzedaży. Ewentualne ograniczenia wynikają, w ocenie Skarżonej, z obiektywnych przyczyn.

 

Skarżona poinformowała, że przedsiębiorcy telekomunikacyjni korzystają z baz danych, które umożliwiają weryfikację danych w trybie online, co jest niezbędne, aby transakcja w danym kanale sprzedaży mogła zostać przeprowadzona pozytywnie. Potwierdza to, że Skarżona z powodu tych uwarunkowań nie ma możliwości obsługi obcokrajowców w sposób tożsamy do obywateli polskich w kanałach zdalnych.

 

Skarżona dodała, że – podobnie jak pozostali operatorzy telekomunikacyjni – ma prawo kształtowania własnej polityki sprzedaży oraz dostępności danych usług i ofert w zależności od kanału sprzedaży. Niektóre oferty są dostępne wyłącznie online, a niektóre wyłącznie w punktach sprzedaży.

 

Skarżona oferuje w systemie prepaid specjalne taryfy, które są dedykowane dla obywateli ukraińskich. Materiały reklamowe są przygotowane specjalnie dla nich, ponieważ są dostępne tłumaczenia również na język ukraiński. W jednej z proponowanych taryf, poza możliwością korzystania z pakietu minut (1500 minut) do sieci komórkowych ukraińskich operatorów, konsument może włączyć usługę 2400 GB extra przez rok. W ramach usługi w cenie doładowania może korzystać z pakietu 200 GB przyznawanych co 30 dni, pod warunkiem odnowienia cyklicznej oferty.

 

Mając na względzie powyższe, Skarżona wskazała, że reklama nie narusza powszechnie przyjętych zasad etyki oraz dobrych praktyk rynkowych będących podstawą akceptacji treści reklamowych, a tym samym norm zawartych w art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy. Skarżona podkreśliła, że swoje działania reklamowe prowadzi z należytą starannością przyjętą dla profesjonalisty, zgodnie z dobrymi obyczajami, zasadami uczciwej konkurencji i w poczuciu odpowiedzialności społecznej.

 

Obecna na posiedzeniu pełnomocniczka Skarżonej poparła przedstawione stanowisko.

 

Zespół Orzekający ustalił, co następuje.

 

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie (zrzut ekranu załączony przez Skarżącego) wynika, że przekaz miał miejsce na stronie internetowej Skarżonej. Data emisji wskazana przez Skarżącego to dzień 1 grudnia 2024 roku.

 

Strona internetowa T-Mobile Polska prezentowała ofertę mobilnego internetu dla klientów indywidualnych. Użytkownik miał możliwość wyboru spośród trzech dostępnych wariantów abonamentu: Internet 100 GB, Internet 40 GB oraz Internet 60 GB.

 

Zespół Orzekający zważył, co następuje.

 

W ocenie Zespołu Orzekającego (dalej także: „ZO”) skarżony przekaz nie narusza zasad etyki wyrażonych w Kodeksie Etyki Reklamy.

 

Należy mieć na uwadze, iż ocena reklamy zasadniczo winna być dokonywana z perspektywy odbiorcy reklamy, jakim jest przeciętny konsument. Przeciętnym konsumentem jest konsument, który jest dostatecznie dobrze poinformowany, uważny i ostrożny; oceny dokonuje się z uwzględnieniem czynników społecznych, kulturowych, językowych i przynależności danego konsumenta do szczególnej grupy konsumentów, przez którą rozumie się dającą się jednoznacznie zidentyfikować grupę konsumentów, szczególnie podatną na oddziaływanie reklamy lub na produkt, którego reklama dotyczy, ze względu na szczególne cechy, takie jak wiek, niepełnosprawność fizyczna lub umysłowa (art. 3 lit. h Kodeksu Etyki Reklamy).

 

Zarzut Skarżącego dotyczący dyskryminacji ze względu na narodowość nie znajduje, w ocenie ZO, odzwierciedlenia w treści przekazu. Zasady korzystania z oferty internetowej są jednakowe  dla wszystkich konsumentów. Weryfikacja tożsamości użytkowników za pomocą dowodu tożsamości, jest jednym z warunków skorzystania z oferty, do której Skarżąca jest uprawniona ze względu na wymogi formalno-prawne związane z identyfikacją abonenta. Cel tej weryfikacji ma charakter obiektywny i odnosi się do pewności i bezpieczeństwa zawieranej umowy. W przypadku umów zawieranych przez internet nie jest efektywne zadośćuczynienie temu celowi – z uwagi na ograniczenia techniczne – poprzez żądanie dokumentu innego niż polski dowód osobisty. Należy zauważyć, że brak dowodu osobistego w przypadku obywatela Polski również uniemożliwiałby zawarcie umowy w kanale online.

 

Brak jest także wymogu oferowania wszystkich ofert przedsiębiorcy każdym kanałem komunikacji. Nadto, obywatelom Ukrainy oferowane są przez Skarżoną dedykowane taryfy w systemie prepaid.

 

Mając na uwadze powyższe, przekaz Skarżonej nie ma charakteru dyskryminacji czy preferencji określonej grupy społecznej. Tym samym brak jest naruszenia art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy.

 

Niemniej, ZO sugeruje uwzględnienie przez Skarżoną na stronie internetowej z przedmiotową ofertą wyraźnej informacji o konieczności posiadania ważnego dowodu osobistego w celu skorzystania z oferty. Jasny komunikat w tym zakresie zwiększy przejrzystość przekazu i ułatwi konsumentom proces zakupu.

 

Mając na względzie powyższe, Zespół Orzekający na podstawie art. 49 lit. b Regulaminu Rozpatrywania Skarg postanowił skargę oddalić.

 

Zdania odrębne

 

Brak.

 

Zgodnie z pkt. 58 Regulaminu Rozpatrywania Skarg Strony mogą odwoływać się od Uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia Uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody nieznane Zespołowi Orzekającemu w dacie podjęcia Uchwały, od której Strona wnosi odwołanie.