Uchwała Nr ZO/111/19/67u w sprawie reklamy internetowej 4F

Uchwała Nr ZO/111/19/67u

z dnia 23 października 2019 roku

Zespołu Orzekającego

w sprawie o sygn. akt:

KER/218/19

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń

Rada Reklamy, w składzie:

1) Bohdan Pawłowicz – przewodniczący,

2) Dorota Kotowska-Symes – członek,

3) Sławomir Skowerski – członek,

na posiedzeniu w dniu 23 października 2019 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/218/19 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie internetowej OTCF S.A. z siedzibą w Wieliczce  (dalej: Skarżony)

postanawia

– skargę oddalić.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt KER/218/19.

Przedmiotem skargi była reklama internetowa produktów marki 4F.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował:

 „opis reklamy: Reklama dotyczy serii odzieży dla dzieci/młodzieży w sklepach 4F. Reklama pojawia się zarówno na stronach internetowych jak i witrynach sklepów stacjonarnych. Na pierwszym planie przedstawia dziewczynkę, której dłonie układają się w kształt organu płciowego na wysokości jej krocza.

Treść skargi: Ułożenie rąk dziewczynki sugeruje kobiecy organ płciowy. W tym kontekście wyraz jej twarzy można odczytać jako prowokujące zawstydzenie.

Biorąc pod uwagę kodeks etyki reklamy, można wskazać na art. 25. Niemniej reklamę należy oceniać również w szerszym aspekcie jako zawierającą ukrytą pornografię dziecięcą, a tym samym propagującą nieetyczne wartości.” – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za niezgodną z poniższymi normami Kodeksu Etyki Reklamy:

Art. 2 ust. 1. Działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Art. 25 Reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.

Skarżony uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony wyraził zgodę na procedowanie skargi w trybie przewidzianym dla Sygnatariuszy Kodeksu Etyki Reklamy zgodnie z Regulaminem Rozpatrywania Skarg z dnia 19.01.2018 roku.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę informując, że:

„Działając imieniem spółki pod firmą OTCF Spółka Akcyjna z siedzibą w Wieliczce, wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS 0000555276 („Spółka”), przedkładając odpowiednie pełnomocnictwo, w odpowiedzi na skargę zarejestrowaną pod sygnaturą KER/218/19, wnoszę o:

–              oddalenie skargi z uwagi na oczywisty brak faktu naruszenia norm Kodeksu,

–              dopuszczenie dowodu z opinii eksperta wyznaczonego zgodnie z art. 23 REGULAMINU ROZPATRYWANIA SKARG z dnia 19.01.2018 r. w zakresie faktu, czy przedmiotowa reklama zawiera ukrytą pornografię dziecięcą i propaguje nieetyczne wartości,

–              zawiadomienie o wyznaczonym terminie posiedzenia,

–              w sytuacji, gdy argumenty przedstawione w niniejszym piśmie oraz opinia eksperta nie zostaną uznane za wystarczające do oddalenia skargi – dopuszczenie dowodu z przesłuchania lub oświadczeń pisemnych uczestników sesji zdjęciowej, podczas której wykonano zdjęcie będące przedmiotem skargi,

–              kierując się zasadami tzw. daleko posuniętej ostrożności procesowej, na podstawie art. 40 REGULAMINU ROZPATRYWANIA SKARG z dnia 19.01.2018 r., w przypadku uznania skargi za zasadną wnoszę o brak publikacji treści uchwały w jakichkolwiek środkach przekazu z uwagi na dobro dziewczynki występującej w reklamę i jej rodziny.

Uzasadnienie

Przedmiotowa skarga jest całkowicie bezzasadna i absurdalna i winna zostać oddalona z uwagi na brak naruszenia norm Kodeksu.

Nie można uznać aby przedmiotowa reklama naruszała art. 2 ust. 1, art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy. Przede wszystkim nie narusza ona dobrych obyczajów, poczucia odpowiedzialności społecznej lub zasad nieuczciwej konkurencji.

