UCHWAŁY
Uchwała Nr ZO 70/08 w sprawie reklamy firmy Kino Świat Sp. z o.o.
Uchwała Nr ZO 70/08 z dnia 22 grudnia 2008 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/154/08
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Wojciech Piwocki — przewodniczący;
2) Wojciech Tomczak- członek,
3) Christian Lainer — członek,
na posiedzeniu w dniu 22 grudnia 2008 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze Akt K/154/08, złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko KINO ŚWIAT Sp. z o.o., z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy zewnętrznej typu billboard
postanawia
skargę oddalić.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o Sygn. K/154/08.
Przedmiotem skargi była reklama zewnętrzna filmu Piła V. Reklama przedstawiała mężczyznę z naciągniętą na twarz maską.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podnosił, że „reklama jest odrażająca (tak samo zresztą jak i inne reklamy filmów z serii “Piła”). Pokazuje odpychającego mężczyznę, który na twarzy ma naciągniętą metalowymi klamrami “maskę” sporządzoną ze skóry innego człowieka – jest to bulwersujące i odrażające. W domyśle chodzi twórcom zapewne o to, że przed momentem w sadystyczny sposób mężczyzna na billboardzie ściągnął skórę z twarzy z kogoś innego i teraz ją sobie założył.”
Skarżący „zdecydowanie zaprotestował przed umieszczaniem tego typu reklam w miejscach publicznych i wniósł o ukaranie właścicieli tej reklamy i tych, którzy wydali na to zgodę.”
Skarżący stwierdził, że „jest zbulwersowany wystawianiem takich obrazów na widok publiczny.”
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami zgodnie z artykułem 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy. Zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.
Zarzucił również, że reklama jest sprzeczna z art. 5 Kodeksu Etyki Reklamy zgodnie z którym „reklamy nie mogą zawierać elementów, które zachęcają do aktów przemocy.
Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z artykułem 25 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że „reklamy muszą uwzględniać stopień rozwoju dzieci lub młodzieży oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.
Ponadto arbiter-referent poinformował, że zgodnie z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy „przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej”.
Skarżony nie złożył odpowiedzi na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama nie narusza Kodeksu Etyki Reklamy.
Jednocześnie, Zespół Orzekający stwierdził, że na reklamodawcach kierujących swoje reklamy do masowego odbiorcy — poprzez umieszczenie ich na nośnikach reklamy zewnętrznej — spoczywa szczególna odpowiedzialność za staranny, prowadzony w poczuciu odpowiedzialności społecznej i nie godzący w powszechne odczucie dobrych obyczajów, wybór treści i formy reklamy.
W związku z tym, Zespół Orzekający zaapelował do reklamodawców o zachowanie szczególnej wrażliwości w przypadku korzystania z form reklamy zewnętrznej.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 lit b Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
