Uchwała Nr ZO 32/13 w sprawie reklamy firmy Media Saturn Holding Polska Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 32/13 z dnia 14 marca 2013 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/174/12

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Jarosław Sobolewski — przewodniczący,
2) Melania Popiel — członek,
3) Bohdan Pawłowicz — członek,

na posiedzeniu w dniu 14 marca 2013 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/174/12 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumentów (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Media Saturn Holding Polska Sp. z o.o., z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy zewnętrznej typu billboard

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęły skargi o sygn. K/174/12.
Przedmiotem skargi była reklama zewnętrzna typu billboard w której użyto haseł:
„Eksplozja okazji na koniec świata” oraz „cena ostateczna”.

Skarżąca w prawidłowo złożonej skardze podniosła, iż „Chciałam złożyć skargę na billboard ww. firmy, gdyż nawiązuje on do wizji końca świata. Nie każdy potrafi podejść do tego tematu z humorem, o czym świadczy chociażby fakt, iż w Sankt Petersburgu władze chciały nawet zakazać mówienia o końcu świata, żeby nie martwić na zapas mieszkańców. Jestem osobą młodą i szczerze mówiąc niewiele reklam mnie razi, jednak widok tego billboardu skutecznie psuje mi humor, a muszę koło niego przechodzić codziennie. Znam wiele osób, których nie bawią apokaliptyczne przepowiednie i którym nie podoba się kampania reklamowa ww. firmy – choć moja skarga dotyczy tylko plakatu reklamowego, muszę przyznać, iż cała ta kampania jest dość przerażająca i niesmaczna.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 6 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „Bez uzasadnionej konieczności powodowanej np. względami społecznymi i profilaktyką, reklamy nie mogą motywować do zakupu produktu poprzez wykorzystywanie zdarzeń losowych, wywoływanie lęku lub poczucia strachu.”.

Skarżony nie złożył pisemnej odpowiedzi na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu.

W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.

Zdaniem Zespołu Orzekającego użyte w reklamie środki wyrazu nie są przesadzone, przez co nie powinny wywoływać lęku wśród odbiorców reklamy.

Jednocześnie, Zespół Orzekający zaapelował, aby z należytą starannością dobierać treści reklam zewnętrznych.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.