
Uchwała Nr ZO/046/21u z dnia 16 czerwca 2021 r. Zespołu Orzekającego w sprawie o sygn. akt: KER/048/21
- Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń
Rada Reklamy, w składzie:
- Wojciech Piwocki – przewodniczący;
- Małgorzata Domaszewicz – członkini;
- Maciej Korobacz – członek;
na posiedzeniu w dniu 16 czerwca 2021 r., po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/048/21 złożonej, na podstawie pkt. 11 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie zewnętrznej umieszczonej na billboardzie znajdującym się przy ul. Leona Kruczkowskiego w Warszawie w dniu 10 kwietnia 2021 r. umieszczonej przez firmę ADRIAN FABRYKA RAJSTOP MAŁGORZATA ROSOŁOWSKA z siedzibą w Zgierzu(dalej: Skarżony)
postanawia
– skargę uwzględnić.
- Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt KER/048/21.
Przedmiotem skargi była reklama zewnętrzna rajstop damskich marki ADRIAN.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował, iż w reklamie dopatrzył się naruszenia standardów reklamowych w postaci emitowanego przekazu reklamowego mogącego zagrażać psychicznemu i moralnemu rozwojowi młodzieży, a także zawierającego elementy wzbudzające strach.
Treść reklamy:
Przedstawienie martwej kobiety w rajstopach. To reklama rajstop.
[pisownia oryginalna]
Treść skargi:
Drastyczność przedstawienia poprzez umieszczenie na pierwszym planie kałuży krwi. Ale przede wszystkim – zwracanie uwagi na atrakcyjność nóg martwego ciała kobiety! Niezależnie od przekazu, który jest napisany, uwagę mają zwrócić nogi w rajstopach. Nogi martwej kobiety!
[pisownia oryginalna]
W toku posiedzenia skargę przedstawiała i popierała arbiter – referent.
Arbiter-referent wniosła o uznanie reklamy za niezgodną z art. 2 (1), 4, 5 oraz 6 Kodeksu Etyki Reklamy, tj.:
Art. 2
Działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji. (…)
Art. 4
Reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.
Art. 5
Reklamy nie mogą zawierać elementów, które zachęcają do aktów przemocy.
Art. 6
Bez uzasadnionej konieczności powodowanej np. względami społecznymi i profilaktyką, reklamy nie mogą motywować do zakupu produktu poprzez wykorzystywanie zdarzeń losowych, wywoływanie lęku lub poczucia strachu.
Skarżony nie był obecny w toku posiedzenia, natomiast przedstawił stanowisko w formie pisemnej.
W swoim stanowisku Skarżony wniósł o uznanie skargi za bezzasadną. Istotnym z punktu widzenia Skarżonego aspektem sprawy jest fakt, iż zwraca uwagę na doniosły i ważny problem obecny w społeczeństwie, jednocześnie nie robiąc tego w sposób wulgarny, nawołujący do agresji lub przemocy.
Skarżony w swoim stanowisku podkreślił, iż jego celem było przedstawienie elegancko ubranej kobiety, która jednocześnie nie została otoczona opieką i zrozumieniem bliskich – wszakże nie sprawiała wrażenia osoby, która nie radziłaby sobie z jakimikolwiek problemami. W świetle wyjaśnień Skarżonego to na taką sytuację zwraca uwagę hasło reklamowe kampanii.
Skarżony w swoim stanowisku podkreślił, iż przekaz reklamy wskazuje na doniosłe względy społeczne oraz konieczność przykładania większej wagi do profilaktyki zdrowia psychicznego.
W świetle powyższych informacji Skarżony wniósł o oddalenie skargi.
- Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszeń norm wynikających z art. 2 (1), 5 oraz 6 Kodeksu Etyki Reklamy, nie doszło natomiast do naruszenia art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy
Zespół Orzekający uznał, iż skarżona reklama nie była prowadzona w duchu odpowiedzialności społecznej oraz dobrych obyczajów.
Ponadto, Zespół Orzekający uznał, iż kwestionowany przekaz reklamowy nie doprowadził do dyskryminacji lub uprzedmiotowienia ze względu na płeć.
Zespół Orzekający uznał, iż w skarżonej reklamie niewątpliwie doszło do przekroczenia dopuszczalnych w ramach obowiązujących standardów reklamowych granic wykorzystania zdarzenia niezwykle negatywnego, jakim jest depresja oraz myśli samobójcze. Wydaje się, iż reklamodawca powinien w sposób dużo bardziej ostrożny podchodzić do łączenia tego rodzaju sytuacji, które często dotykają wiele osób w życiu rzeczywistym, z próbą zachęcenia do kupna jakichkolwiek produktów.
Jednocześnie, Zespół Orzekający dostrzegł możliwość uznania przekazu reklamowego za atrakcyjne przedstawianie zdarzenia związanego ze śmiercią, co może wywoływać lęk i poczucie strachu u odbiorców.
W związku z powyższym, na podstawie pkt. 43 ust. 1) lit b) oraz c) Regulaminu rozpatrywania skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały.
Zgodnie z pkt. 51. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Strony mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt. 43.