Uchwała Nr ZO 123/12 w sprawie reklamy firmy Idea Bank S.A.

Uchwała Nr ZO 123/12 z dnia 18 października 2012 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/112/12

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Olgierd Cygan— przewodniczący,
2) Małgorzata Augustyniak — członek,
3) Marcin Senderski — członek,

na posiedzeniu w dniu 18 października 2012 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/112/12 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Idea Bank S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy internetowej

postanawia uznać, że reklama narusza normy Kodeksu Etyki Reklamy.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/112/12.
Przedmiotem skargi była reklama internetowa Indywidualnego Planu Emerytalnego

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „proszę o uznanie reklamy Idea Bank S.A., która stanowi załącznik za sprzeczną z art. 16 Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym: „Reklamy informujące o sposobach oszczędzania lub inwestowania nie mogą zawierać stwierdzeń wprowadzających odbiorców w błąd w szczególności co do szacowanego przyszłego dochodu, czynników wpływających na jego wysokość oraz możliwych korzyści podatkowych”. Reklama używa bowiem stwierdzenia wprowadzającego w błąd co do szacowanego przyszłego dochodu. Głosi ona bowiem, że gwarantowane jest 9,5%. W rzeczywistości jednak oprocentowanie na indywidualnym koncie emerytalnym KONTO TAX FREE II wynosi 7,44%. Klient, jak wyjaśnia później reklama osiąga jedynie zysk analogiczny jak na lokacie z oprocentowaniem wynoszącym 9,5% w skali roku, od którego pobierany byłby podatek równy 19%.
Dodatkowo proszę o uznanie reklamy Idea Bank S.A., która stanowi załącznik za sprzeczną z art. 10 ust. 1 lit a Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego: „Reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności co do istotnych cech reklamowanego produktu”. Powyższe wynika z tego, że informacja nie informuje czytelnie ile wynosi oprocentowanie lokaty z uwagi na wielkość i kolor czcionki. Reklama zatem nie daje możliwości zapoznania się z informacją o istotnych cechach reklamowanego produktu.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za niezgodną z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;”.

Ponadto, arbiter-referent zarzucił niezgodność reklamy z art. 16 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy informujące o sposobach oszczędzania lub inwestowania nie mogą zawierać stwierdzeń wprowadzających odbiorców w błąd w szczególności co do szacowanego przyszłego dochodu, czynników wpływających na jego wysokość oraz możliwych korzyści podatkowych”.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

Spółka działająca pod firmą Idea Bank S.A. z siedzibą w Warszawie (zwana dalej Bankiem), w odpowiedzi na pismo Związku Stowarzyszeń Rady Reklamy z dnia 3 września 2012r., doręczone w dniu 5 września 2012r., sygn. akt K/112/12, wniosła na podstawie pkt. 37 ppkt 1 litera b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012 roku o oddalenie w całości skargi konsumenckiej dotyczącej reklamy Banku z powodu braku naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy.

Skarżony podniósł, że przedmiotowa skarga konsumencka dotyczyła reklamy Indywidualnego Planu Emerytalnego stanowiącego połączenie indywidualnego konta emerytalnego oraz grupowego ubezpieczenia na życie i dożycie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, która była prezentowana na stronie internetowej www.tvn24.pl w dniach 29 oraz 30 lipca 2012r.

Wobec Skarżonego został postawiony zarzut naruszenia przepisu art. 16 Kodeksu Etyki Reklamy poprzez używanie stwierdzeń wprowadzających w błąd co do szacowanego przyszłego dochodu z uwagi na wysokość oprocentowania podawaną w reklamie wynoszącą 9,5%. Wbrew powyższym twierdzeniom podana informacja jest prawidłowa, a nota prawna będąca integralną częścią reklamy zawiera stosowne wyjaśnienie w zakresie sposobu wyliczenia gwarantowanego oprocentowania w wysokości 9,5%. W przypadku spełnienia przez klienta warunków określonych w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych konta zabezpieczenia emerytalnego (Dz.U. nr 116, poz. 1205 ze zm.) zysk ze środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym jest zwolniony z podatku. Klient tym samym osiąga zysk analogiczny jak na lokacie z gwarantowanym oprocentowaniem wynoszącym 9,5% w skali roku, od której pobierany byłby podatek od zysków kapitałowych równy 19%. Głównym założeniem reklamy było ukazanie zalet indywidualnego konta emerytalnego, m.in. poprzez możliwość zwolnienia zysku z podatku od zysków kapitałowych oraz porównanie produktu do tradycyjnej lokaty, od której podatek jest naliczany i której oprocentowanie wynosi 9,5%. Należy zauważyć, że reklama spełnia w tym zakresie wymogi określone przez Kodeks Etyki Reklamy, natomiast sama działalność Banku oraz jego produkty i usługi nie powinny być przedmiotem oceny Komisji Etyki Reklamy.

