Uchwała Nr ZO 34/09 w sprawie reklamy firmy Krajowy Rejestr Długów Biuro Informacji Gospodarczej SA

Uchwała Nr ZO 34/09 z dnia 4 czerwca 2009 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/29/09

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Wojciech Piwocki — przewodniczący,
2) Marek Janicki — członek,
3) Anna Grzelońska — członek,

na posiedzeniu w dniu 4 czerwca 2009 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/29/09 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Krajowy Rejestr Długów Biuro Informacji Gospodarczej SA z siedzibą we Wrocławiu (dalej: Skarżony), dotyczącej marketingu bezpośredniego — e-mail do użytkowników poczty na portalu Onet

postanawia

oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o Sygn. K/29/09.
Przedmiotem skargi był marketing bezpośredni — mail do użytkowników poczty na portalu Onet, informujący o możliwości dopisania dłużników do Krajowego Rejestru Długów.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze wniósł prośbę o „ interwencję w sprawie reklamy ukazującej się w Internecie oraz na billbordach sygnowanej przez Krajowy Rejestr Długów – która to reklama zdaniem Skarżącego jest o charakterze faszystowskim i nazistowskim – zmierzająca do poniżenia dłużników i ich rodzin oraz wywołania frustracji w pogłębiającym się w kryzysie kraju”.
Zdaniem Skarżącego „ta reklama jest naszpikowana hasłami nazistowskimi i antyspołeczna; jej treść niweluje wielu uczciwych ludzi, którzy popadli w długi bardzo często na skutek wielu czynników społecznych i nie zawsze z własnej winy.”.
Skarżący poprosił o „interwencję medialną”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.
Zarzucił również niezgodność reklamy z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących.
Arbiter-referent podniósł również, że zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Z 1964r. Nr 16 poz. 93 z późn. zm. „dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.”.

Skarżony nie złożył odpowiedzi na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej formie reklamy naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy, ani naruszenia przepisów obowiązującego prawa.

Zdaniem Zespołu Orzekającego reklama jest także zgodna z dobrymi obyczajami.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 czerwca 2008r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.