Uchwała Nr ZO 51/16 w sprawie reklamy firmy Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 51/16
z dnia 20 czerwca 2016 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/41/16

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Andrzej Garapich – przewodniczący,
2) Małgorzata Augustyniak – członek,
3) Małgorzata Rokita – członek,

na posiedzeniu w dniu 20 czerwca 2016 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/41/16 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie telewizyjnej firmy Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Pabianicach (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/41/15.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna suplementu diety o nazwie Maxiluten.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:

„opis reklamy: Reklama produktu quasi-medycznego

Treść skargi: Postać występująca w reklamie nosi wyraźnie wyeksponowaną plakietkę z tytułem „optyk”. A przecież nie jest to optyk, lecz wynajęty aktor. Celowe wprowadzanie widza w błąd.”- pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8, w myśl którego reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.

Wniósł także o uznanie reklamy za niezgodną z art. 10 ust.1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

„Szanowni Państwo, odpowiadając na zawarte w piśmie z dnia 24.05.2016 roku zarzuty uznania reklamy suplementu diety Maxiluten za sprzeczną z art. 8 i art. 10 Kodeksu Etyki Reklamy wskazujemy, że ww. reklama nie nadużywa zaufania odbiorcy ani nie wykorzystuje jego braku doświadczenia lub wiedzy ani nie stanowi naruszenia art. 10 ust. 1, ponieważ nie wprowadza w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do istotnych cech produktu, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu.

Informujemy, że mężczyzna występujący w reklamie jest optykiem i posiada właściwe wykształcenie w tym zakresie, na dowód czego został nam przedstawiony dyplom uzyskania tytułu zawodowego.

W tym stanie rzeczy wnosimy o oddalenie skargi jako bezzasadnej.”- pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu zarzucanych przez Skarżącego i uznał, że reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Zespół Orzekający, stwierdził również, że przekaz reklamowy nie wprowadzał w błąd i nie nadużywał zaufania odbiorców oraz nie wykorzystywał ich braku doświadczenia lub wiedzy.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.