Jednocześnie na podstawie skargi arbiter-referent postawił zarzut naruszenia art. 10 Kodeksu Etyki Reklamy poprzez wprowadzenie w błąd co do istotnych cech reklamowanego produktu w postaci braku czytelnej informacji ile wynosi oprocentowanie z uwagi na wielkość oraz kolor czcionki. Bank nie podziela powyższego zarzutu z uwagi na fakt, że przekaz reklamowy został ukształtowany w sposób, który pozwala odbiorcy na swobodne zapoznanie się ze wszystkich treściami składającymi się na przekaz. W nocie prawnej umieszczonej pod głównym tekstem reklamowym klient ma możliwość zapoznania się z istotnymi informacjami na temat Indywidualnego Planu Emerytalnego, w tym ze wszelkiego rodzajami warunkami i zastrzeżeniami, zaś przyjęte rozwiązania graficznie, w tym kolor i wielkość czcionki, nie utrudniają zapoznania się z istotnymi informacjami na temat reklamowanego produktu – mimo iż tekst w nocie prawnej zapisany jest mniejszą czcionką, to jest on napisany w sposób jasny i zrozumiały dla klienta.

Skarżony podniósł, że przeciętny konsument jest świadomy, że reklama oparta jest na pewnej umowności i skrótach myślowych. Tym samym w tekście głównym położono nacisk na główne korzyści z reklamowanego produktu, natomiast w nocie prawnej zawarty został jego szczegółowy opis. Biorąc pod uwagę, że reklama była wyświetlana w Internecie w postaci tekstu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w czasie przez siebie wybranym, odbiorca miał możliwość wielokrotnego zapoznania się ze wszelkimi informacjami podanymi przez Bank, w tym z notą prawną. Treści składające się na przekaz reklamowy zostały sformułowane w sposób dostosowany do wiedzy przeciętnego odbiorcy, z uwzględnieniem charakterystyki grupy docelowej, do której kierowany jest przekaz, zaś nota prawna został skonstruowana w celu wyjaśnienia ewentualnych wątpliwości.

Mając powyższe na uwadze, według Skarżonego, reklama nie narusza postanowień Kodeksu Etyki Reklamy, a zarzuty sformułowane na podstawie skargi przez arbitra-referenta nie zasługują na uwzględnienie i skarga powinna zostać oddalona w całości.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający podzielił zarzut Skarżącego, uznając, że oceniana reklama narusza Kodeks Etyki Reklamy ponieważ wprowadza konsumentów w błąd, nie informując jasno ile wynosi rzeczywista stopa procentowa reklamowanego rachunku.

Zespół Orzekający zauważył, że określenia „9,5% GWARANTOWANE” i „Hit roku! Oszczędzaj bez podatku!” były w przedmiotowej reklamie wyeksponowane, zaś nota prawna precyzująca szczegółowe warunki oferty została przedstawiona małym druczkiem.

Zespół Orzekający stwierdził, że przedmiotowa reklama informująca o sposobach oszczędzania zawiera stwierdzenie wprowadzające konsumentów w błąd co do szacowanego przyszłego dochodu z uwagi na podaną w reklamie obietnicę gwarantowanej wysokości oprocentowania 9,5% pozostającą w konflikcie z treścią noty prawnej. Obietnica 9,5% nieopodatkowanego/gwarantowanego zysku jest nieprawdziwa, gdyż produkt oferuje jedynie zysk jak na standardowej lokacie oprocentowanej na poziomie 9,5% rocznie, która podlega dodatkowo “podatkowi Belki”. Hasło reklamowe odnosi się zaledwie do jednego komponentu reklamowanego produktu, który jest produktem strukturyzowanym, składającym się z dwóch komponentów.

Podsumowując, Zespół Orzekający podkreślił, że produkty finansowe powinny być prezentowane w reklamie w sposób przejrzysty.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit c) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.