Uchwała Nr ZO 116/12 w sprawie reklamy firmy PTK Centertel

Uchwała Nr ZO 116/12 z dnia 3 października 2012 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/95/12

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Wojciech Tomczak— przewodniczący,
2) Magdalena Czaja — członek,
3) Krystyna Jarosz — członek,

na posiedzeniu w dniu 3 października 2012 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/95/12 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko PTK Centertel siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/95/12.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna usług świadczonych przez sieć Orange.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „jest całkowicie niedopuszczalne, aby reklamodawca nie przywiązywał szczególnej uwagi do jednostek miar prezentowanych w swoich reklamach. Operator sieci Orange posługuje się symbolem “GB” oznaczającym “Gigabajt”, jako szybkość transmisji, która podawana jest zazwyczaj w “Gb” (“Gigabit”) i taką również informację podaje lektor, użyczający głosu w reklamie. Na przykładzie reklamy, w której operator “chwali się” liczbami w odniesieniu do imprezy UEFA EURO 2012 postaram się zobrazować problem. Reklama prezentuje się następująco: na ekranie podawany jest symbol transmisji przy jej prędkości (“130 GB szybkość transmisji danych”) – czyli 130 gigaBAJTóW, w tym samym momencie lektor czyta: “prędkość przesyłanych danych wynosi 130 gigabitów na sekundę”). Jeśli 1 bajt ~ 8 bitów, to w prostym rachunku okazuje się, że 130 Gb (czyli gigabitów) to ~ 16,25 GB (czyli gigabajtów). Jako informatyk z pasji i wykształcenia czuję się wprowadzony w błąd, natomiast jako obywatel – odczuwam, że ktoś próbuje ze mnie zrobić idiotę. Na to sobie nie pozwolę i bardzo proszę o skierowanie wolnych zasobów do zajęcia się tą sprawą.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za niezgodną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.”.

Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;”.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i uczestniczył w posiedzeniu.

W odpowiedzi na pismo (sygnatura akt K/95/12) z dnia 22 sierpnia 2012 r., Skarżony przesłał pisemne wyjaśnienie w sprawie skargi konsumenckiej, dotyczącej winiety komercyjnej, emitowanej w stacji Discovery Science w przybliżonej dacie emisji 18.06.2012 r.

Skarżony poinformował, że winieta komercyjna prezentowała zakres i skalę zaangażowania Orange w Partnerstwo Technologiczne UEFA EURO 2012™, w tym szybkość transmisji ze stadionów w Polsce i na Ukrainie z prędkością 130Gb („gigabitów”) na sekundę. Lektor poprawnie czytał jednostkę prędkości, natomiast plansza zawierała błędny symbol „GB” („gigabajt”). Błąd ten został jednak szybko zdiagnozowany i od dnia 21 czerwca 2012 r. winieta z poprawioną planszą została wprowadzona do emisji.

Skarżony wskazał, że intencją winiety było zapoznanie widza z technologiczną stroną turnieju EURO 2012, przekazując pełne i sprawdzone informacje. Skarżony wyraził nadzieję, że działania naprawcze wprowadzone w trybie natychmiastowej interwencji, udowadniają pełne zaangażowanie i odpowiedzialność za niesiony przekaz komunikacyjny.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający oceniając przedmiotowy przekaz reklamowy, wziął pod uwagę iż reklamodawca sam wychwycił nieścisłość pomiędzy warstwą wizualną a ścieżką dźwiękową czytaną przez lektora i w możliwie najkrótszym terminie poprawił planszę zawierającą błędną informację.

Zespół Orzekający biorąc pod uwagę, że pomyłka nie była celowa oraz fakt, iż reklamowany spot nie był reklamą ofertową a jedynie spotem wizerunkowym stwierdził, że reklama nie wprowadza konsumentów w błąd i nie wykorzystuje ich braku doświadczenia lub wiedzy.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.