Uchwała Nr ZO 68/11 w sprawie reklamy Grupy Żywiec S.A.

Uchwała Nr ZO 68/11

z dnia 13 września 2011 roku

Zespołu Orzekającego

w sprawie sygn.

Akt: K/75/11

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Patrycja Nowakowska — przewodnicząca,
2) Wojciech Piwocki — członek,
3) Marek Janicki — członek,

na posiedzeniu w dniu 13 września 2011 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/75/11 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Grupa Żywiec S.A. z siedzibą w Żywcu (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy e-mailingowej

postanawia oddalić skargę.


2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/75/11.
Przedmiotem skargi była reklama e-mailingowa piwa „SPECJAL Niepasteryzowany”.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „sugeruje się w reklamie, że krótszy termin przydatności do spożycia tego piwa ma rzekomo wpływ na lepsze walory smakowe. Równie dobrze to piwo mogłoby mieć roczny termin przydatności bez uszczerbku dla wspomnianych walorów smakowych. Szczególnie jest to irytujące, że w kontekście użytej technologii – zamiast pasteryzacji to mikrofiltracją uzyskuje się jeszcze bardziej wyjałowione piwo.”

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.

Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust.1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony wniósł o oddalenie Skargi.
Tytułem uzasadnienia Skarżony poinformował, że przedmiotem skargi jest reklama piwa Specjal Niepasteryzowany prowadzona za pośrednictwem tzw. e-mailingu do posiadaczy kont na portalu www.wp.pl, zawierająca następującą treść:
„Specjal Niepasteryzowany to sprawdzona receptura, staranne warzenie i aromatyczny chmiel. To piwo o świeżym smaku, którego krótszy termin przydatności do spożycia pozwala zachować bogate walory smakowe.”.
W Skardze konsument podnosi, że: „Sugeruje się w reklamie, że krótszy termin przydatności do spożycia tego piwa ma rzekomo wpływ na lepsze walory smakowe piwa… gdy w ocenie konsumenta piwo mogłoby mieć roczny termin przydatności bez uszczerbku dla wspomnianych walorów smakowych… „. Jednocześnie konsument wskazuje, iż mikrofiltracją uzyskuje się jeszcze bardziej wyjałowione piwo”. Skarżony podkreślił, że konsument nie przedstawia żadnych, a tym bardziej merytorycznych, argumentów na poparcie powyższych twierdzeń.

