Uchwała Nr ZO 70/10 w sprawie reklamy firmy Pixelate Ventures Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 70/10 z dnia 2 listopada 2010 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/100/10

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń
Rada Reklamy, w składzie:

1) Magdalena Czaja — przewodnicząca,
2) Wojciech Piwocki — członek,
3) Wojciech Tomczak — członek,

na posiedzeniu w dniu 2 listopada 2010 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/100/10 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Pixelate Ventures Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy w formie e-mailingu


postanawia

uznać, że reklama narusza normy Kodeksu.


2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt K/100/10.
Przedmiotem skargi była reklama gry burakoland.pl rozsyłana w formie e-mailingu. Reklama zawiera m.in. następujący tekst: „Hej, buraku! Pani Krysia rozsiewa ploty na Twój temat, wiesz? Że nie chodzisz do kościoła, masz syf w chałupie… Zresztą i tak wszyscy się z Ciebie śmieją, bo nie bywasz na pakerni. I jedynie co umiesz zrobić, to Gównożłop!”.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, że „w załączniku znajdziecie Państwo mail rozsyłany przez Pixelate Ventures Sp. z o.o., reklamujący portal www.burakoland.pl Mail otrzymałem na adres ****** w treści maila firma uzależnia możliwość obrażania konsumenta zależnie od oferowanego produktu. Dopóki nie skorzystałem z oferty portalu www.burakoland.pl – nie wyraziłem zgody na takie traktowanie, co za tym idzie, mailem tym firma Pixelate Ventures Sp. z o.o. narusza moją godność osobistą, co jest przestępstwem przeciwko Art. 23. Kodeksu Cywilnego.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, co jest niezgodne z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy.
Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.
Arbiter – referent poinformował, że w myśl art. 23 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. nr 16, poz. 93) „dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.”.
Ponadto, arbiter-referent poinformował również, że zgodnie z art. 3. ust. 1 pkt. 1 i 2) ustawy z dnia 7 października 1999r. o języku polskim (DZ. U. z 1999r. nr 90, poz. 999) „Ochrona języka polskiego polega w szczególności na:
1) dbaniu o poprawne używanie języka i doskonaleniu sprawności językowej jego użytkowników oraz na stwarzaniu warunków do właściwego rozwoju języka jako narzędzia międzyludzkiej komunikacji,
2) przeciwdziałaniu jego wulgaryzacji”.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony poinformował, że przygotował i wyemitował poprzez wysłanie drogą elektroniczną użytkownikom, którzy wyrazili na to zgodę, reklamę serwisu burakoland.pl. Skarżony wyjaśnił, że w dniu 25 lipca 2010 r. otrzymał skargę użytkownika na w/w reklamę, który podniósł, iż treść w/w reklamy wielokrotnie go obraziła, naruszyła jego dobra osobiste, a celem takiego działania (tj. wysyłania reklamy – przyp. aut.) ze strony Skarżonego miała być chęć osiągnięcia korzyści materialnych. Skarżący wniósł o przeproszenie jego osoby oraz zaprzestania emitowania reklamy. Poinformował jednocześnie, iż kieruje oficjalną skargę do Komisji Etyki Reklamy przy Związku Stowarzyszeń Rady Reklamy.
W związku z powyższym Skarżony poinformował, iż jest właścicielem internetowych gier MMORPG (Massively Multiplayer Online Role Playing Game) m.in. burakoland.pl oraz prisonwars.pl. Podstawowym celem w/w gier jest dostarczenie ich użytkownikom rozrywki. Gry mają charakter satyryczny i nie mają na celu obrażania jakichkolwiek uczuć, w szczególności religijnych, światopoglądowych i moralnych. Zarówno treści w/w gier jak i ich bohaterowie są całkowicie fikcyjni, a wszelka zbieżność z rzeczywistością osób, faktów, firm, organizacji, nazw, systemów filozoficznych i moralnych występujących w grach jest w 100% przypadkowa i niezamierzona. Gry toczą się w virtualnej rzeczywistości i nie mają jakiegokolwiek związku ze światem realnym, z realnymi osobami bądź sytuacjami. Szczegółowe zasady każdej z gier określa stosowny Regulamin, który jest akceptowany przez każdego użytkownika w procesie rejestracji w serwisie.
