UCHWAŁY
Uchwała Nr ZO 101/15 w sprawie reklamy firmy Polkomtel Sp. z o.o.
Uchwała Nr ZO 101/15
z dnia 23 lipca 2015 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/53/15/01-03
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Igor Kaleński – przewodniczący,
2) Krystyna Jarosz – członek,
3) Joanna Łodygowska – członek,
na posiedzeniu w dniu 23 lipca 2015 roku, po rozpatrzeniu skarg o sygnaturze akt K/53/15/01-03 złożonych, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumentów (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie telewizyjnej firmy Polkomtel Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)
postanawia oddalić skargi.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęły skargi o sygn. K/53/15/01-03
Przedmiotem skarg była reklama telewizyjna usług telekomunikacyjnych.
Skarżący w prawidłowo złożonych skargach podnieśli, iż:
„opis reklamy: pluszowy miś wskakuje do słoika, głos mówi “za darmo możesz włożyć tylko w plush”
Treść skargi: od około pół roku pojawiają się wulgarne i niestosowne reklamy Plush. A to miś pierdzący ogniem na choinkę, a to miś, którego drapie w kroczu nastolatka, a to miś mówiący dwuznaczne, wulgarne i ZAWSZE nawiązujące do seksu słowa. I to całą dobę!! Na różnych kanałach, chyba najczęściej w Polsacie. Reklama jest obleśna, niesmaczna i zawsze z aluzjami do seksu, a przecież oglądają to również małe dzieci!”. – pisownia oryginalna
„opis reklamy: Miś wpada do słoika a komentator sugeruje że można włożyć bez zobowiązań.
Treść skargi: Proszę o wpłynięcie na treść reklamy jeżeli nie da się jej usunąć.”. – pisownia oryginalna
„opis reklamy: miś włażący do słoika i komentarz:
„Włożyć bez konsekwencji możesz tylko w plusie.”
„Treść skargi: Koszmarna kampania reklamowa deprawująca młodzież. Narkotyki, prymitywne zachowania seksualne oto co promuje ta reklama.”. – pisownia oryginalna
W czasie posiedzenia skargi przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym „reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.”.
Arbiter-referent poinformował również, że zgodnie z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy, „przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej.”.
Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony nie złożył pisemnej odpowiedzi na skargi.
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający zwrócił uwagę, że nie ocenia całej kampanii reklamowej, ale ten konkretny przekaz reklamowy, na który złożono skargi. Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu zarzucanych przez Skarżących i uznał, że reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Zespół Orzekający uznał, że reklama nie zagraża fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi dzieci lub młodzieży.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.
