Uchwała Nr ZO 49/12 w sprawie reklamy firmy Toyota Motor Poland Company Limited Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 49/12 z dnia 23 kwietnia 2012 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/03/12

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Magdalena Czaja — przewodnicząca,
2) Melania Popiel — członek,
3) Mikołaj Janicki — członek,

na posiedzeniu w dniu 23 kwietnia 2012 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/03/12 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Toyota Motor Poland Company Limited Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej

postanawia oddalić skargę.


2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. akt K/03/12.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna „samochodów Toyota”.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „na filmie mężczyzna boryka się z usterkami samochodu — niedomykająca się klapa bagażnika, zacinające się wycieraczki, otwieranie okien, urywający się przełącznik światła, otwierający w wyniku wstrząsu schowek. Wszystko na tle muzyczki, charakterystycznej „paryskiej” melodii granej na akordeonie.
Wniosek dla oglądającego — auta francuskie się psują.
Lektor mówi: „Czas na Toyotę”.
Typowy przykład reklamy negatywnej.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za niezgodną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.

Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust.1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:

a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu.

Skarżony nie udzielił terminowo pisemnej odpowiedzi na skargę, ale uczestniczył w posiedzeniu i przedstawił swoje stanowisko w przedmiotowej sprawie.
Skarżony poinformował, że Toyota Motor Poland Company Limited sp. z o.o. w swojej działalności zawsze ma na uwadze przepisy prawa oraz zasady etyczne. Skarżony wyjaśnił, że został ciężko doświadczony kampanią medialną na temat usterek Toyoty, która w swoim czasie zajmowała pierwsze strony gazet. Informacja o tym, że był to problem wydumany znalazła się już tylko w niewielkich notatkach w niektórych tylko publikatorach. Dlatego Skarżonego, nie trzeba przekonywać, że kwestie etyki w mediach są istotne.
W kwestii reklamy objętej skargą, Skarżony poinformował, że korzysta z podmiotu profesjonalnie zajmującego się tą dziedziną działalności: Saatchi & Saatchi Poland. Skarżony otrzymał zapewnienie od powołanej firmy, że w swojej działalności przestrzega powołanych standardów, a reklama stanowiąca przedmiot skargi, nie narusza postanowień art. 8 i art. 10 Kodeksu Etyki Reklamy. Skarżony zwrócił uwagę na fakt, że w swojej skardze konsument nie odwołał się do żadnej z okoliczności powołanych w art.8 tj. zaufania jakim darzy produkt lub braku wiedzy lub doświadczenia w zakresie objętym reklamą. Konsument nie przedstawił również zarzutu wprowadzenia w błąd przedmiotową reklam a więc naruszenia postanowień art. 10 Kodeksu, zarówno w stosunku do okoliczności wymienionych w treści powołanego artykułu (np. pochodzenia geograficznego produktu) jak i żadnej innej. Zdaniem Skarżonego, w tej sprawie występuje istotna rozbieżność pomiędzy treścią skargi konsumenta a kwalifikacją potencjalnego naruszenia zasad etycznych dokonaną na podstawie Kodeksu. W opinii Skarżonego, dla zachowania przejrzystości i zapewnienia poszanowania reguł przez uczestników rynku, kwalifikacja taka powinna być precyzyjna i odnosić się w sposób nie budzący wątpliwości do treści skargi.
Skarżony wskazał, iż powołana agencja reklamowa wyjaśniła że: „reklama w sposób zdystansowany, można wręcz powiedzieć humorystyczny, prezentuje przykładowe usterki, które mogą występować we wszystkich samochodach – włoskich, niemieckich, japońskich, koreańskich i innych. Tło muzyczne, o którym konsument szczegółowo pisze w skardze, odgrywa w niej jedynie drugorzędną uzupełniającą rolę. Nie dominuje nad obrazem. Przeciętny konsument nie zwraca na muzykę szczególnej uwagi, skupia się na warstwie wizualnej. Powtarzalny rytm muzyki współgra z kolejnymi usterkami prezentowanymi w filmie. Fakt, że utwór jest odgrywany najprawdopodobniej na akordeonie nie przesądza jeszcze o tym, że przeciętnemu konsumentowi będzie kojarzył się on z Francją i dalej z francuskimi samochodami. Podobne melodie są bowiem wykonywane np. przez warszawskich grajków ulicznych. Skarżony poinformował, że reklama nie jest już emitowana.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama nie narusza norm Kodeksu.

Zespół Orzekający stwierdził, że reklama nie nadużywa zaufania odbiorców ani nie wykorzystuje ich braku doświadczenia lub wiedzy.

W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowy przekaz reklamowy nie zawiera treści wprowadzających konsumentów w błąd.

Zespół Orzekający podkreślił, że reklama jest utrzymana w konwencji żartu, co dodatkowo podkreśla w reklamie francuska melodia.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.


Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 25 listopada 2010r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.