Uchwała Nr ZO 60/11 w sprawie reklamy firmy Sandoz Polska Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 60/11 z dnia 5 lipca 2011 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/60/11

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Agnieszka Doleżych — przewodnicząca,
2) Melania Popiel — członek,
3) Andrzej Garapich — członek,

na posiedzeniu w dniu 5 lipca 2011 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/60/11 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Sandoz Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej

postanawia uznać, że w reklamie powinny być wprowadzone zmiany, aby nie naruszała norm Kodeksu Etyki Reklamy.


2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. akt K/60/11.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna produktu Ketoflexan.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „Pragnę zwrócić uwagę na nowa reklamę produktu Ketoflexan. W reklamie jest następujące stwierdzenie: „Staw jak każdy mechanizm może się zużywać. W naszych laboratoriach badamy ten proces, bo z wiekiem twoje stawy mogą się zużywać co może powodować ból. Sygnalizuje to głębszy problem. Dlatego opracowaliśmy ketoflexan….” Reklama stwierdza ze firma prowadzi w swoich laboratoriach badania nad zużywaniem sie stawów, wynikiem badan jest opracowanie ketoflexanu. Czy firma może przedstawić w których swoich laboratoriach bada proces oraz wyniki badan, które doprowadziły do powstania ketoflexanu. Reklama sugeruje ze jest to nowy produkt powstały w wyniku badan prowadzonych przez firmę Sandoz. Pragnę nadmienić ze w skład ketoflexanu wchodzą substancje od dawna używane przez innych producentów w preparatach z tej samej kategorii od wielu lat. Czy firma w swoich badaniach odkryła cos nowego, a co na rynku było juz od wielu lat?”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.

Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust. 1 a) z uwagi na to, iż reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony w odpowiedzi na skargę stwierdził, iż jak wynika z przesłanego odpisu skargi, Skarżący, w związku z pojawieniem się w przedmiotowej reklamie stwierdzenia:
„Staw, jak każdy mechanizm może się zużywać. W naszych laboratoriach badamy ten proces, bo z wiekiem twoje stawy mogą się zużywać, co może powodować ból. Sygnalizuje to głębszy problem. Dlatego opracowaliśmy Ketoflexan (…)”
– poddaje w wątpliwość istnienie laboratoriów, w których firma Sandoz prowadzi badania nad zużywaniem się stawów oraz fakt prowadzenia takich badań;
– zarzuca, iż reklama sugeruje, że Ketoflexan jest produktem nowym podczas gdy „(…) w skład ketoflexanu wchodzą substancje od dawna używane przez innych producentów w preparatach z tej samej kategorii od wielu lat.”.
W związku z powyższym Skarżony zwrócił uwagę, iż powołanie się w reklamie na badania nad zużywaniem się stawów prowadzone w laboratoriach jest przejawem pewnej umowności przekazu reklamowego. W opinii Skarżonego, oczywistym jest, co wynika z samej specyfiki przekazu reklamowego, że nie może być on traktowany w sposób dosłowny i opiera się na pewnym przerysowaniu celem pokazania reklamowanego produktu z możliwie najkorzystniejszej strony. Przypisywanie jednakże podmiotom emitującym tak przerysowane reklamy np. chęci wprowadzenia konsumentów w błąd jest w ocenie Skarżonego zbyt daleko idące. Na marginesie, odnośnie żądania Skarżącego przedstawienia wyników badań Skarżonego nad zużywaniem się stawów Skarżony zauważył, że w reklamie nie powołuje się na żadne wyniki badań wywodząc z nich przewagę suplementu diety Ketoflexan nad innymi środkami.

Jednocześnie odnosząc się do rzekomego sugerowania, że Ketoflexan jest produktem nowym Skarżony stwierdził, że zarzut ten należy również uznać za całkowicie bezzasadny. Skarżony zwrócił uwagę, że w całej reklamie nie pojawia się żadne stwierdzenie choćby sugerujące, że Ketoflexan posiada innowacyjny skład czy też właściwości. Na wypadek jednak gdyby Rada Reklamy nie podzieliła stanowiska Skarżonego, Skarżony zwrócił uwagę, iż nie jest mu znany inny produkt o składzie identycznym z reklamowanym suplementem diety, a zatem nie ma w ocenie Skarżonego podstaw do zarzucenia, iż reklama jest w tym zakresie wprowadzająca w błąd.
Mając na uwadze powyższe, Skarżony stwierdził, iż stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego akcja reklamowa jest zgodna z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa w szczególności ze względu na fakt:
– nie naruszania w żaden sposób dobrych obyczajów,
– nie narażania w żaden sposób zdrowia czy życia konsumentów wobec czego należy ją uznać za prowadzoną w poczuciu odpowiedzialności społecznej,
– nie wprowadzania konsumenta w błąd.
Reasumując, Skarżony stwierdził, iż uważa skargę konsumencką na reklamę telewizyjną suplementu diety Ketoflexan za całkowicie bezzasadną.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający w jednym ujęciu reklamy dopatrzył się naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy poprzez wykorzystywanie braku doświadczenia lub wiedzy odbiorców reklamy.

Zespół Orzekający uznał, ze reklama nie może zawierać informacji, że prowadzone są badania nad zużywaniem się stawów, jeśli nie zostały przedstawione dowody potwierdzające prowadzenie takich badań.

W opinii Zespołu Orzekającego z reklamy powinna zostać usunięta informacja „w naszych laboratoriach badamy ten proces”, gdyż mogłaby wprowadzać konsumentów w błąd.

Zespół Orzekający zwrócił uwagę, że w reklamie jest możliwe stosowanie pewnej umowności, ale informowanie, że prowadzone są badania, bez potwierdzenia tego faktu w rzeczywistości, jest niedopuszczalne.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit d) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.


Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 25 listopada 2010r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.