Uchwała Nr ZO 140/15 w sprawie reklamy firmy Polkomtel Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 140/15
z dnia 27 października 2015 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/127/15

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Andrzej Garapich – przewodniczący,
2) Krystyna Jarosz – członek,
3) Patrycja Giurko – członek,

na posiedzeniu w dniu 27 października 2015 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/127/15 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie internetowej firmy Polkomtel Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/127/15
Przedmiotem skargi była reklama internetowa usług dostępu do Internetu.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:
„miejsce emisji: Internet
produkt: Dostęp do Internetu na kartę firmy plus

opis reklamy: Reklama opisuje produkt: dostęp do Internetu m.in. na tablety :
JA+ Internet na Kartę to dwa wygodne startery: 5 GB za 5 zł i 15 GB za 15 zł.
Dodatkowe premie (1 GB) za doładowanie dla stałych klientów.
Rok ważności konta po doładowaniu za 150 zł.
Olbrzymi pakiet nocny 200 GB w godzinach 1.00-8.00, za 10 zł na 30 dni.
Ochrona Internetu za 4,99 zł miesięcznie.

Treść skargi: Produkt wprowadza w błąd gdyż nie oferuje 15GB za 15zl lecz wielokrotnie mniejszy limit danych , aby uzyskać 15GB należy doładować konto kilkakrotnie większa kwotą. Za 15zł nie dostajemy konta ważnego 1 rok czasu (jak w reklamie) lecz dopiero po doładowaniu kwotą 150zł.” – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Arbiter-referent wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8, w myśl którego reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.
Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;”.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

„W imieniu Polkomtel Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, w oparciu o załączone pełnomocnictwo, przedstawiam odpowiedź na skargę konsumencką o sygnaturze wskazanej powyżej i wnoszę o umorzenie postępowania, względnie oddalenie skargi w całości.

U z a s a d n i e n i e
1. Niedopuszczalność skargi i jej rozpoznania przez Komisję Etyki Reklamy

W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na fakt, że Kodeks Etyki Reklamy jest przejawem samoregulacji i nie zawiera przepisów prawa powszechnie obowiązującego. W art. 1 ust. 2 Kodeksu wprost wskazano, iż „Kodeks nie stanowi zbioru norm zastępujących bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa, a jedynie zawiera zbiór zasad nakładających na podmioty nim objęte dodatkowe ograniczenia, niezależnie od obowiązujących przepisów prawa. „.

Polkomtel Sp. z o.o. nie jest sygnatariuszem Kodeksu, nigdy nie zobowiązywała się również do jego stosowania. Bezpodstawne jest więc czynienie Polkomtel Sp. z o.o. zarzutu, że naruszyła Kodeks, którego nie miał obowiązku stosować.

Oczywistym jest przy tym, że akty samoregulacji (np. kodeksy dobrych praktyk), takie jak m.in. Kodeks Etyki Reklamy, wiążą tylko podmioty, które zobowiązały się je stosować.

Co więcej, przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie zawierają sankcji nawet za niestosowanie się do takich kodeksów dobrych praktyk przez podmioty, które zobowiązały się je przestrzegać. Sankcjonowane jest wyłącznie nieprzestrzeganie kodeksu dobrych praktyk, do którego przedsiębiorca dobrowolnie przystąpił, jeżeli przedsiębiorca ten informuje w ramach praktyki rynkowej, że jest związany kodeksem dobrych praktyk – jako zakazana praktyka rynkowa stanowiąca działanie wprowadzające w błąd (art. 5 ust. 2 pkt 4) ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym; Dz.U Nr 171, poz. 1206).

Biorąc powyższe pod uwagę niedopuszczalne jest ocenianie działań Polkomtel Sp. z o.o. jako naruszających postanowienia Kodeksu Etyki Reklamy. Polkomtel Sp. z o.o. nie będąc związana Kodeksem nie mogła go naruszyć.

2. Stanowisko merytoryczne odnośnie skargi
Z daleko posuniętej ostrożności procesowej, Skarżony uważa, że skarga jest bezpodstawna i to z wielu powodów.

Przedstawiona rzekoma reklama stanowi w istocie wygląd awersów starterów telekomunikacyjnych (na jednym z obrazków widać nawet dokładnie obrys otworu służącego do zawieszenia startera w punkcie sprzedaży), które były prezentowane w różnych reklamach jako jeden z ich elementów ale nie funkcjonowały samodzielnie jako reklama. Były tylko jednym z elementów reklam, który zawierały więcej treści, w tym odsyłały (linkowały) bezpośrednio do stron ze szczegółowym opisem oferty oraz powoływały regulaminy promocji mające zastosowanie do danej oferty (stanowiły tzw. reklamę dwustopniową). Nie można więc oceniać tych elementów jako samodzielnej reklamy, ponieważ w taki sposób one nie funkcjonowały.

Przedstawienie do oceny Komisji fragmentu reklamy sugeruje intencjonalne działanie osoby składającej skargę – nie zmierzające do rzeczywistej oceny reklamy przez Komisję. Uniemożliwia jednocześnie dokonanie oceny reklamy, ponieważ reklamy należy oceniać jako całość a nie ich wybrane fragmenty w oderwaniu od pozostałej treści reklamy.
Z ostrożności wskazać również należy, że w obrocie (jako towar) startery te występowały jako troszkę inny nośnik informacji niż przedstawiony przez rzekomego konsumenta. Zawierały bowiem również informacje na rewersie oraz w środku startera.

Skarżony z daleko posuniętej ostrożności zaprzecza zarzutom, że stosowane przez niego reklamy wprowadzały w błąd. Reklamy Skarżonego należycie prezentowały ofertę Skarżonego, nie wprowadzając w błąd odbiorców.

3. Podsumowanie
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, zarówno z przyczyn formalnych wskazanych w pkt. 1 uzasadnienia, jak i merytorycznych wskazanych w pkt. 2 uzasadnienia.
W związku z powyższym wnoszę jak w petitum niniejszego pisma.” – pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu zarzucanych przez Skarżącego.
W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama nie narusza dobrych obyczajów i była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.
Zespół Orzekający wskazał, że przekaz reklamowy należy oceniać w sposób całościowy, a nie w rozbiciu na poszczególne elementy. Tym samym Zespół Orzekający stwierdził, że użyte w reklamie stwierdzenia nie wprowadzają konsumentów w błąd co do właściwości reklamowanego produktu oraz nie wykorzystują ich braku doświadczenia lub wiedzy.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.