Uchwała Nr ZO 69/13 w sprawie reklamy firmy Boiron Sp. z o.o.
Uchwała Nr ZO 69/13
z dnia 13 czerwca 2013 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/11/13
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Wojciech Kowalczyk – przewodniczący,
2) Marta Macke – członek,
3) Marcin Senderski – członek,
na posiedzeniu w dniu 13 czerwca 2013 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/11/13 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Boiron Sp. z o.o. z siedzibą w Piasecznie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej
postanawia oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/11/13.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna leku dostępnego w aptece bez recepty o nazwie Stodal.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż „reklama firmy Boiron w okresie infekcyjnym dotycząca wody sprzedawanej zamiast syropu na kaszel jest po prostu chamska a nie etyczna. Reklamowanie środków homeopatycznych powinno być zakazane! Fakt woda nie szkodzi ale wyciąga pieniądze z kieszeni biednych pacjentów. Tak samo jak reklama oscylokocyny (zysk z 1 kaczki = 20 mln dolaróW) i nowego środka na nadmierną nerwowość (reklama podejrzana z leków roślinnych!) PROSZĘ ZAJĄĆ SIĘ TĄ REKLAMĄ SZYBKO DOPÓKI NIE MINIE OKRES ZACHOROWAŃ! Zajęcie się za miesiąc pozwoli oszustom nabić kabzę! Rozumiem, że w polskim prawie farmaceutycznym przepłacono możliwość wprowadzania środków homeopatycznych (NIE LEKÓw!!!) do lecznictwa ale myślę, że w Radzie Reklamy nie ma aż takich nacisków (sic!) PS http://www.youtube.com/watch?v=K2yrCpJF780 również http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,3889 i inni ! Rozumiem, że pecunia non olet ale bez przesady!”.
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.”.
Zarzucił także niezgodność reklamy z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;”.
Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony podniósł, iż wszelkie działania podejmowane przez Związek Stowarzyszeń Rada Reklamy względem Boiron Sp. z o.o. nie są uprawnione, gdyż nie jest on sygnatariuszem Kodeksu Etyki Reklamy [„Kodeks”] i nie wyraził zgody na podjęcie względem niego postępowania na zasadach określonych w Regulaminie Rozpatrywania Skarg. Powyżej wskazane okoliczności powodują, iż Skarżonego nie dotyczą w żadnej mierze nie tylko unormowania Kodeksu, ale i zasady postępowania przed Zespołem Orzekającym Komisji Etyki Reklamy [„Komisja”] określone w Regulaminie Rozpatrywania Skarg. W szczególności Skarżony nie jest biernie legitymowany do występowania jako strona takiego postępowania i nie jest w żadnym zakresie zobowiązany do jakiegokolwiek odnoszenia się do stawianych mu przez Komisję zarzutów.
Skarżony podniósł, iż pomijając kwestię wadliwości formalnych przyjętych założeń, nie ulega najmniejszych wątpliwości, iż treść wszelkich informacji zawartych w reklamie produktu leczniczego Stodal [„Reklama”], pozostaje w pełnej zgodności z Charakterystyką Produktu Leczniczego, która poddana została weryfikacji merytorycznej przez Departament Polityki Lekowej i Farmacji Ministerstwa Zdrowia. Wszelkie wskazania do stosowania zawarte w Reklamie są wprost, literalnie przytoczone z Charakterystyki Produktu Leczniczego. Zgodnie bowiem z postanowieniami art. 56 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (tekst jednolity Dz.U. 2008 Nr 45 poz. 271 z późn. zm.), Skarżony, jako podmiot prowadzący reklamę na zlecenie podmiotu odpowiedzialnego, zobowiązany jest czynić to wyłącznie zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego. Dodatkowo niezależnie od opinii, stanu wiedzy lub jej braku, czy jakichkolwiek innych przesłanek jakimi kierował się Skarżący, nie jest on osobą kompetentną do decydowania o skuteczności lub właściwościach leczniczych produktu leczniczego Stodal. W oparciu o przyjęte przez nasz system prawny procedury, Stodal został dopuszczony do obrotu jako produkt leczniczy, niezależnie od subiektywnych zapatrywań skarżącego oraz jego opinii o skuteczności jego działania. Oparcie zatem przez osobę skarżącą zarzutów wskazanych w skardze oraz wyrażanie opinii o efektach działania produktu leczniczego Stodal, stanowi prywatne, subiektywne stanowisko tej osoby.
Biorąc powyższe pod uwagę, Skarżony zaznaczył, że w przypadku podania do publicznej wiadomości rozstrzygnięć Komisji, które w jakikolwiek sposób naruszałyby dobre imię Skarżonego, poprzez np. stwierdzenia, że naruszył on postanowienia Kodeksu (którego nie jest sygnatariuszem) lub zamieszczenie w Internecie uchwały Komisji lub jakiejkolwiek innej informacji mogącej sugerować, że Skarżony prowadzi działania reklamowe niezgodnie z prawem albo w jakikolwiek inny sposób naruszył prawo, niezwłocznie podjęte zostaną wszelkie kroki prawne mające na celu przywrócenie stanu zgodnego z prawem i naprawienie wszelkich, poniesionych przez Skarżonego szkód. O ile bowiem całkowicie zrozumiałym jest dla Skarżonego, że Komisja uprawniona jest do dokonywania oceny działań reklamowych sygnatariuszy Kodeksu oraz rozpowszechniania podjętych w związku z tym uchwał, o tyle podejmowanie takich działań w odniesieniu do innych podmiotów bezsprzecznie narusza ich prawa, dobre obyczaje oraz normy etyczne, na których straży ma stać Związek Stowarzyszeń Rada Reklamy.
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy.
Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama była prowadzona zgodnie z dobrymi obyczajami i nie nadużywa zaufania odbiorców, ani nie wykorzystuje ich braku doświadczenia lub wiedzy.
W opinii Zespołu Orzekającego reklama nie wprowadza konsumentów w błąd, a jej treść informuje odbiorców, że reklamowanym produktem leczniczym jest syrop na kaszel, co jest zgodne z Charakterystyką Produktu Leczniczego. Zespół Orzekający zaznaczył, że w przedmiotowej reklamie nie zawarto informacji na temat skuteczności produktu.
Na koniec, Zespół Orzekający podkreślił, że przedmiotem oceny Komisji Etyki Reklamy jest wyłącznie przekaz reklamowy pod kątem zgodności z Kodeksem Etyki Reklamy, a nie działalność reklamodawcy.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.