Skarżony poinformował, że Skarżący dobrowolnie zarejestrował się w grze prisonwars.pl. zaakceptował jej Regulamin, wyraził zgodę na przetwarzanie i administrowanie przez Pixelate swoich danych osobowych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych ( Dz. U. 101 poz. 926 ) oraz według wytycznych Głównego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, w tym na przesyłanie materiałów promocyjno-informacyjnych, także środkami komunikacji elektronicznej, oferowanie produktów, badanie rynku i opinii publicznej.
Skarżony poinformował, że wysłana przez niego drogą elektroniczną do odbiorców, którzy wyrazili na to zgodę (tak jak w przypadku Skarżącego) przedmiotowa reklama jest utrzymana w konwencji w/w gier prisonwars.pl (której zarejestrowanym użytkownikiem jest Skarżący) i burakoland.pl. Reklama ta miała służyć jedynie podkreśleniu satyrycznego charakteru gry burakoland.pl i ukazania jej oryginalnej tematyki, specyficznego słownictwa oraz niekonwencjonalnych zadań do wykonania w grze. Jej forma wskazuje ponadto wyraźnie, iż nie jest skierowana bezpośrednio do Skarżącego jako osoby (ani żadnego innego konkretnego odbiorcy) tylko do potencjalnego gracza, wirtualnej postaci, która mógłby się stać rejestrując się do gry. Mail odzwierciedla konwencję i humorystykę gry w zakresie nieprzekraczającym dobrych praktyk. Skarżony wyraźnie podkreślił, że przedmiotowa reklama nie miała na celu urażenia jakichkolwiek uczuć jej odbiorców, na co dodatkowo wskazano posługując się sformułowaniem: „Mamy nadzieję, że nie poczułeś się obrażony! Naszym celem nie było urażenie czyichkolwiek uczuć, po prostu zapraszamy Cię do śmiesznej gry i chcieliśmy podkreślić jej tematykę.”.
Jednocześnie Skarżony wskazał, iż sporna reklama jest, wbrew stanowisku Skarżącego, zgodna z prawem powszechnie obowiązującym, a ewentualne rozstrzygnięcie faktu rzekomego naruszenia przez niego art. 23 Kodeksu Cywilnego, powoływanego przez Skarżącego, może nastąpić jedynie na podstawie prawomocnego wyroku sądu i jako takie, nie powinno wchodzić w zakres rozstrzygnięcia przez Komisję Etyki Reklamy niniejszej sprawy.
Niezależnie od powyższego, Skarżony zauważył, iż jego zdaniem sporna reklama, poza oczywistym faktem, iż jest zgodna z przepisami prawa powszechnie obowiązującego i została skierowana do odbiorcy, który wyraził na to zgodę, w żaden sposób nie narusza postanowień Kodeksu Etyki Reklamy. Skarżony, wysyłając sporną reklamę do użytkowników Internetu. spełnił wszelkie wymagania stawiane Reklamodawcom przewidziane w w/w Kodeksie Etyki Reklamy, jak również sama reklama nie naruszyła żadnej z zasad, określonych w w/w Kodeksie.
Mając powyższe na uwadze, iż złożona skarga jest całkowicie nieuzasadniona, Skarżony wniósł o jej oddalenie, w myśl pkt. 33 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, z uwagi na brak dowodów i faktu naruszenia norm.


3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający stwierdził, że przedmiotowa reklama narusza dobre obyczaje, ponieważ użyto w niej wulgaryzmów. Używanie wulgarnego języka w reklamie jest sprzeczne z ustawą o języku polskim.
Zdaniem Zespołu Orzekającego reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, ponieważ zawiera treści, które mogą obrażać odbiorców reklamy. Reklamodawca zamieścił w reklamie informację, iż „ma nadzieję, że odbiorca nie poczuł się obrażony”, co świadczy o tym, że miał świadomość, iż tekst reklamy ma charakter obraźliwy.
Zespół Orzekający zaapelował do reklamodawców, aby wykazywali szczególną wrażliwość przy sposobie oraz formie reklamowania tego typu gier, żeby nie obrazić odbiorców reklamy.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit c) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 czerwca 2008r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.