Uchwała Nr ZO 31/17 w sprawie reklamy syropu Paola

 

Uchwała Nr ZO 31/17
z dnia 20 czerwca 2017 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/14/17/01-02

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Małgorzata Rokita – przewodnicząca,
2) Andrzej Garapich – członek,
3) Sławomir Skowerski – członek,

na posiedzeniu w dniu 20 czerwca 2017 roku, po rozpatrzeniu skarg o sygnaturze akt K/14/17/01-02 złożonych, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumentów (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie telewizyjnej firmy HOOP Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Kutnie (dalej: Skarżony)

postanawia uznać, że reklama narusza normy art. 2 ust. 1, art. 24 i art. 25 w zw. z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęły skargi o sygn. K/14/17/01-02
Przedmiotem skarg była reklama telewizyjna syropu Paola.

Skarżący w prawidłowo złożonych skargach podnieśli, iż:

1) „opis reklamy: Mały chłopiec wręcza zapakowaną w papier butelkę dziewczynce, ze słowami:” Przyniosłem Ci flaszeczkę”.
Treść skargi: Nieetyczna reklama skierowana do dzieci z podtekstem alkoholowym. Jeśli autor/producent syropu zakłada, że jest to zabawne – nie zgadzam się z tym.” – pisownia oryginalna

2) „opis reklamy: chłopczyk przychodzi do koleżanki na urodziny i mówi, że przyniósł flaszeczkę. Przerażona matka myśląc że dziecko przyniosło wódkę wyrywa mu butelkę zawiniętą w papier jak w sklepach monopolowych. Po odpakowaniu okazuje się że w środku jest sok Paola.
Treść skargi: Reklama zachęca do kupowania i spożywania alkoholu. Oswaja dzieci z okolicznościowym, 'imprezowym piciem’ mocnego alkoholu. Jest to alkoholizacja dzieci. Narusza Art. 23 Zawiera treści stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa ponieważ picie i upijanie się dzieci i młodzieży jest jednym z największych problemów współczesnej Polski. Picie alkoholu przez dzieci i młodzież niesie za sobą bardzo poważne konsekwencje zdrowotne i społeczne dlatego nie należy ich w żaden sposób zachęcać lub oswajać z alkoholem.

Ze względu na formę reklamy uważam że dzieci są w znacznej mierze odbiorcami reklamy. Co za tym idzie uważam że reklama narusza Art. 8, Art. 24, Art. 25 ponieważ reklama wykorzystuje brak wiedzy dzieci na temat szkodliwości alkoholu. Aluzja że dziecko przychodzi do koleżanki z butelką wódki lub innego mocnego alkoholu jest oczywista. Takie aluzje mogą w negatywny sposób wpływać na dalszy moralny rozwój dzieci w szczególności że dorośli reagują na sytuację przedstawioną w reklamie, śmiechem co uważam jest nie na miejscu.

Reklama bez potrzebnego wytłumaczenie młodemu człowiekowi konsekwencji, wprowadza go do świata dorosłych którego dziecko lub młody człowiek może nie rozumieć lub rozumieć błędnie. Nie ma nic zabawnego w przychodzeniu do koleżanki z flaszką, a spotkania towarzyskie z mocnymi alkoholami mogą mieć smutny koniec. Negatywne konsekwencje zdrowotne i społeczne picia alkoholu są w dzisiejszych czasach oczywiste a jedyną drogą do zmiany jest profilaktyka.” – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargi przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji. Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 8 Kodeksu etyki Reklamy, z uwagi na to, że „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.” Ponadto zarzucił niezgodność reklamy z art. 23 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklama skierowana do dzieci lub młodzieży nie może zawierać treści stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa”. Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 24 Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym „reklama skierowana do dzieci lub młodzieży nie może wprowadzać w błąd poprzez wykorzystywanie ich naturalnej ufności i braku doświadczenia”, a także za niezgodną z art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy, według którego „reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi”. Ponadto, arbiter-referent poinformował, że zgodnie z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy „przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej”.

Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:
„Szanowni Państwo, w imieniu HOOP Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Kutnie (dalej: HOOP Polska), w związku z doręczeniem przez Radę Reklamy odpisu skarg konsumenckich dotyczących reklamy syropu Paola, niniejszym przedstawiamy stanowisko HOOP Polska.

Reklama syropu Paola była emitowana w stacjach telewizyjnych TVN i TVN tematyczne, TVP, Polsat i Polsat tematyczne oraz IDM w okresie od 13 lutego 2017 r. do 12 marca 2017 r. oraz na kanale YouTube PL od 23 luty 2017 r. do dnia 30 marca 2017 r.

HOOP Polska przy kreowaniu swoich kampanii reklamowych kieruje się przede wszystkim zasadami uczciwej konkurencji oraz podejmuje wszelkie działania z zachowaniem należytej staranności oraz zgodnie z dobrymi obyczajami i w poczuciu odpowiedzialności społecznej. Działania HOOP Polska cechuje dbałość o konsumentów, dlatego każda uwaga kierowana pod adresem komunikacji marketingowej naszych produktów jest dla nas szczególnie istotna.

Reklama, o której mowa, w żaden sposób nie zachęcała ani nie promowała spożywania alkoholu zarówno przez dzieci, jak i przez dorosłych – nie zawierała bowiem scen przedstawiających alkohol bądź też spożywanie go w jakiejkolwiek postaci. Za bezzasadny należy również uznać zarzut wykorzystywania braku wiedzy dzieci i młodzieży o szkodliwości alkoholu, a to z uwagi na fakt, iż przedmiotowa reklama nie dotyczyła produktów alkoholowych, nie musi zatem zawierać informacji o szkodliwości spożywania alkoholu. 

W ocenie HOOP Polska taki odbiór oraz ocena przedmiotowej reklamy wynika najprawdopodobniej z nadinterpretacji przekazu reklamowego.
Każda opinia i sugestia ze strony naszych konsumentów oraz odbiorców komunikacji marketingowej firmy jest dla nas niezwykle istotna i cenna. Jednak biorąc pod uwagę powyższą argumentację, w oparciu o dyspozycję pkt. 37 ppkt 1 lit. b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg, wnosimy o oddalenie skargi.” – pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy zarzucanych przez Skarżących i uznał, że reklama nie była prowadzona zgodnie z dobrymi obyczajami oraz z należytą starannością co jest niezgodne z art. 2 ust. 1 Kodeksu.

Zespół Orzekający zauważył, iż reklama w oczywisty sposób posługuje się podtekstem alkoholowym, na co między innymi wskazuje gwałtowna reakcja mamy dziecka, która wyrywa mu z rąk i odpakowuje nerwowo przyniesiony przez dziecko prezent – „flaszeczkę”.. Sam sposób zapakowania prezentu i schowanie go pod pachą nawiązuje do alkoholu, a nie prezentu urodzinowego na dziecięcej uroczystości. W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama kształtuje złe nawyki promując negatywny wzorzec, tym samym jest nieodpowiedzialna społecznie.

Zdaniem Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama skierowana do dzieci lub młodzieży może wprowadzać w błąd poprzez wykorzystywanie ich naturalnej ufności i braku doświadczenia, a także może zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi, co jest niezgodne z art. 24 i 25 Kodeksu Etyki Reklamy.
Jednocześnie, Zespół Orzekający oddalił zarzut naruszenia art. 8 i art. 23 Kodeksu Etyki Reklamy, nie dopatrując się treści stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa, ani treści nadużywających zaufanie odbiorców lub wykorzystujących ich brak doświadczenia lub wiedzy.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit c) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.