Uchwała Nr ZO 30/08 w sprawie reklamy firmy Mobile Entertainment Company S.A.


Uchwała Nr ZO 30/08 z dnia 17 czerwca 2008 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/69/08

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Marek Janicki – przewodniczący;
2) Wojciech Tomczak – członek
3) Wojciech Piwocki – członek,

na posiedzeniu w dniu 17 czerwca 2008 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze Akt K/69/08, złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Mobile Entertainment Company A.S. (Spółka Akcyjna), z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej

postanawia

oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt K/69/08
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna. W reklamie przedstawiono kobietę i mężczyznę – znanego aktora , który wygłasza komentarz, że kobiety „mogą nawet ponętnie wyglądać” dodając jednak, iż „trzeba im się uważnie przyjrzeć”, ponieważ większość operatorów zachowuje się jak kobiety – nie zawsze mówią całą prawdę”. Reklama jest zakończona hasłem „pewne rzeczy są tylko dla prawdziwych facetów – mobilking”.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podnosił, że „reklama obraża kobiety. W reklamie użyto zwrotu większość operatorów zachowuje się jak kobiety – nie zawsze mówią całą prawdę, co stawia kobiety w złym świetle”.
Skarżący zażądał „ukarania operatora za dyskryminujące podejście do kobiet.”

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami i zarzucił że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, co jest niezgodne z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy.
Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że „reklamy nie mogą zawierać elementów, które zawierają treści dyskryminujące, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość”.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 16b ust. 3 pkt. 1), 2) i 4) ustawy o radiofonii i telewizji (Dz. U.04.253.2531 z późn. zm.) w myśl którego „reklama nie może:
1) naruszać godności ludzkiej;
2) zawierać treści dyskryminujących ze względu na rasę, płeć lub narodowość;
3) (…)
4) zagrażać fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi małoletnich;”

Skarżony nie złożył odpowiedzi na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie podzielił zarzutów Skarżącego, uznając, że przedmiotowa reklama nie narusza Kodeksu Etyki Reklamy ani obowiązujących przepisów prawa.

Zespół Orzekający, uznał, że reklama mieści się w ramach przyjętych norm etycznych.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 lit b Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.