Uchwała Nr ZO 17/13 w sprawie reklamy firmy Walmark Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 17/13 z dnia 19 lutego 2013 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/152/12

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Wojciech Kowalczyk — przewodniczący,
2) Andrzej Garapich — członek,
3) Paweł Wiśniewski — członek,

na posiedzeniu w dniu 19 lutego 2013 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/152/12 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Walmark Sp. z o.o. z siedzibą w Sosnowcu (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/152/12.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna suplementu diety o nazwie Liderin.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „w telewizji publicznej, przed filmem od 12 lat była wyświetlona reklama “liderinu”, w której użyto słowa ‘erekcja’. Jestem ojcem dzieci w wieku 12 i 14 lat i nic nie jest w stanie przekonać mnie do tego, że jest to normalne i odpowiednie. Nie można tego też tłumaczyć ‘nowoczesnością’, ani tym, że to jest też element życia ludzkiego. Wiedza taka powinna być przekazywana dzieciom w sposób odpowiedni, w odpowiednim wieku. Z podobnymi reklamami spotkałem się też na antenach ogólnopolskich stacji radiowych w godz. np. 17. Idąc takim tokiem myślenia – nie stoi nic na przeciwko, aby zacząć reklamować usługi np. ubierania zmarłych – przecież to też jest ‘ludzkie’. Można też umieścić w reklamy uśmiechniętego pacjenta podczas kolonoskopii w profesjonalnym gabinecie – też to jest ludzkie.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony w odpowiedzi na zawiadomienie o złożeniu skargi konsumenckiej na reklamę produktu Liderin oświadczył, iż zarzuty stawiane w skardze są bezzasadne. Skarżony podniósł, że Skarżący zarzuca używanie we wskazanej reklamie słowa „erekcja”, zaś arbiter-referent zakwalifikował przedmiotową reklamę jako sprzeczną z art. 2 Kodeksu Etyki. Ani z postawionym zarzutem ani z dokonaną kwalifikacją nie można się zgodzić.

Skarżony stwierdził, że słowo erekcja jest terminem medycznym, używanym powszechnie we wszelkich publikacjach naukowych dotyczących tego tematu, jest definiowany w encyklopediach i innych powszechnie dostępnych materiałach o charakterze medyczno- naukowym. Zwrot ten wykorzystywany jest również w trakcie edukacji na poziomie klasy IV szkoły podstawowej.

W ocenie Skarżonego, posługiwanie się w reklamie wyrazem, który jest terminem medycznym nie może być jednocześnie kwalifikowane jako sprzeczne z dobrymi obyczajami, a tym bardziej z zasadami uczciwej konkurencji. Również obowiązek prowadzenia reklamy w poczuciu odpowiedzialności społecznej nie został naruszony poprzez wykorzystanie zwrotu opisującego funkcję fizjologiczną ciała.

Zaznaczyć jednocześnie należy, iż cały spot reklamowy produktu Liderin jest estetyczny, w sposób oględny, acz właściwy dla celu reklamy, przedstawia właściwości reklamowanego produktu. Reklama nie jest agresywna ani wulgarna. Reklamodawca wskazuje, iż nie może ponosić odpowiedzialności za negatywne konotacje medycznego zwrotu erekcja czynione przez Skarżącego. Jako że zwrot ten jest medycznym określeniem funkcji fizjologicznej ciała w ocenie reklamodawcy nie ma żadnych podstaw, aby eliminować go z języka reklamy tylko dlatego, że wywołuje u odbiorcy negatywne skojarzenia.

W tym stanie rzeczy Skarżony wniósł o nie uznawanie reklamy Liderin za sprzeczną z Kodeksem Etyki Reklamy.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu.

Zespół Orzekający podzielił argumentację Skarżonego, iż słowo erekcja jest terminem medycznym, używanym powszechnie we wszelkich publikacjach naukowych dotyczących tego tematu.

Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej. Zdaniem Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama jest zgodna z przyjętymi normami społecznymi.

W opinii Zespołu Orzekającego reklama mieści się w ramach przyjętych norm etycznych i nie narusza dobrych obyczajów.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.