Uchwała Nr ZO 44/09 w sprawie reklamy firmy Internetq Sp. z o.o.
Uchwała Nr ZO 44/09 z dnia 4 sierpnia 2009 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/54/09
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Cezary Antoń — przewodniczący,
2) Agnieszka Tomasik-Walczak — członek,
3) Olgierd Cygan — członek,
na posiedzeniu w dniu 4 sierpnia 2009 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/54/09 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Internetq Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej
postanawia
oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o Sygn. K/54/09.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna loterii audiotekstowej o nazwie „pusty sms”.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podnosił, że „organizator promocji wyemitował reklamę – przekaz zawierający informacje i wypowiedzi, mające na celu zwiększenie zainteresowania loterią lub osiągnięcie podobnego efektu, poprzez wprowadzenie w błąd beneficjentów za pomocą środków przekazu (tu: emisję wizji i fonii). Poprzez wyeksponowanie opisu “Posiadamy zezwolenie Ministerstwa Finansów” – naruszając art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy (Reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy), wywołuje u odbiorcy przeświadczenie o zwiększonym bezpieczeństwie, rzetelnym organizatorze – wzbudza zaufanie i osłabia mechanizmy obronnościowe konsumenta, który może sądzić, że biorąc udział w loterii, nie zostanie zmanipulowany. Potwierdzeniem celowego umieszczenia w przekazie telewizyjnym informacji o zezwoleniu Min. Finansów (aby wykorzystać brak doświadczenia odbiorców) jest jego całkowite pominięcie na stronie internetowej (w tym str. głównej) www.pusty-sms.pl – gdzie nie obowiązują ograniczenia czasowe (koszt emisji reklamy wyższy), powierzchniowe. Jeśli organizator chciałby umieścić tą informację by ją umieścił. Aby zorganizować loterię w Polsce – warunkiem koniecznym – jest uzyskanie zezwolenia Min. Finansów. Organizacja bez zezwolenia jest przestępstwem. Nazwą Loteria można się posługiwać mając stosowne zezwolenie. Posługując się nazwą Loteria i dodatkowo podkreślając fakt posiadania zezwolenia, wywołuje się wrażenie o posiadaniu specyficznej cechy przez produkt lub usługę, której nie posiadają konkurenci czy inny Organizatorzy (analogia do reklamy wody mineralnej z wyeksponowanym opisem “Nie zawiera cholesterolu”) Reklama nadużywa zaufanie odbiorcy (art. 8).”.
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.
Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, ponieważ „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.”.
Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust. 1 pkt.a) Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności co do istotnych cech reklamowanego produktu”.
Skarżony nie złożył odpowiedzi na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia dobrych obyczajów.
Zespół Orzekający stwierdził, że reklama nie wprowadza konsumentów w błąd informując, że organizator loterii posiada zezwolenie Ministra Finansów.
Jednocześnie, Zespół Orzekający zaapelował do reklamodawców, aby nie eksponowali w reklamie warunków niezbędnych do urządzenia loterii, aby nie narażać się na zarzut nadużywania zaufania odbiorcy lub wykorzystywania jego braku doświadczenia lub wiedzy, gdyż zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992r. o grach i zakładach wzajemnych „Loterie fantowe, gry bingo fantowe, loterie promocyjne i loterie audiotekstowe mogą być urządzane przez osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej na podstawie udzielonego zezwolenia.”
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 czerwca 2008r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.