Uchwała Nr ZO/065/20u w sprawie GlaxoSmithKline Consumer Healthcare Sp. z o.o. z dnia 9 września 2020 r. Zespołu Orzekającego w sprawie o sygn. akt: KER/115/20

Uchwała Nr ZO/065/20u

z dnia 9 września 2020 r.

Zespołu Orzekającego

w sprawie o sygn. akt:

KER/115/20

 

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń

Rada Reklamy, w składzie:

 

• Zofia Sanejko – przewodnicząca,
• Joanna Łodygowska – członek,
• Magdalena Rigamonti – członek,

 

na posiedzeniu w dniu 9 września 2020 r., po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/115/20 złożonej, na podstawie pkt. 11 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie telewizyjnej GlaxoSmithKline Consumer Healthcare Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu (dalej: Skarżony)

 

postanawia

– skargę oddalić.

 

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

 

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt KER/115/20.

Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna produktów marki Voltaren Max.

 

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował:

„Reklamowany produkt: Voltaren Max

Treść reklamy: Pani ciągnie psa na smyczy. Poddusza go. Zmusza go do biegania.

Załączniki: https://www.youtube.com/watch?v=RZzLjy77w38

Skarga: Składam skargę na producenta reklamy za pokazywanie znęcania się nad psem. Mops to rasa brachycefaliczna. Bardzo słabo wentyluje ciało, ma problemy z oddychaniem, nie może się przegrzać, w dni ciepłe powinien być w cieniu i się chłodzić a nie być zmuszany do ruchu. W reklamie pokazany jest mops zmuszany do ruchu, opiekun ciągnie go na smyczy i w dodatku w słoneczny dzień. Pies nie ma ochoty na ruch. Właściciel go zmusza i do tego jeszcze ciągnie. Tę reklamę należy zgłosić jako pokazywanie przemocy nad psem i jako przykład okrucieństwa. W zamyśle ma to niby być śmieszne, ale nie jest dla kogoś kto rozumie tę sytuację. Nawet podczas nagrywania tej reklamy ten pies musiał być ciągnięty na smyczy. Pies się wyrywa, zapiera. Ma źle założoną obrożę. Nie można na to patrzeć. To czyste okrucieństwo.  To powinno się zgłosić na policję i do prokuratora jako propagowanie przemocy nad psami.”- pisownia oryginalna

 

W toku posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter – referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 2 ust. 1 i art. 21 Kodeksu Etyki Reklamy:

Art. 2 ust. 1.      

Działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Art. 21

Reklamy nie mogą propagować postaw kwestionujących prawa zwierząt. Reklamy wykorzystujące wizerunek zwierząt powinna cechować powściągliwość, tak aby zwierzęta nie były przedstawiane w sposób sugerujący możliwość ich niehumanitarnego traktowania.

 

Skarżony uczestniczył w posiedzeniu; Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści: „Szanowni Państwo, W związku z wpłynięciem do Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy (dalej: „Rada Reklamy”) skargi na naszą reklamę telewizyjną i internetową produktu Voltaren MAX, w której podniesiono naruszenie przez nią powszechnie przyjętych zasad etyki oraz dobrych praktyk rynkowych będących podstawą akceptacji treści reklamowych przez środowisko reklamodawców oraz konsumentów poprzez potencjalne naruszenie norm zawartych w art. 2 ust. 1, art. 21 Kodeksu Etyki Reklamy, które brzmią:

Art. 2 1. Działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Art. 21 Reklamy nie mogą propagować postaw kwestionujących prawa zwierząt. Reklamy wykorzystujące wizerunek zwierząt powinna cechować powściągliwość, tak aby zwierzęta nie były przedstawiane w sposób sugerujący możliwość ich niehumanitarnego traktowania.

Spółka GlaxoSmithKline Consumer Healthcare sp. z o.o. wyraża wolę uczestnictwa w postępowaniu przed Radą Reklamy oraz przedstawia poniżej stanowisko odnośnie przedmiotowej reklamy i skargi.

[przedmiot skargi]

Jak wynika z treści Skargi, zarzuty wobec przedmiotowej reklamy dotyczą:

1. Rzekomego znęcania się nad występującym w reklamie psem;
2. Prezentowania przez reklamę przemocy nad psem i przykład okrucieństwa, które mają polegać na zmuszaniu psa do ruchu – w tym ciągnięcia psa na smyczy;
3. Złego traktowania psa na planie zdjęciowym przedmiotowej reklamy.

