Uchwała Nr ZO 08/15 w sprawie reklamy firmy Rogowski Development Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 08/15
z dnia 11 lutego 2015 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/114/14/01-03

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Igor Kaleński – przewodniczący,
2) Małgorzata Augustyniak – członek,
3) Małgorzata Rokita – członek,

na posiedzeniu w dniu 11 lutego 2015 roku, po rozpatrzeniu skarg o sygnaturach akt K/114/14/01-03 złożonych, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumentów (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie zewnętrznej firmy Rogowski Development Sp. z o.o. z siedzibą w Białymstoku (dalej: Skarżony)

postanawia uznać, że reklama narusza art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęły skargi o sygn. K/114/14/01-03
Przedmiotem skarg była reklama zewnętrzna na której zdenerwowana kobieta stara się uderzyć leżącego mężczyznę.

Skarżący w prawidłowo złożonych skargach podnieśli, iż:
„produkt: mieszkania deweloperskie
opis reklamy: reklama pokazuje kobietę używającą przemocy fizycznej wobec mężczyzny, który nie sprawdził ofert jednej z firm deweloperskich – reklama umieszczona jest na billboardach w Białymstoku
Treść skargi: Reklama pokazuje przemoc w związku, i jednocześnie utrwala stereotyp. że mężczyzna może być poniewierany przez kobietę (gdyby w reklamie to mężczyzna był osobą używającą przemocy, to zapewne przekaz byłby uznany za bulwersujący) W mojej ocenie sytuacja, kiedy osobą używającą przemocy jest kobieta, jest tak samo bulwersująca. Jakakolwiek forma przemocy w związku zasługuję na potępienie oraz nie powinna być przedstawiana jako usprawiedliwienie jakiegoś zachowania. Jako człowiek, czuje się upokorzony, kiedy widzę, kiedy ukazuje się mężczyzn jako osoby nie radzące sobie w życiu, które kobieta może bić i poniżać w celu pokazania swojego zdania.” – pisownia oryginalna
„produkt: mieszkania
opis reklamy: Kobieta uderza kwiatami leżącego na ziemi mężczyznę.
Treść skargi: Reklama promuje przemoc. Przedstawia w złym świetle zarówno kobiety- są przedstawione jako agresywne, oraz mężczyzn, którzy pokazani są jako nie tylko ofiary, ale jako idioci, którym kobiety muszą mówić co mają robić.” – pisownia oryginalna
„produkt: mieszkania
opis reklamy: Bilbord o powierzchni około 100 m. kw
Treść skargi: Przemoc skierowana wobec partnera życiowego.” – pisownia oryginalna
W czasie posiedzenia skargi przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, co jest niezgodne z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy.
Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą zawierać elementów, które zawierają treści dyskryminujące, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.”.
Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 5 Kodeksu Etyki Reklamy zgodnie z którym „reklamy nie mogą zawierać elementów, które zachęcają do aktów przemocy.”.

Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu oraz nie złożył odpowiedzi na skargi.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu zarzucanych przez Skarżących.
W opinii Zespołu Orzekającego reklama narusza dobre obyczaje i nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, ponieważ promuje negatywne zachowania.
Zdaniem Zespołu Orzekającego agresywna forma reklamy nie jest równoznaczna z dyskryminacją ze względu na płeć oraz z zachęcaniem do aktów przemocy, dlatego Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie naruszenia art. 4 i art. 5 Kodeksu Etyki Reklamy.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit c) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.