Uchwała Nr ZO 133/12 w sprawie reklamy firmy LPP S.A.
Uchwała Nr ZO 133/12 z dnia 15 listopada 2012 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/108/12
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Andrzej Garapich— przewodniczący,
2) Paweł Wiśniewski — członek,
3) Wojciech Piwocki — członek,
na posiedzeniu w dniu 15 listopada 2012 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/108/12 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko LPP S.A. z siedzibą w Gdańsku (dalej: Skarżony), dotyczącej torby reklamowej
postanawia
odrzucić skargę, jeżeli nie podlega ona rozpatrzeniu przez KER na podstawie statutu Rady Reklamy, Kodeksu lub pkt. 12 regulaminu.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. akt K/108/12.
Przedmiotem skargi był fragment torby reklamowej.
Skarżąca w złożonej skardze podniosła, że „w zeszłym roku kupiłam jakąś rzecz w sieciówce HOUSE. Jak w domu oglądałam zakupy, moją uwagą zwróciły zdjęcia które znajdowały się na torbie którą otrzymałam w sklepie (całujące się kobiety, półnagi mężczyzna trzymający się za miejsce intymne, pacyfka, której znaczenie można interpretować różnie…) Poczułam się zgorszona i postanowiłam, że nie będę więcej kupować w tym sklepie. Niedawno robiłam zakupy w Piasecznie w outlecie w sklepie Reserved, jednak on był połączony z HOUSE i CPOPP. Zapomniałam już o swoim postanowieniu i kupiłam kilka ubrań. W domu sytuacja znowu się powtórzyła, oglądałam zakupy i znowu jakiś gorszące obrazy wpadły mi w oczy. Zgłosiłam tę sytuację do Rzecznika Praw Dziecka, który przyznał mi rację, że taka sytuacja nie powinna mieć miejsca, że takie obrazy nie powinny być rozpowszechniane w taki sposób, gdyż budzą nieprzyjemne uczucia, są degustujące i gorszące. Rzecznik skierowała mnie Rzecznika Praw Konsumenta a on z kolei do Państwa. Czy Państwo mogliby zająć się tą sprawą? Uważam, że jest to ważne, gdyż asortyment sklepu przeznaczony jest głównie dla młodzieży, ja sama mam 29 lat i wywarło to na mnie okropne wrażenie. Zdaję sobie sprawę, że jest to chwyt marketingowy, ale wydaje mi się, że jest on niedopuszczalny. Przedstawiam tę sprawę Państwu, ponieważ nie wiem jak skutecznie zadziałać w takich okolicznościach.”.
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.
Skarżony nie złożył pisemnej odpowiedzi na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający uznał, że przedstawiony przez Skarżącą fragment torby reklamowej nie może zostać oceniony przez Komisję Etyki Reklamy.
Zgodnie z utrwalonym już podejściem do oceny przekazu reklamowego, reklama powinna być oceniana całościowo. Z uwagi na fakt, że nie została przez Skarżącą dostarczona torba reklamowa, lecz jedynie jej fragment skarga nie podlega rozpatrzeniu.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 lit a) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.
