Uchwała Nr ZO 136/15 w sprawie reklamy firmy Idea Bank S.A.

Uchwała Nr ZO 136/15
z dnia 7 października 2015 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/125/15

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Paweł Wiśniewski – przewodniczący,
2) Krystyna Jarosz – członek,
3) Andrzej Garapich – członek,

na posiedzeniu w dniu 7 października 2015 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/125/15 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie internetowej Banku Idea Bank S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/125/15.
Przedmiotem skargi była reklama internetowa usług bankowych.

Skarżąca w prawidłowo złożonej skardze podniosła, iż:

„opis reklamy: Można pracować z laptopem w centrum miasta, gdzie, hałas, spaliny i motocykliści z wysokim poziomem adrenaliny? Można! Można też w Idea Hub

Treść skargi: Zestawienie motocyklistów z hałasem i spalinami jest negatywnym przekazem. Reklama kreuje i utrwala negatywną opinię o grupie społecznej jaką są motocykliści.„- pisownia oryginalna.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.

Arbiter-referent wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 4, w myśl którego „reklamy nie mogą zawierać elementów, które zawierają treści dyskryminujące, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.”.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

„Idea Bank S.A. z siedzibą w Warszawie, ul. Przyokopowa 33, 01-208 Warszawa, wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS 0000026052, NIP 526-030-75-60, REGON 011063638, której kapitał zakładowy wynosi 156.803.962 złotych (dalej: „Bank”), w odpowiedzi na Państwa pismo z dnia 8 września 2015 r. w sprawie o ww. sygnaturze, doręczone w dniu 9 września 2015 r., dotyczące skargi konsumenckiej na reklamę będącą przedmiotem skargi niniejszym wyjaśnia, co następuje.

Bank wnosi o oddalenie skargi jako całkowicie bezzasadnej.

Uzasadnienie
W piśmie Związku Stowarzyszeń Rady Reklamy podniesiono, że do Biura Rady Reklamy wpłynęła skarga konsumencka na reklamę spółki Idea Bank S.A. (reklama internetowa, miejsce emisji: www.natemat.pl. opis reklamy: Można pracować z laptopem w centrum miasta, gdzie hałas, spaliny i motocykliści z wysokim poziomem adrenaliny? Można! Można też w Idea Hub). Wskazano również, że arbiter – referent wniesie o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 2 oraz 4 Kodeksu Etyki Reklamy (dalej: „Kodeks”).

Bank dokonał wnikliwej analizy występującego w komunikacji marketingowej hasła reklamowego będącego przedmiotem skargi konsumenta w kontekście naruszenia norm Kodeksu. Kreacja marketingowa przedstawia miejsce w przestrzeni publicznej, jakim jest centrum miasta. Jest to miejsce szczególne ze względu na rolę, jaką odgrywa w funkcjonowaniu niemal każdego miasta. To tutaj skupiają się węzły różnych środków komunikacji, koncentrują centra aktywności zawodowej, kulturalnej i towarzyskiej.

Uwzględniony w reklamie opis ww. miejsca w sposób neutralny przedstawia stan istniejący, z typowym dla niego zespołem obiektywnych cech dostrzeganych przez przeciętnego obserwatora. Faktem bowiem oczywistym i powszechnie znanym jest, że wewnętrzny ruch w centrum miasta cechuje większa intensywność, której naturalną konsekwencją jest m.in. hałas oraz emisja spalin. Wskazanie natomiast w reklamie na grupę społeczną, jaką w ocenie Skarżącego stanowią motocykliści nie było podyktowane zamiarem zwrócenia szczególnej uwagi na tę akurat zbiorowość, lecz stanowi jedynie element uzupełniający opis ww. miejsca, jednak zupełnie nie powiązany w kontekście związku przyczynowo – skutkowego z wcześniej wymienionymi cechami. Biorąc pod uwagę formę przekazu, która przyjęła postać krótkiego hasła, za uzasadniony należy uznać tak sugestywny wybór cech, kreujących w miarę rzeczywisty obraz centrum miasta.

Wskazując na powyższe wyjaśnienia, należy zaprzeczyć jakoby reklama kreowała i utrwalała negatywną opinię o grupie społecznej jaką są motocykliści. Nie można również zgodzić się z twierdzeniem Skarżącego, że zestawienie motocyklistów z hałasem i spalinami jest negatywnym przekazem. Reklama nie stanowi przejawu jakiejkolwiek oceny, w tym również w odniesieniu do ruchu motocyklowego i motocyklistów. Natomiast odmienna interpretacja reklamy przez Skarżącego nie może stanowić podstawy do zarzucania naruszenia zasad Kodeksu. Na marginesie można jedynie zasygnalizować, że jest to grupa, która może wyróżniać się spośród innych uczestników ruchu m.in. ze względu na rodzaj pojazdu oraz specyfikę jazdy. Wśród opinii publicznej wciąż budzi powszechne zainteresowanie oraz niekiedy skrajne emocje, od krytyki do szacunku i zachwytu. Abstrahując jednak od wszelkich publicznych opinii, Bank pragnie podkreślić, że jedynym zamiarem podczas kreacji hasła reklamowego było odtworzenie rzeczywistości istniejącej w centrum miasta, a nie wystąpienie w roli adwersarza motocyklistów, którą jak się wydaje zdaniem Skarżącego Bank przyjął.

Bank szanuje prawo każdego odbiorcy do wyrażania własnych poglądów i formułowania krytycznych opinii. I właśnie w tym aspekcie należy oceniać przedmiotową skargę, która jest wyrazem indywidualnego odbioru i subiektywnego postrzegania reklamy przez Skarżącego.

Bank potwierdza, że reklama jest prowadzona z należytą starannością, w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami. Konwencja reklamy ukierunkowana została na przedstawieniu różnych miejsc, w których używając uproszczenia „można pracować”. Wykorzystane hasło wskazuje, że „można pracować w centrum miasta” i „można też w Idea Hub”. Reklama nie sugeruje, które z miejsc jest dobre czy właściwe.

Należy wyraźnie podkreślić, że jedyną intencją komunikacji marketingowej jest przekazanie informacji na temat alternatywnej – wobec centrum miasta – przestrzeni do pracy jaką jest Idea Hub, która dopiero w ocenie zainteresowanego odbiorcy reklamy – w szczególności przedsiębiorcy – może wydawać się miejscem sprzyjającym np. lepszej efektywności pracy.

Reklama w żaden sposób nie narusza praw osób trzecich, w tym dóbr osobistych, jak również nie zawiera żadnych treści dyskryminujących ani innych, które mogłyby być uznane za obraźliwe. Zgodnie z definicją ze słownikiem języka polskiego „dyskryminacja” oznacza prześladowanie poszczególnych osób lub grup społecznych albo ograniczanie ich praw ze względu na rasę, narodowość, wyznanie, płeć itp. (źródło: internetowe wydania Słownika Języka Polskiego, http://sjp.pwn.pl/szukaj/dyskryminacja.html).

Mając na uwadze powyższą definicję, należy stwierdzić, że reklama nie stanowi przejawu dyskryminacji, brak jest bowiem jakichkolwiek stwierdzeń prześladujących motocyklistów lub ich obrażających, jak również ograniczających ich prawa.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia oraz niezasadność zarzutów podnoszonych w skardze, Bank wnosi o oddalenie skargi w całości.„- pisownia oryginalna.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy zarzucanych przez Skarżącą.

W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.

Zespół Orzekający oddalił również zarzut naruszenia art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy. W opinii Zespołu Orzekającego, przedmiotowa reklama nie zawiera elementów dyskryminujących motocyklistów.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.