W przedmiotowym zdjęciu trudno doszukiwać się podtekstów, które dostrzega autor skargi.

Nie można uznać, aby układ rąk dziewczynki miał nawiązywać do organu płciowego. Był to zwykły układ rąk dziecka, które nie jest zawodową modelką, nie ma wyuczonych gestów czy zachowań. W trakcie sesji zdjęciowej, w przedmiotowym ujęciu dziewczynka w pełni samodzielnie i wedle własnego uznania układała swoje ręce na kilka sposobów. Na dołączonych do niniejszego pisma zdjęciach widać „ewolucję” tj. zmianę układu jej rąk. Wszystko to stanowi naturalne zachowanie młodej dziewczynki w trakcie sesji zdjęciowej.

Dowód: pozostałe zdjęcia z ujęcia zakwestionowanego w skardze

Nie sposób również zgodzić się ze skarżącym jakoby przedmiotowa reklama mogła zagrażać fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi tej dziewczynki. Sama świadomość, iż jej zachowanie zostało ocenione w sposób opisany w skardze, może właśnie zaszkodzić jej dalszemu rozwojowi psychicznemu.

Podkreślenia wymaga, iż przedmiotowa sesja zdjęciowa – z uwagi na komfort uczestniczących w niej dzieci – nie miała ściśle określonego scenariusza i była w dużej mierze spontaniczna. Dzieci miały bardzo dużą swobodę w dobieraniu swoich póz. W żadnym wypadku, nikt z organizatorów nie sugerował dziewczynce w jaki sposób powinna układać dłonie. Trudnym do wyobrażenia jest również aby możliwe w ogóle było polecenie dziewczynce przyjęcia wyrazu twarzy obrazującego „prowokujące zawstydzenie”.

Zwracam uwagę, iż przez cały czas trwania przedmiotowej sesji, każdemu z występujących dzieci towarzyszył jego przedstawiciel ustawowy. Dziewczynce towarzyszyła jej mama – obie mają wyłącznie pozytywne wspomnienia z udziału w tej reklamie. W sytuacji gdy Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, na podstawie powyższych wyjaśnień i dowodów będzie miał wątpliwości co do sposobu rozpoznania skargi, wnoszę o umożliwienie OTCF S.A. uzyskanie i przedłożenie oświadczeń pisemnych osób uczestniczących w przedmiotowej sesji zdjęciowej, w szczególności Matki dziewczynki widocznej na kwestionowanym zdjęciu, a także organizatorów, fotografa, rodziców pozostałych dzieci występujących w reklamie. Ze względu na dobro dziewczynki, OTCF S.A. nie występowała do tej pory o takie oświadczenia do Matki dziewczynki.

Mając powyższe na uwadze, z całą stanowczością wnoszę o oddalenie skargi jako oczywiście bezzasadnej. Wnoszę o zawiadomienie mnie o wyznaczonym terminie posiedzenia celem umożliwienia osobistego przedstawienia .” – pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie podzielił zarzutów Skarżącego i nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm art. 2 ust. 1 i art.25 Kodeksu Etyki Reklamy.

Zespół  Orzekający uznał, iż oceniana reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, z należytą starannością  i nie narusza dobrych obyczajów.

Zdaniem Zespołu Orzekającego reklama nie zawiera treści, które mogłyby zagrażać fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi dzieci i młodzieży.

W związku z powyższym, na podstawie pkt. 37 lit b Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały.

Zgodnie z pkt. 50. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Skarżący oraz skarżony będący Sygnatariuszem mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt.  37, 37¹, 37² oraz 37³.

W związku z powyższym, na podstawie pkt. 37 lit b Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały.

Zgodnie z pkt. 50. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Skarżący oraz skarżony będący Sygnatariuszem mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt.  37, 37¹, 37² oraz 37³.