Skarżony poinformował, że jak wynika z zawiadomienia z dnia 8 lipca 2011 r. arbiter-referent na podstawie Skargi zarzuca Reklamie naruszenie art. 2 (brak należytej staranności), art. 8 (nadużywanie zaufania odbiorcy i wykorzystywanie jego braku doświadczenia i wiedzy) oraz art. 10 (wprowadzanie w błąd) Kodeksu Etyki Reklamy. W opinii Skarżonego wskazane powyżej zarzuty nie zasługują na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności Skarżony wskazał, że piwo (również to niepasteryzowane), jest produktem naturalnym, który z biegiem czasu ulega procesom starzenia. Czas, wysoka temperatura, sztuczne światło czy promienie słoneczne negatywnie wpływają na walory smakowe piwa. Dlatego też, aby konsument mógł cieszyć się pełnią smaku i aromatu oraz niezmienną jakością piwa, producenci wskazują okres przydatności do spożycia, w jakim piwo będzie najsmaczniejsze dla konsumenta.
Skarżony poinformował, że wprowadzając do oferty niepasteryzowane warianty piw regionalnych, takich jak „Specjal Niepasteryzowany”, Grupa Żywiec ma na celu zaoferowanie konsumentom nowych doznań smakowych. Regionalne piwa niepasteryzowane, zgodnie z założeniami technologicznymi (w tym różniącą się od piw pasteryzowanych recepturą), to piwa o świeżym, pełnym chmielowym smaku i aromacie. Ze względu na odpowiednio dobraną recepturę, zapewniającą „Specjałowi Niepasteryzowanemu” bardziej świeży aromat i smak, kluczowym aspektem jest zagwarantowanie, aby produkt ten był dostępny dla konsumentów w niezmienionym smaku i jakości przez cały okres jego przydatności do spożycia.
Zdaniem Skarżonego krótszy, niż w przypadku odmian pasteryzowanych, termin przydatności do spożycia piw niepasteryzowanych Grupy Żywiec, w tym „Specjala Niepasteryzowanego” powoduje szybszą rotację piwa w dystrybucji, dzięki czemu konsumenci na półkach sklepowych mają do dyspozycji świeższe piwo. Piwo niepasteryzowane, o krótszym terminie przydatności do spożycia, jest w mniejszym stopniu narażone na działanie warunków takich jak wysoka/niska temperatura, sztuczne światło, czy promienie słoneczne, które niekorzystnie wpływają na jego walory smakowe (powodują starzenie). Tym samym, krótszy termin przydatności do spożycia ma bezpośrednie przełożenie na zachowanie bogatych walorów smakowych piwa „Specjal Niepasteryzowane”.
Wobec powyższego, w opinii Skarżonego sformułowanie zawarte w reklamie, zgodnie z którym krótszy termin przydatności do spożycia piwa „Specjal Niepasteryzowany” pozwala zachować bogate walory smakowe, należy uznać za prawdziwe, a więc nienaruszające art. 10 Kodeksu Etyki Reklamy.
Jednocześnie Skarżony podkreślił, że reklama dotyczy produktu, który wybierany jest przez konsumentów głównie ze względu na walory smakowe, a więc czynnik obiektywnie niemierzalny. Jednemu konsumentowi piwo będzie smakować bardziej, drugiemu mniej, a innemu w ogóle. Celem producenta jest wyprodukowanie takiego piwa, które będzie smakować jak największej liczbie konsumentów, przy czym z przyczyn obiektywnych, nie jest możliwe wyprodukowanie takiego piwa, które będzie smakować wszystkim. Nie sposób więc stawiać producentowi zarzut z tego powodu, że jego produkt nie smakuje konsumentowi. Tym samym, skoro reklama „Specjala Niepasteryzowanego” nie wprowadza konsumentów w błąd, co zostało wykazane powyżej, to tym samym zarzut braku należytej staranności oraz zarzut wykorzystywania braku doświadczenia czy wiedzy konsumenta, a więc naruszenia art. 2 i 8 Kodeksu Etyki Reklamy należy zdaniem Skarżonego również uznać za bezpodstawne.
Odnosząc się ponadto do kwestii związanej z technologią produkcji piwa „Specjal Niepasteryzowane”, podniesionej przez konsumenta w Skardze, Skarżony podkreślił, że reklama nie zawiera żadnych informacji dotyczących stosowanej technologii produkcji, co oznacza, że w tym przypadku ciężko mówić o braku doświadczenia lub wiedzy konsumenta. Skarżony wyjaśnił, że technologia stosowana przez Grupę Żywiec do produkcji piwa „Specjal Niepasteryzowane” polega na przepuszczeniu piwa przez bardzo precyzyjne filtry, co pozwala oczyścić je z zanieczyszczeń stanowiących zagrożenie dla jakości, ale nie wpływa negatywnie na walory smakowe. W przeciwieństwie do piwa pasteryzowanego, w tym przypadku produkt nie jest poddawany obróbce termicznej. Podsumowując, Skarżony poinformował, że technologia precyzyjnej filtracji nie wpływa negatywnie na finalny produkt, który przez cały okres przydatności do spożycia smakuje doskonale i zawsze tak samo, co z punktu widzenia konsumentów, dla których powtarzalność i stabilność smaku, zapachu oraz wysokiej jakości produktów, ma bardzo istotne znaczenie.
Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, Skarżony stwierdził, że nie naruszył przepisów powszechnie obowiązującego prawa ani zasad — norm objętych Kodeksem Etyki Reklamy, a w konsekwencji przedmiotowa skarga winna być oddalona w oparciu o zapis pkt 37, ppkt 1, lit. b Regulaminu Rozpatrywania Skarg.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie naruszenia norm kodeksu.

W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama nie narusza dobrych obyczajów.

Zdaniem Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama nie zawiera treści nadużywających zaufania odbiorców, ani też wykorzystujących ich brak doświadczenia lub wiedzy; reklama nie zawiera również treści wprowadzających konsumentów w błąd.

Zespół Orzekający odnosząc się do zarzutów podniesionych w skardze, zwrócił uwagę, iż w reklamie nie zawarto stwierdzenia, że piwo niepasteryzowane ma lepsze walory smakowe niż inne piwa. W reklamie nie zalazły się również informacje dyskredytujące inne piwa.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 25 listopada 2010r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.