Uchwała Nr ZO 23/07 w sprawie reklamy firmy Media Saturn Holding


Uchwała Nr ZO 23/07 z dnia 29 sierpnia 2007 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/62/07

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Paweł Kowalewski – przewodniczący;
2) Marek Janicki – członek,
3) Wojciech Tomczak – członek

na posiedzeniu w dniu 29 sierpnia 2007 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze Akt K/62/07, złożonej na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Media Saturn Holding, z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy zewnętrznej typu billboard

postanawia

skargę oddalić.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o Sygn. K/62/07.
Przedmiotem skargi był billboard reklamowy sieci Media Markt. Reklama wykorzystuje koncept żartu słowno-graficznego: „WYSLIJ SŁONIA DO USTRONIA A sam pędź do Media Markt”.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podnosił, że reklama obraża i wyśmiewa osoby otyłe.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent. Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami w myśl art. 2 Kodeksu Etyki Reklamy oraz za sprzeczną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy. Zgodnie z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy „Reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość”. Arbiter-referent wniósł o uznanie że reklama dyskryminuje i obraża osoby otyłe, co jest sprzeczne z dobrymi obyczajami.

Skarżony nie złożył odpowiedzi na skargę. Jego przedstawiciel nie uczestniczył w posiedzeniu.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się naruszenia art. 2 i 4 Kodeksu Etyki Reklamy.

Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama wykorzystuje konwencję żartu. Ocena tego żartu może być dokonywana w kategoriach wyczucia estetycznego i dobrego gustu autorów. Nawet jeśli przyjęte przez autora środki wyrazu mogą wzbudzać niesmak odbiorcy, ocena pozostaje kwestią subiektywną, reklama nie zawiera bowiem określeń o charakterze dyskryminującym lub obraźliwym. Nie doszło w związku z tym do naruszenia przepisów Kodeksu Etyki Reklamy, które – obok przepisów powszechnie obowiązującego prawa – stanowią jedyną podstawę dla decyzji Zespołu Orzekającego.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 lit b Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.