Uchwała Nr ZO 11/11 w sprawie reklamy firmy OSHEE Polska Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 11/11 z dnia 27 stycznia 2011 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/127/10

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Marek Janicki — przewodniczący,
2) Sławomir Jędrzejewski — członek,
3) Paweł Wiśniewski — członek,

na posiedzeniu w dniu 27 stycznia 2011 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/127/10 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko OSHEE Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej

postanawia

uznać, że reklama narusza normy Kodeksu Etyki Reklamy.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. akt K/127/10.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna napojów OSHEE Witamin Shot.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „z informacji zawartych na opakowaniach napojów OSHEE Vitamin Shot oraz stronie internetowej http://www.vitaminshot.pl/ wynika, że napoje Oshee pokrywają „100% dziennego zapotrzebowania na witaminy”. Tymczasem w każdym napojów znajduje się zaledwie jedna witamina a np. napoje RELAX i MEMORY nie zawierają w ogóle witamin. W reklamie telewizyjnej użyto hasła „Twój organizm potrzebuje witamin i minerałów znajdujących się w pewnym magicznym napoju. Jedna puszka tego eliksiru zawiera 100% dziennego zapotrzebowania na witaminy”, które wprowadza w błąd, ponieważ jak już wspomniano wyżej, w każdym z napojów znajduje się zaledwie jedna witamina albo nie ma ich tam w ogóle. Powyższe narusza art. 10 ust 1 Kodeksu Etyki Reklamy poprzez naruszenie Art. 46 ust 1 pkt 1 a) i b) ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, który zakazuje wprowadzania konsumenta w błąd co do składu środka spożywczego oraz przypisywania mu właściwości których nie posiada.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego, „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy”.

Zarzucił także niezgodność reklamy z art. 10 ust. 1 pkt. a) Kodeksu Etyki Reklamy zgodnie z którym „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do istotnych cech (…) reklamowanego produktu; (…)”

Ponadto, arbiter-referent zarzucił niezgodność reklamy z art. 16 ust. 1 pkt. 2) ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, zgodnie z którym „czynem nieuczciwej konkurencji jest w szczególności:
(…)
2) reklama wprowadzająca klienta w błąd i mogąca przez to wpłynąć na jego decyzje co do nabycia towaru lub usługi.

Dodatkowo, arbiter-referent zarzucił niezgodność reklamy z art. 46 ust. 1 pkt. 1) a i b ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 roku o bezpieczeństwie żywności i żywienia, zgodnie z którym „oznakowanie środka spożywczego nie może:
1) wprowadzać konsumenta w błąd, w szczególności:
a. co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji,
b. przez przypisywanie środkowi spożywczemu działania lub właściwości, których nie posiada;”.

Skarżony nie złożył pisemnej odpowiedzi na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający dopatrzył się w reklamie naruszenia norm Kodeksu. W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama w obecnej postaci nadużywa zaufania odbiorców i wykorzystuje ich brak doświadczenia lub wiedzy oraz wprowadza odbiorców w błąd informując, że „jedna puszka tego magicznego eliksiru zawiera 100 % dziennego zapotrzebowania na witaminy”. W konfrontacji z informacją zawartą na opakowaniu napoju, informacja w reklamie jest gołosłowna.

Biorąc powyższe pod uwagę, Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama wymaga modyfikacji, aby nie przypisywała środkowi spożywczemu właściwości, których produkt nie posiada.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit c) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 25 listopada 2010r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.