Uchwała Nr ZO/71 /19/42u w sprawie reklamy zewnętrznej IT Fashion Group&Partners

Uchwała Nr ZO/71 /19/42u

z dnia 12 czerwca 2019 roku

Zespołu Orzekającego

w sprawie sygn. akt:

KER/122/19

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń

Rada Reklamy, w składzie:

1) Beata Ptaszyńska-Jedynak – przewodnicząca,

2) Małgorzata Augustyniak – członek,

3) Sławomir Skowerski – członek,

na posiedzeniu w dniu 12 czerwca 2019 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/122/19 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie zewnętrznej IT Fashion Polska Group & Partners Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie  (dalej: Skarżony)

postanawia

oddalić skargę.

 

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt KER/122/19.

Przedmiotem skargi była reklama zewnętrzna sklepu internetowego Moliera2.com.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował:

„typ reklamy: Zewnętrzna

data emisji: 30.03.2019

czas emisji: 8:00

miejsce emisji: Gdańska, Przymorze, ul. Obrońców Wybrzezą

produkt: sklep internetowy

opis reklamy: Reklama prezentuje stronę internetowa z hasłem „bycie perfekcyjna jest łatwiejsze mając perfekcyjne buty”

Treść skargi: Hasło reklamy uderza w rolę kobiet w społeczeństwie. Spłyca do powierzchownych cech i sugeruję, że tylko wygląd zewnętrzny nawet w dzisiejszych czasach ma istotna rolę. Wywołuje uczucie zgorszenia i wręcz zniechęca do kupowania produktu. Nawet dopuszczalne „jest łatwiejsze” zamiast „niezbędne” w haśle nie jest wystarczająco obiektywne.”– pisownia oryginalna

 W toku posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter – referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, z należytą starannością oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.”.

Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:

 „Działając w imieniu i na rzecz TT Fashion Polska Group & Partners sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie (Skarżony), wobec zawiadomienia Związku Stowarzyszeń Rady Reklamy z dnia 8 kwietnia 2019 roku o skardze konsumenta przeciwko Skarżonemu, realizując przysługujące Skarżonemu uprawnienie do ustosunkowania się co do treści skargi konsumenckiej, wnoszę o: – oddalenie w całości skargi konsumenckiej z uwagi na brak naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy z dnia 19 stycznia 2018 r. (Kodeks), w szczególności art. 2 ust. 1 oraz art. 4 Kodeksu.

 

UZASADNIENIE

Skarżący zarzucił, iż reklama prezentująca stronę internetową z hasłem „bycie perfekcyjną jest łatwiejsze mając perfekcyjne buty” „uderza w rolę kobiet w społeczeństwie. Spłyca do powierzchownych cech i sugeruje, że tylko wygląd zewnętrzny nawet w dzisiejszych czasach ma istotną rolę. Wywołuje uczucie zgorszenia i wręcz zniechęca do kupowania produktu (…)”.

W piśmie zawiadamiającym o złożonej skardze wskazano, iż zaskarżony przekaz stanowi potencjalne naruszenie art. 2 ust. 1 oraz art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy.

Z powyższym stanowiskiem nie sposób sie zgodzić.

Art. 2 ust. 1 Kodeksu stanowi, iż „Działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone z poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.” Natomiast zgodnie z art. 4 Kodeksu „Reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość”.

W przypadku reklamy sklepu internetowego Moliera2.com zarzut naruszenia ww. norm jest całkowicie nietrafiony.

Właściciel marki Moliera 2 prowadzi działalność polegającą na sprzedaży różnego rodzaju dóbr luksusowych – w szczególności odzieży, obuwia oraz dodatków. Prowadzenie powyższej działalności odbywa się zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym. Działalność marketingowa Skarżonego, w szczególności wszelkie działania mające na celu zachęcenie potencjalnych odbiorców do korzystania z naszych usług (do zakupu produktów) także są prowadzone w oparciu o obowiązujące przepisy, zasady współżycia społecznego i dobre obyczaje. Nie sposób jednak prowadzić reklamy naszego sklepu internetowego bez oparcia w sile produktów, które oferujemy. W związku z powyższym przekaz naszych reklam zawsze będzie musiał nawiązywać do charakteru dóbr, które są sprzedawane w Moliera 2 – w przeciwnym wypadku reklama ta byłaby pozbawiona efektu i nie trafiłaby do właściwej grupy odbiorców.