Przed odniesieniem się do powyższych zarzutów wskazać należy, że firma GlaxoSmithKline w swoim publicznym stanowisku podkreśla swój moralny obowiązek dbania o dobrostan i właściwe traktowanie zwierząt znajdujących się pod naszą opieką. W tym celu firma GlaxoSmithKline Wprowadziła globalną politykę, która obejmuje stosowane przez nas standardy, i oczekuje, że będą one przestrzegane również przez kontrahentów GSK.

[kwestia rzekomego złego traktowania psa na planie zdjęciowym]

Również w przypadku kwestionowanej reklamy, dobro występujących w niej zwierząt było dla nas priorytetem. Wszystkie zwierzęta biorące udział w nagraniu pozostawały pod opieką weterynarza, który potwierdził w pisemnym oświadczeniu, że zostały im zapewnione optymalne warunki zarówno na planie jak i podczas transportu z i na plan zdjęciowy.

W pisemnym oświadczeniu opiekujący się zwierzętami weterynarz potwierdził również, że podczas kręcenia kwestionowanej reklamy zwierzęta nigdy nie były narażone na żadne ryzyka.

Dowód: kopia oświadczenia weterynarza w języku angielskim wraz z tłumaczeniem

Rzekomego złego traktowania zwierząt na planie zdjęciowym nie potwierdza również sama kwestionowana reklama. Nie przedstawia ona żadnych aktów przemocy wobec psa, w szczególności nie przedstawia psa wykonującego aktywność, która mogłaby mu zaszkodzić. Za taką aktywność nie można w szczególności uznać niespiesznego truchtu w ramach codziennego spaceru. Bohater reklamy – pies ‘Fafik’ jest reprezentantem rasy mops. Pieski te mają silny charakter i jednocześnie niewielką naturalną potrzebę ruchu. Zwykle nie wykazują wielkiej chęci do jakże potrzebnych dla ich zdrowia spacerów, dlatego niekiedy trzeba je delikatnie do ruchu nakłonić.

[kwestia przedstawionego w reklamie traktowania psa]

Kwestionowana reklama – wbrew twierdzeniom skargi – nie prezentuje (nawet interpretowana dosłownie) rzekomego znęcania się nad psem czy jakichkolwiek aktów przemocy wobec psa. Nie sugeruje również możliwości niehumanitarnego traktowania psa.

Dodatkowo wskazać należy, że kwestionowana reklama – co zresztą zauważa sam skarżący – jest utrzymana w konwencji żartu opartego na motywie kanapowego psa leniuszka i przeciwstawionej mu aktywnej właścicielki – seniorki. Zgodnie z zasadami gatunku, żart nie promuje postaw w nim przedstawionych, i nie sugeruje możliwości określonych zachowań. Przeciwnie korzysta z nich jedynie w celu rozśmieszenia odbiorcy. Zupełnie nieprawdopodobna jest sytuacja, w której odbiorca żartu, w szczególności osoba dorosła, a do takich osób skierowana jest kwestionowana reklama, powiela przedstawione w nim zachowania.

Wskazać należy, że Rada Reklamy rozpatrywała już sprawę reklamy przedstawiającej zwierzęta a utrzymanej w konwencji żartu i nie stwierdziła naruszenia jakichkolwiek przepisów Kodeksu (https://radareklamy.pl/uchwala-nr-zo-82-12-w-sprawie-reklamv-firmv- bnp-paribas-bank-polska-s-a/, https://www.youtube.com/watch?v=aseE5RO 1 i i A).

Analogicznie, również kwestionowana reklama nie narusza żadnych przepisów kodeksu.

Biorąc pod uwagę powyższe, wnoszę o oddalenie Skargi w całości.

Zał. Certyfikat dobrostanu zwierząt” – pisownia oryginalna.

 

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

 

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm art. 2 ust. 1 i art. 21 Kodeksu Etyki Reklamy. Zespół Orzekający wziął pod uwagę, że w przedmiotowej reklamie przedstawiona jest pozytywna więź pomiędzy Panią i jej psem i uznał, że reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej i nie narusza dobrych obyczajów. Zdaniem Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama nie zawiera treści kwestionujących prawa zwierząt.  W związku z powyższym, na podstawie pkt. 43 ust. 1) lit b) Regulaminu rozpatrywania skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały. Zgodnie z pkt. 51. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Strony mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt. 43.