Uchwała Nr ZO/072/21u z dnia 30 czerwca 2021 r. Zespołu Orzekającego w sprawie o sygn. akt: KER/104/21

Pobierz uchwałę (pdf)
  1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń

Rada Reklamy, w składzie:

 

  • Beata Dziwulska – przewodnicząca;
  • Teresa Wierzbowska – członkini;
  • Sławomir Skowerski – członek;

 

na posiedzeniu w dniu 30 czerwca 2021 r., po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/104/21 złożonej, na podstawie pkt. 11 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie internetowej dostępnej na własnej stronie internetowej reklamodawcy tj. Deichmann Polska Sp. z o.o. , z siedzibą we Wrocławiu (dalej: Skarżony)

 

 

postanawia

– skargę oddalić.

 

  1. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

 

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt KER/104/21.

Przedmiotem skargi była reklama internetowa Skarżonego informująca o prowadzeniu polityki firmy w duchu „zrównoważonego rozwoju”.

 

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował, iż w reklamie dopatrzył się naruszenia standardów reklamowych z zakresu przekazywanych przez reklamodawcę informacji o charakterze ekologicznym.

 

Treść reklamy:

 

Informacja znajdująca się na stronie internetowej Skarżonego o treści: Zrównoważony rozwój od 1913 roku.

Treść skargi:

Deichmann promuje się̨ na swojej stronie, że od ponad 100 lat prowadzi zrównoważony rozwój. Jest to poważne nadużycie i oszukiwanie opinii publicznej i konsumentów. Pojęcie zrównoważonego rozwoju wprowadzono w 1987 r. Raport WCED z 1987 r. – Nasza wspólna przyszłość́. Deichmann tak jak wiele firm obuwniczych masowo wykorzystywał tanią siłę̨ roboczą w Azji i korzystał z garbarni azjatyckich zatruwających środowisko. Dopiero niedawno przystąpił do Working Leather Group, co zobowiązuje firmę̨ do korzystania z odpowiednio certyfikowanych garbarni. Ponadto, Deichmann twierdzi, że w szczególny sposób ten zrównoważony rozwój to troska o ludzi, pracowników. Jest to kolejne nadużycie. Dziesiątki lat firma wykorzystywała pracowników z Azji, korzystała z fabryk, gdzie zatrudniano dzieci. Nawet jeśli polityka firmy przez ostatnie lata się̨ zmieniła nie może reklamować́, że od 1913 roku prowadzi zrównoważony rozwój. Jest nadużyciem i nieprawdą.

 

[pisownia oryginalna]

 

 

W toku posiedzenia skargę przedstawiała i popierała arbiter – referent.

 

Arbiter-referent wniosła o uznanie reklamy za niezgodną z art. 2 ust. 1, 8, 34 i 35 Kodeksu Etyki Reklamy, tj.:

 

Art. 2

Działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

 

Art. 8

 

Reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.

 

Art. 34

 

Reklamy nie mogą wykorzystywać braku wiedzy jej odbiorców w zakresie ochrony środowiska naturalnego.

 

Art. 35

 

Reklamy nie mogą zawierać przekazu, który mógłby wprowadzić konsumentów w błąd w zakresie ochrony środowiska, w tym w szczególności poprzez błędne informowanie o cechach produktów lub co do działań podejmowanych przez reklamodawcę na rzecz ochrony środowiska. Reklamy przedsiębiorców odnoszące się do konkretnych produktów lub działań nie mogą bezpodstawnie rozszerzać skutku reklamowego w zakresie ochrony środowiska naturalnego na całą działalność reklamodawcy.

 

 

Skarżony był obecny podczas posiedzenia oraz wniósł o oddalenie skargi w całości.

 

 

  1. Zespół Orzekający zważył co następuje:

 

Zespół Orzekający uznał, iż przedmiotowa reklama nie naruszyła norm zawartych w treści art. 2 ust. 1, 8, 34 lub 35 Kodeksu Etyki Reklamy.

 

W świetle zebranych informacji, Zespół Orzekający uznał, iż w skarżonej reklamie nie doszło do naruszenia norm z zakresu przekazywanych przez Skarżonego informacji o charakterze ekologicznym.

 

Zespół Orzekający pragnie podkreślić, iż reklamodawca na swojej stronie internetowej jasno i precyzyjnie określa, co dla niego oznacza pojęcie „zrównoważony rozwój”. Doprecyzowuje on jak rozumie pojęcie „stabilnego rozwoju”, którym posługuje się obecnie ponadto w kwestionowanym nagłówku. Reklamodawca, podkreślając wagę, jaką przykłada do działań w swoim rozumieniu pro-ekologicznych oraz przyjaznych dla środowiska, tłumaczy skąd pochodzi twierdzenie o stabilnym rozwoju „od 1913 roku”. Odnosi się tym samym do powstania firmy w 1913 roku w Essen w Zagłębiu Ruhry.  Stąd też zarzuty podniesione przez Skarżącego w ocenie Zespołu Orzekającego nie dotyczą pojęcia, którym posługuje się Skarżony, bowiem nie odnosi się on w opisie zaprezentowanym na stronie do wspomnianego przez Skarżącego raportu. 

 

W związku z powyższym, na podstawie pkt. 43 ust. 1) lit b) Regulaminu rozpatrywania skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały. Zgodnie z pkt. 51. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Strony mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt. 43.