Wbrew twierdzeniom Skarżącego, zaskarżony materiał reklamowy nie zawiera jakichkolwiek cech o charakterze dyskryminacyjnym. Zachwalanie produktów czy usług w reklamie jest rzeczą naturalną, jest wręcz istotą reklamy. Trudno zatem zgodzić się z twierdzeniem, iż porównanie do „perfekcyjności” miałoby godzić w czyjeś imię czy utrwalać stereotypy. Buty prezentowane w reklamie (w przekazie: #królestwoszpilek) są towarem przeznaczonym dla kobiet – w naturalny więc sposób reklama skierowana jest do tej właśnie grupy odbiorców, a nie do mężczyzn, którzy nie noszą obuwia tego typu. Produkty, które znajdują się w naszej ofercie kojarzone są z najwyższą jakością, jakiej można oczekiwać od tego typu produktów, co więcej są ściśle powiązane z siłą poszczególnych marek handlowych (znaków towarowych), które je sygnują – z tej przyczyny uzasadnione czy nawet pożądane jest wywołanie skojarzenia z „perfekcjonizmem”, który te znaki towarowe wyrażają.

„Perfekcyjność”, o której mowa w przekazie nie dotyczy oceny człowieka w ogólności, ale dotyczy sposobu myślenia o nas samych w kontekście wizerunkowym, gdy nosimy obuwie charakteryzujące się najwyższymi walorami (zgodnie z przyjętym powiedzeniem cbuty (tu szpilki) stanowią dopełnienie stroju>). Przekaz odwołuje się zatem do subiektywnego odczucia danych osób noszących to obuwie, nie zaś do oceny innych ludzi. Zarzucenie, że przekaz reklamy sprowadza się do twierdzenia, że „tylko wygląd ma istotne znaczenie” jest zatem nadużyciem. Oczywistym jest, że para butów nie wpływa na odbiór osoby jako jednostki o unikatowych cechach, a jedynie może podkreślić jej stylizację. Ponadto jak to już zostało wykazane powyżej, Moliera2.com to sklep internetowy zajmujący się sprzedażą odzieży oraz obuwia. Nie sposób reklamować naszej działalności bez promowania własnych produktów, zachęcania do ich nabycia oraz opierania się na sile marek handlowych, które sprzedajemy.

Zaskarżona reklama nie sugeruje, że wygląd jest wyłącznie najważniejszy lub, że niekupienie obuwia będzie powodować, że ktoś będzie gorszy. Reklama prezentuje poczucie humoru charakterystyczne dla dotychczasowych przekazów i w takim kontekście należałoby ją interpretować (reklama ma formę mema, bardzo popularnej obecnie treści graficznej, co wskazuje na konieczność pewnego dystansu do niej/ czy też spojrzenia na nią z przymrużeniem oka). Zarzucanie zatem, że zamiarem przekazu miałby być dosłowny odbiór reklamy jest niesłuszne. Naszym celem zawsze było budzenie pozytywnych skojarzeń, a dotychczasowe przekazy prezentowane na Instagramie @moliera2 spotkały się z wyjątkowo przychylnym odbiorem naszych Klientek, natomiast posty biją rekordy popularności.

Mając na uwadze powyższą argumentację, skarga w przedmiotowej sprawie jest bezzasadna, jednakże w odpowiedzi na Państwa zapytanie potwierdzamy, iż Spółka wyraża wolę czynnego uczestnictwa w postępowaniu przed Komisją Etyki Reklamy.

Wobec powyższych argumentów wnoszę jak na wstępie.”– pisownia oryginalna

 

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający, nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy zarzucanych przez Skarżącego.

Zespół Orzekający zwrócił uwagę, że w przedmiotowej reklamie dochowano należytej staranności.

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie treści dyskryminujących kobiety.

W związku z powyższym, na podstawie pkt. 37 lit b Regulaminu rozpatrywania skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały.

 

Zgodnie z pkt. 50. Regulaminu rozpatrywania skarg, Skarżący oraz skarżony będący Sygnatariuszem mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt.  37, 37¹, 37² oraz 37³.