Uchwała Nr ZO 30/07 w sprawie reklamy firmy Kompania Piwowarska S.A.

Uchwała Nr ZO 30/07 z dnia 3 października 2007 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/69/07

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń
Rada Reklamy, w składzie:

1) Piotr Górski– przewodniczący;
2) Magdalena Czaja – członek
3) Krystyna Jarosz – członek,

na posiedzeniu w dniu 3 października 2007 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze Akt K/69/07, złożonej na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg przez konsumentów (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Kompania Piwowarska S.A., z siedzibą w Poznaniu (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej

postanawia

skargę oddalić

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o Sygn. K/69/07.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna pt. „Helikoptery”. Reklama wykorzystuje koncept żartu sytuacyjnego przedstawiając scenę ewakuacji. Spot reklamowy zakończony jest słowami „a co ty robisz ze swoją rodziną w piątek wieczór?”.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podnosił, że reklama jest bezczelna i niesmaczna. W opinii Skarżącego reklama sugeruje, że żony przeszkadzają mężczyznom w miłym spędzaniu czasu – czyli piciu piwa; „należy ich się pozbyć wciskając im kit o ważnych sprawach, aby móc spokojnie się upić”.

Skarżący zarzucił, że z przedmiotowej reklamy wynika, iż „kobiety nie nadają się do spędzania z nimi wolnego czasu, należy się ich pozbyć uciekając się do kłamstwa. Natomiast mężczyźni zrobią wszystko, aby się tylko pozbyć swojej rodziny i spotkać na piwie z kolegami”.

Skarżący podkreślił, że reklama jest antyrodzinna, uwłacza zarówno kobietom, jak i mężczyznom. Promuje spędzanie wolnego czasu bez rodziny oraz podpowiada, że jeśli chcesz dobrze spędzić czas, to musisz kłamać.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent. Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość oraz za uznanie jej za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 Kodeksu Etyki Reklamy). Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 33 ust. 1 Konstytucji, w myśl którego, „kobieta i mężczyzna mają równe prawa w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym.”

Skarżony złożył odpowiedź na skargę. Jego przedstawiciel uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony poinformował, że sytuacja zaprezentowana w reklamie stanowi pewną metaforę, która została posunięta do granic absurdu, co zgodnie z zamysłem jej twórców przesądza o jej humorystycznej wymowie. Skarżony podkreślił, że absurdalny, surrealistyczny humor jest wszak powszechnie znanym środkiem artystycznego wyrazu. Zestawienie przygotowań do wieczornej zabawy z przygotowaniami do akcji ratunkowej musi wzbudzać jednoznaczną reakcję: śmiech wynikający z nierealności przedstawionej sytuacji. Właśnie w taki sposób przytłaczająca większość konsumentów reaguje na emitowany materiał filmowy.

Skarżony poinformował również, że niezrozumiały ponadto jest zarzut, jakoby reklama nakłaniała do kłamstwa: przecież z reklamy w żadnym razie nie wynika przekaz, iż rodzina bohatera nie ma świadomości, co do trwających przygotowań do tzw. imprezy, czyli do wieczornej zabawy.

Skarżony podkreślił również, że w reklamie nie ma mowy o konsumpcji alkoholu, a już w żadnym razie o nadmiernej czy nieodpowiedzialnej konsumpcji.

Wobec powyższego, Skarżony wniósł o oddalenie skargi.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół orzekający nie podzielił zarzutów Skarżącego, uznając, że przedmiotowa reklama nie zawiera treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość. Zarówno reklama, jej treść i wydźwięk nie ograniczają niczyich praw, ani tym bardziej nie mają na celu dyskryminowania kogokolwiek ze względu na płeć. Choć odwołuje się do stereotypu dotyczącego spędzania wolnego czasu w męskim gronie, przy piwie, ze względu na żartobliwy ton, nie zawiera faktycznie treści antyrodzinnych. Zespół orzekający nie dopatrzył się także naruszenia dobrych obyczajów. Stwierdził również, że reklama bezpośrednio nie zachęca do nadużywania alkoholu.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 lit b Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.