Uchwała Nr ZO 46/19/29u w sprawie reklamy internetowej na Pedigree
Uchwała Nr ZO 46/19/29u
z dnia 11 kwietnia 2019 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. akt:
KER/60/19
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń
Rada Reklamy, w składzie:
1) Małgorzata Rokita – przewodnicząca,
2) Krystyna Jarosz – członek,
3) Sławomir Skowerski – członek,
na posiedzeniu w dniu 11 kwietnia 2019 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/60/19 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez
konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie internetowej Mars Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)
postanawia oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt KER/60/19.
Przedmiotem skargi była reklama internetowa produktu marki Pedigree.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował:
„opis reklamy: https://www.youtube.com/watch?v=ifptq7ulcBI
Treść skargi: Reklama przedstawia sztuczne szczęki dla psów.
Takiego produktu nie można nigdzie zakupić, byłem paru sklepach zoologicznych jak i również u weterynarza i jedyne co usłyszałem to śmiech!
Reklama wystawiła mnie na pośmiewisko. Co więcej przeczytałem w internecie opinie pewnej pani że jej pies od oglądania tej reklamy dostał depresji, oraz opinię pewnego pana że ta reklama promuje zoofilię(chociaż nie wiem dlaczego).
Link do komentarzy na temat tej reklamy: https://www.facebook.com/marketingprzykawie/posts/10156887991822317?comment_id=10156888283632317&reply_comment_id=10156889514172317&comment_tracking=%7B%22tn%22%3A%22R%2321%22%7D”– pisownia oryginalna
W toku posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter – referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, z należytą starannością oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.
Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.
Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu.
Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:
„Szanowni Państwo, w odpowiedzi na pismo z dnia 11 lutego 2019 roku dotyczące skargi na reklamę Pedigree® DentaStix (KER/60/19], w imieniu Mars Polska Sp. z o.o. uprzejmie odnosimy się do zarzutów przedstawionych przez Skarżącego.
Mars Polska Sp. z o.o. przykłada dużą wagę do jakości reklam kierowanych do konsumentów. W szczególności, analizie poddawane są wszelkie reklamy, aby wyeliminować ryzyko wprowadzania konsumentów w błąd.
W przypadku reklamy, która została zaskarżona przez Skarżącego, nie doszło do naruszenia dobrych obyczajów, ani do wprowadzenia w błąd. Co więcej, działalność reklamowa Mars Polska Sp. z o.o. była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności.
Reklama ma charakter humorystyczny. Wyraźnie komunikuje, iż reklamowanym produktem jest Pedigree® DentaStix. Ponieważ Pedigree® DentaStix ma pozytywny wpływ na poprawianie czystości zębów u psów, reklama w sposób humorystyczny nawiązuje do tego zagadnienia i pokazuje psy ze sztucznymi szczękami typowymi dla ludzi. Przeciętny konsument odbiera tę reklamę jako żart, gdyż zęby są nienaturalne, lśniąco czyste i proste. Pomysł rzeczywistego wstawiania tego typu szczęk psom wydaje się absurdalny. Humorystyczny charakter reklamy jest dodatkowo wyjaśniany słowami „chyba żartujesz” oraz wyraźną prezentacją produktu Pedigree® DentaStix. Nie spotkaliśmy się jak dotąd z interpretacją zaprezentowaną przez Konsumenta, choć reklama została opublikowana w 2013 roku.
Przykro nam, że Konsument poczuł się niezręcznie w trakcie wizyty u weterynarza. Reakcja weterynarza potwierdza tylko, że interpretacja tej reklamy przez Konsumenta wydaje się być skrajnie nietypowa. Oczywiście każdemu zdarza się źle odczytać nawet najbardziej wyraźną i jasną informację, kierowaną do niego. Nie należy z tego wyciągać jednak wniosku, ani że informacja była wprowadzająca w błąd, ani że należy taką oczywistą pomyłkę wyśmiewać.
Co do zarzutu, że reklama mogłaby wprowadzić jakiegokolwiek psa w depresję, to nie ma żadnych przesłanek, które mogłyby potwierdzić taki skutek oglądania analizowanej reklamy przez psy i odnosimy wrażenie, że Konsument również potraktował tę sprawę raczej humorystycznie. Tym bardziej, że komentarz pod reklamą, którego autorką jest „Katarzyna S-k” został dodany „z przymrużeniem oka”.
Reasumując, wnosimy o oddalenie skargi i uznanie, że reklama w żaden sposób nie narusza Kodeksu Etyki Reklamy.”– pisownia oryginalna
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający, biorąc pod uwagę żartobliwy charakter reklamy, nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy zarzucanych przez Skarżącego.
Zespół Orzekający zwrócił uwagę, że w przedmiotowej reklamie dochowano należytej staranności.
Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie nadużywania zaufania odbiorców, ani też wykorzystywania ich braku doświadczenia lub wiedzy, ani wprowadzania odbiorców w błąd co do istotnych cech w tym właściwości reklamowanego produktu.
W związku z powyższym, na podstawie pkt. 37 lit b Regulaminu rozpatrywania skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały.
Zgodnie z pkt. 50. Regulaminu rozpatrywania skarg, Skarżący oraz skarżony będący Sygnatariuszem mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt. 37, 37¹, 37² oraz 37³.
