Uchwała Nr ZO 120/17 w sprawie reklamy telewizyjnej produktu Pedigree Dentastix

Uchwała Nr ZO 120/17
z dnia 6 grudnia 2017 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/133/17

 

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Małgorzata Augustyniak – przewodnicząca,
2) Joanna Łodygowska – członek,
3) Maciej Korobacz – członek,

na posiedzeniu w dniu 6 grudnia 2017 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/133/17 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie telewizyjnej firmy Mars Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Sochaczewie (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęły skargi o sygn. K/133/17.

Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna karmy marki Pedigree DentaStix.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:

„W reklamie pies wylizuje dziecko ku uciesze taty, bo «czystość zbliża» Reklama utwierdza w przekonaniu, że nie ma nic złego w lizaniu dziecka po twarzy przez psa. Rozumiem, że jeśli w domu jest i pies i dziecko, może się zdarzyć, że pies poliże dziecko i nie jest to powód do paniki, jednak nie powinno być to regułą. Psy liżą różne rzeczy, min. swoje odbyty. Same są odporne na bakterie dostarczane w ten sposób, jednak dzieci nie są. Akcje tego typu utwierdzają matki w przekonaniu, że «psia ślina ma mniej bakterii niż ludzk» cytat z bloga Matki Prezesa, która wstawia na bloga zdjęcia psa liżącego miesięcznego wcześniaka po twarzy. Otóż mam wrażenie, że skoro nie powinno się małych dzieci całować w usta, to tym bardziej nie powinno się ich lizać po twarzy.” – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami i zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, co jest niezgodne z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy.

Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:

„Szanowni Państwo, w odpowiedzi na skargę na reklamę Pedigree® DentaStix («Reklama») wskazujemy, że zarzuty przedstawione w skardze są nieuzasadnione, a Reklama nie powinna zostać uznana za sprzeczną z Kodeksem Etyki Reklamy.

Opis Reklamy przedstawiony przez konsumenta nie odpowiada treści Reklamy, która wcale nie przedstawia psa wylizującego dziecko ku uciesze taty. Nie jest też zasadne twierdzenie, że celem Reklamy ma być utwierdzanie w przekonaniu, że nie ma nic złego w lizaniu dziecka po twarzy przez psa. Reklama opiera się na humorystycznym przedstawieniu sytuacji, która przytrafić może się wszystkim rodzicom posiadające psy, jak zresztą słusznie zauważył sam konsument w skardze.

Reklama nie ukazuje wprost psa liżącego dziecko, chociaż sugeruje, że rzeczywiście miał on udział w wyczyszczeniu twarzy dziecka. Widząc czystą buzię dziecka, ojciec reaguje początkowo zdumieniem, by dopiero po chwili zrozumieć, co mogło się wydarzyć. Reakcja ojca, będąca humorystyczną puentą całej sytuacji, podkreślać ma to, co sam konsument napisał w skardze, tj. że polizanie dziecka przez psa nie jest powodem do paniki.

Komiczny charakter reklamy został ponadto podkreślony przez sugestię, że pies zdążył wylizać twarz dziecka zaledwie w kilka sekund, a następnie wrócić na swoje legowisko. Po powrocie ojca pies zachowuje się tak, jak gdyby w ogóle nie ruszał się ze swojego miejsca. Podkreśla to, że zwierzę czuję, że zachowało się w sposób sprzeczny z zasadami wytyczonymi przez jego właścicieli. Reklama wyraźnie wskazuje, że pies wykorzystał krótki moment nieuwagi rodzica, który z całą pewnością nie pozwoliłby na lizanie dziecka po twarzy. Reklama potwierdza więc w istocie, że zwierzęta nie powinny lizać dzieci po twarzy, ale też z drugiej strony niekiedy nie da się tego uniknąć, co nie powinno stawać się powodem do paniki, jak słusznie zauważono w skardze.
W świetle powyższego nie można mówić o tym, że celem Reklamy jest propagowanie lizania dzieci przez psy. Należy podkreślić, że ojciec dziecka w żaden sposób nie zachęca zwierzęcia do wyczyszczenia buzi swojej córki oraz zamierza użyć w tym celu specjalnych chusteczek. Widz z pewnością nie założy, że lizanie twarzy dziecka przez psa jest czymś, do czego zwierzęta powinny być zachęcane. Wręcz przeciwnie – odbiorca Reklamy zrozumie, że chociaż wbrew woli ojca pies polizał dziecko po twarzy, to sytuacje takie niekiedy są nieuniknione, co powinno być przyjmowane raczej bez niepotrzebnej paniki.

W związku z powyższym wnosimy o oddalenie skargi K/133/17.” – pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający biorąc pod uwagę żartobliwą konwencję reklamy nie podzielił zarzutów Skarżącej i nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia normy art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy.

Zdaniem Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.

Zespół Orzekający biorąc pod uwagę, że odbiorcy reklamy z przymrużeniem oka odbierają tego typu konwencję reklamy, nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie treści naruszających dobre obyczaje.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.