Uchwała Nr ZO 52/13 w sprawie reklamy firmy Teatr Kamienica

Uchwała Nr ZO 52/13 z dnia 14 maja 2013 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/05/13

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Paweł Wiśniewski – przewodniczący,

2) Teresa Wierzbowska – członek,

3) Wojciech Kowalczyk – członek,

na posiedzeniu w dniu 14 maja 2013 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/05/13 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Teatr Kamienica z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy zewnętrznej

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/05/13.

Przedmiotem skargi była reklama zewnętrzna spektaklu pt. Testament cnotliwego rozpustnika.

Skarżąca w prawidłowo złożonej skardze podniosła, iż „Na plakacie reklamującym to przedstawienie jest ukazane nagie ciało kobiety od wysokości klatki piersiowej do wysokości bioder i są tam pokazane nagie piersi kobiety a na dole coś, co jednoznacznie przypomina, patrząc na plakat z daleka, owłosioną waginę ( a patrząc z bliska jest to wagina zakryta czymś w rodzaju wachlarza). Reklama ta urąga godności kobiet, pokazuje ciało kobiety w sposób instrumentalny. Reklama mnie razi, oburza i sprzyja myśleniu o kobietach jako tylko ciele do zaspokojenia żądz seksualnych. Nie stanowi dla mnie żadnego wytłumaczenia tematyka przedstawienia, który promuje ten plakat.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą zawierać elementów, które zawierają treści dyskryminujące, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.”.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i uczestniczył w posiedzeniu.

W związku z pismem (sygnatura akt K/05/13) dotyczącym skargi konsumenckiej Teatr Kamienica, składa wyjaśnienia.

Na wstępie Skarżony pragnie wyrazić swoje zdziwienie samą kwestią skargi. Przed informacją od Państwa, nikt nigdy nie skarżył się na plakaty reklamowe spektakli Teatru Kamienica. Omawiany plakat reklamuje spektakl którego premiera miała miejsce w 2010 roku. Jest to wizja rysunkowa a nie fotograficzna, autorstwa uznanego plakacisty Andrzeja Pongowskiego. Motyw użyty na plakacie to charakterystyczny dla tego artysty środek wyrazu. Podobny motyw reklamował kilka innych spektakli w Warszawie w przeciągu ostatnich kilkunastu lat. Wyrażamy zdziwienie, iż osoba której plakat się nie podoba nie zwróciła się z tym w pierwej kolejności do nas. Na ów plakat, nikt nie zgłosił dotychczas zastrzeżeń. W opinii Skarżonego, plakat nie niesie ze sobą treści wulgarnych ani nie jest jego celem uprzedmiotowienie kobiety. Plakacista ani Teatr nie może odpowiadać za skojarzenia wszystkich osób, gdyż na dobrą sprawę, wszystko się może niedwuznacznie kojarzyć w zależności od osoby. Plakat ma formę rysunkową nie wykorzystano tutaj obróbki fotograficznej która mogłaby być zbyt naturalistyczna. Celem plakatu jest wyróżnienie i niekontrowersyjne promowanie spektaklu, który w założeniu jest dla widzów dorosłych. Nigdy nie było celem ani autora plakatu ani Teatru poniżanie kobiet, czy budzenie zgorszenia w przestrzeni publicznej. Na co dzień, w mediach pojawia się bardziej przedmiotowe użycie kobiet tak, iż nawet reklamy kredytów bankowych czy ubezpieczenia aut niosą ze sobą treści wprost uprzedmiotawiającą kobiety albo nasilające tradycyjny podział ról społecznych sprzeczny z odczuciem wielu osób zwłaszcza w dużych aglomeracjach. Jeśli istnieje możliwość przedstawiciel teatru, może uczestniczyć w posiedzeniu państwa komisji, gdzie złoży stosowne wyjaśnienia i uzupełnienia.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu.

Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej. Zdaniem Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama jest zgodna z przyjętymi normami społecznymi i nie dyskryminuje ani nie poniża kobiet.

W opinii Zespołu Orzekającego reklama ta mieści się w ramach przyjętych norm etycznych.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.