Uchwała Nr ZO 46/17 w sprawie reklamy zewnętrznej firmy Drukuj.eu

Uchwała Nr ZO46/17
z dnia 29 sierpnia 2017 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/39/17

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Paweł Wiśniewski – przewodniczący,
2) Teresa Wierzbowska – członek,
3) Andrzej Garapich – członek,

na posiedzeniu w dniu 29 sierpnia 2017 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/39/17 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie zewnętrznej firmy Drukuj.eu Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu (dalej: Skarżony)

postanawia uznać, że przedmiotowa reklama narusza normy art. 2 ust. 1, art. 4 i art. 25 w zw. z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/39/17.

Przedmiotem skargi była reklama zewnętrzna drukarni i agencji reklamowej banery.eu.

Skarżąca w prawidłowo złożonej skardze podniosła, iż:

„Reklama drukarni i agencji reklamowej Banery.eu przedstawiająca kompletnie nagą kobietę siedzącą w pozie, w której jej intymne miejsca są zasłonięte innymi częściami ciała, narusza art. 32 KER, zgodnie z którym jej odbiorcami są dzieci, ponieważ jest to reklama zewnętrzna. Dodatkowo reklama narusza art. 2 KER, ponieważ jest sprzeczna z dobrymi obyczajami, a kampania nie jest prowadzona w poczuciu społecznej odpowiedzialności. Reklama jest niezgodna z Kodeksem, gdyż zawiera treści dyskryminujące ze względu na płeć, łącząc na banerze nagą kobietę z ciągiem napisów «szybko», «dobrze», «tanio».
Umieszczanie w przestrzeni publicznej tego typu reklamy jest jednoznacznie przykładem seksualizacji wizerunku kobiet oraz uprzedmiotowienia tego wizerunku. Badania naukowe na temat seksualizacji (m.in. tak renomowanych organizacji jak American Psychology Association) jednoznacznie dowodzą, że seksualizacja negatywnie wpływa na rozwój dzieci i młodzieży, a także obniża u dziewcząt poczucie własnej godności i wartości, które są niezbędne dla prawidłowego kształtowania się osobowości.
Równocześnie postać kobiety nie ma związku z reklamowanym produktem. Zgodnie z wieloma orzeczeniami Rady Reklamy, wykorzystywanie tego typu wizerunków bez rzeczywistego związku z produktem jest niezgodne z KER.” – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji. Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.”. Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy, według którego „reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi”.

Ponadto, arbiter-referent poinformował, że zgodnie z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy „przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej”.

Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony nie złożył pisemnej odpowiedzi na skargę.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający podzielił zarzuty Skarżącej, uznając, że w przedmiotowej reklamie przekroczono dopuszczalne granice obyczajowości.
Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej i może zagrażać fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi dzieci i młodzieży, z uwagi na fakt, iż treść przekazu reklamowego nie została dostosowana do miejsca emisji reklamy jakim jest reklama zewnętrzna.
Zespół Orzekający zwrócił uwagę, że ukazanie w reklamie kobiecego ciała nie było uzasadnione rodzajem reklamowanych usług. Zespół Orzekający zwrócił uwagę, iż od firm działających zawodowo w branży reklamowej wymaga się wzmożonej staranności w komunikacji reklamowej.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit c) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.