Uchwała Nr ZO 34/11 w sprawie reklamy firmy INTERNETQ POLAND Sp. z o.o.
Uchwała Nr ZO 34/11 z dnia 10 marca 2011 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/06/11
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Wojciech Tomczak — przewodniczący,
2) Marek Janicki — członek,
3) Wojciech Piwocki — członek,
na posiedzeniu w dniu 10 marca 2011 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/06/11 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko INTERNETQ POLAND Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej
postanawia
oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. akt K/06/11.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna loterii pod nazwą „Pusty sms”.
Skarżąca w prawidłowo złożonej skardze podniosła iż: „po reklamie telewizyjnej przez Zygmunta Chajzera wysłałam pusty sms. Od tego momentu codziennie otrzymywałam sms o wygranych, przygotowana lista, czek, już potwierdzone, itp. ale nie reagowałam. Kilka dni temu otrzymałam fakturę od operatora, okazało się, że za każdy przysłany do mnie sms płacę 4,88 lub 4,92. Nie można tego inaczej nazwać jak złodziejstwo. Nie wyrażałam zgody na przysyłanie do mnie sms, za które muszę tyle płacić. Operator mojej sieci komórkowej zablokował niechciane sms-y wpisując nadawcę na „czarną listę”. Zostałam okradziona przez organizatora loterii na kwotę ok. 150 zł.”.
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.
Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.”.
Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust. 1 pkt. a) Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności co do istotnych cech reklamowanego produktu”.
Arbiter-referent poinformował o wymogach zawartych w art. 54, 55 i 56 Kodeksu Etyki Reklamy odnośnie informowania uczestników konkursu przez organizatora konkursu w szczególności na temat kosztów związanych z uczestnictwem w konkursie, sposobu wyłaniania zwycięzców, liczby, wartości i rodzaju nagród.
Poinformował również o przepisach obowiązującego prawa — ustawie z dnia 29 lipca 1992r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. nr 4 poz. 27 z późn. zm.) oraz o ustawie z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540), których przepisy mają zastosowanie do organizowania loterii audiotekstowych.
Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony w odpowiedzi na skargę, wyjaśnił, że w powołanym piśmie zostało wskazane, iż opisana powyżej skarga dotyczy loterii audioteksowej, pod nazwą: „Pusty SMS”, organizowanej przez Spółkę Internetq Poland Sp. z o.o., z siedzibą w Warszawie. Jednakże, treść skargi wskazuje, że Skarżąca brała udział w innej loterii lub brała udział jednocześnie w loterii organizowanej przez Skarżonego i w innej loterii, organizowanej na rzecz jednego z operatorów sieci telefonii komórkowej.
Skarżony podkreślił, iż Skarżąca z jednej strony powołuje się na spot reklamowy z udziałem Pana Zygmunta Chajzera, który promuje na antenie telewizji loterię „Pusty SMS”, a z drugiej strony wspomina o codziennym otrzymywaniu odpłatnych wiadomości SMS, w odpowiedzi na przesłany przez nią SMS. Opisaną powyżej omyłkę potwierdza również tytuł skargi – „Pusty sms – milion”.
Skarżony zaznaczył, że nie został podany numer telefonu, na który Skarżąca otrzymywała SMS-y, dlatego Skarżący nie mógł przeprowadzić kwerendy systemowej, celem potwierdzenia, czy skarga faktycznie może dotyczyć loterii „Pusty SMS”.
Skarżony poinformował, że loteria pn. „Pusty SMS” jest organizowana na podstawie zezwolenia udzielonego decyzją Dyrektora Izby Celnej w Warszawie, z dnia z dnia 3 listopada 2011 roku Nr 440000-IAGW-9285-30/10/1963/EO, która zatwierdza jednocześnie Regulamin Loterii.
Skarżąca zarzuca Organizatorowi, iż codziennie, od dnia przesłania „pustego sms-a”, otrzymywała sms o wygranych („przygotowana lista, czek, już potwierdzone, itp.)., na które nie reagowała. Następnie, otrzymała fakturę od operatora, z której wynikało, iż została obciążona za przychodzące do niej wiadomości SMS. W jej ocenie powyższa praktyka naruszała prawo i wyczerpywała znamiona przestępstwa, określonego w art. 278 KK („nie można tego inaczej nazwać, jak złodziejstwem”}, ponieważ nie wyrażała zgody na przesyłanie do niej odpłatnych SMS-ów.
