Uchwała Nr ZO 46/12 w sprawie reklamy firmy Aflofarm Fabryka Leków Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 46/12 z dnia 3 kwietnia 2012 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/106/11/01-02

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Piotr Górski — przewodniczący,
2) Marek Janicki — członek,
3) Wojciech Piwocki — członek,

na posiedzeniu w dniu 3 kwietnia 2012 roku, po rozpatrzeniu skarg o sygnaturze akt K/106/11/01-02 złożonych, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumentów (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Aflofarm Fabryka Leków Sp. z o.o. z siedzibą w Ksawerowie (dalej: Skarżony), dotyczących reklamy telewizyjnej

postanawia oddalić skargi.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęły skargi o sygn. K/106/11/01-02.
Przedmiotem skarg była reklama telewizyjna leku Visaxinum.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „reklama leku Visaxinum zachęca WPROST młodych ludzi do lekceważenia szkoły, uczenia się oraz lekceważenia autorytetów. Promuje pustą postawę życiową, opartą wyłącznie na dobrym wyglądzie i lekceważeniu innych wartości. Przedstawia negatywne wartości, a właściwie brak wartości. Dla młodych ludzi o słabych kręgosłupach moralnych taka reklama może być wskazówką postępowania. Nie twierdzę, że należy lekceważyć problemów młodych ludzi. Ale róbmy to z głową. Zdaję sobie sprawę, że adresatem tej reklamy są dzieci i młodzież, dlatego użyty w niej język ma do nich przemawiać i być chwytliwy (np. użyty jest tu zwrot „chrzanić to”). Jednak w mojej ocenie producenci tej reklamy szkodzą polskim dzieciom i młodzieży, w tym także MOJEMU WłASNEMU dziecku. Proszę Państwa instytucję (Radę Reklamy) o interwencję.”.

Drugi Skarżący stwierdził, iż „uważa, że reklama Visaxinum: – obraża ludzi starszych (15 sekunda reklamy…i dalej. Porównanie l. starszych do syfów) – stosowany jest język, który eufemistycznie można nazwać b. kolokwialnym (stosowane zwroty: chrzanić, miej wywalone na) – promuje negatywne postawy młodzieży (nic nie muszę, po co mi autorytety – porównanie ich do pierdół) Reklama jest również dystrybuowana w sieci: http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=h2C2aTh6DA8 Proszę o rozpatrzenie, czy reklama nie narusza Kodeksu Etyki Reklamy.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł także o uznanie reklamy za niezgodną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.

Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.

Wniósł także o uznanie reklamy za niezgodną z art. 27 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży nie mogą podważać autorytetu rodziców lub innych osób sprawujących opiekę prawną, kwestionować ich odpowiedzialności, opinii, gustów lub upodobań. Powyższe ograniczenie nie dotyczy przypadków zwalczania patologii społecznych

Skarżony nie złożył pisemnej odpowiedzi na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy.

Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.

W opinii Zespołu Orzekającego reklama nie zawiera treści zagrażających fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi dzieci lub młodzieży albo treści podważających autorytet rodziców lub opiekunów.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.


Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 25 listopada 2010r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.