Skarżony podkreślił, iż Skarżąca nie podniosła jakiegokolwiek zarzutu odnośnie treści reklamy, zarówno w odniesieniu do spotów reklamowych emitowanych na antenie telewizji, jak i przekazów reklamowych zawartych w wiadomościach SMS.
W związku z powyższym zdaniem Skarżonego powstaje wątpliwość, czy skarga nie zawierająca zarzutów dotyczących treści reklamy, a dotycząca samego mechanizmu loterii, może być przedmiotem rozpoznania przez Zespół Orzekający.
Odnosząc się do zasadności zarzutów, w świetle opisanych powyżej wątpliwości, co do udziału Skarżącej w loterii pn. „Pusty SMS”, Skarżony powołał się na treść regulaminu tej loterii. Otóż, powołany regulamin dopuszcza tylko jeden przypadek, w którym możliwe jest przesyłanie do uczestnika loterii odpłatnych wiadomości SMS, tj. przypadek, gdy dany uczestnik przystąpił w ramach udziału w loterii do „Klubu Pusty SMS VIP”. Uczestnik, który przystąpił do „Klubu Pusty SMS VIP”, otrzymuje od Organizatora codziennie, od dnia przystąpienia do dnia 13 lutego 2010 r., jedną wiadomość SMS dziennie, której koszt w kwocie 4,00 zł. netto + VAT ponosi Uczestnik. W celu przystąpienia do „Klubu Pusty SMS VIP” uczestnik powinien wysłać wiadomość SMS o treści START VIP lub innej treści, wskazanej przez Organizatora w materiałach promujących Loterię pod numer 60444. Koszt przesłania powyższej wiadomości SMS taryfikowany jest zgodnie z aktualnym cennikiem Operatora sieci telefonii komórkowej obsługującego danego uczestnika. Zatem, aby otrzymywać odpłatne SMS-y w ramach loterii „Pusty SMS”, nie wystarczy przesłać „pustego sms-a”, ale trzeba w treści tej wiadomości wpisać wyraźnie określoną komendę. Ponadto, należy wysłać wiadomość SMS na inny numer, niż pozostałe (puste) SMS-y.
Skarżony zwrócił uwagę, iż w loterii pn. „Pusty SMS” nie ma nagród, które mogłyby być kojarzone z nazwą: „Pusty SMS – milion”. Regulamin loterii przewiduje, co prawda, nagrody pieniężne, ale są to nagrody o niższej wartości (od 10.000 – 30.000 zł. oraz nagroda główna – 500.000 zł.).
W opinii Skarżonego powyższe okoliczności potwierdzają domniemanie, że Skarżąca prawdopodobnie sama nie ma pewności, której loterii powinna dotyczyć jej skarga.
Skarżony stwierdził, że treść skargi nie pozwala również odnieść się do treści otrzymywanych przez Skarżącą wiadomości SMS, ponieważ zostały one zacytowane szczątkowo i nie można przeprowadzić analizy ich znaczenia. Skarżony podkreślił, iż zgodnie z regulaminem loterii, Organizator był uprawniony do wysyłania do Uczestników, w każdym dniu trwania Loterii, dodatkowych wiadomości SMS. Dodatkowe wiadomości SMS zawierały informacje o wprowadzeniu czasu premiowanego dodatkowymi punktami, premiach i quizach wprowadzonych przez Organizatora i związanej z nimi możliwości uzyskania dodatkowej ilości punktów oraz zachęcały do dalszego udziału w loterii. Skarżony zaznaczył, że również w treści wiadomości SMS była podawana cena za jednego SMS-a (kwota 4,88 z VAT).
Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Skarżonego, zarzuty postawione przez Skarżącą są bezpodstawne i nieuzasadnione.
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający nie podzielił zarzutów Skarżącej, uznając, że przedmiotowa reklama telewizyjna loterii „Pusty sms” nie zawiera treści wykorzystujących naturalną ufność i brak doświadczenia konsumentów.
Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie wprowadzenia odbiorców w błąd co do warunków otrzymania nagrody.
Biorąc powyższe pod uwagę, Zespół Orzekający nie stwierdził naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 25 listopada 2010r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.
