Uchwała Nr ZO 75/17 w sprawie reklamy kinowej Panorama Firm

Uchwała Nr ZO 75/17
z dnia 9 sierpnia 2017 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/23/17

 

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Paweł Wiśniewski – przewodniczący,
2) Teresa Wierzbowska – członek,
3) Wojciech Piwocki – członek,

na posiedzeniu w dniu 9 sierpnia 2017 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/23/17 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie kinowej firmy Eniro Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/23/17.

Przedmiotem skargi była reklama portalu Panorama Firm emitowana przed seansami kinowymi.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:

„produkt: usługi prawnicze i weselne oferowane przez Panoramę Firm. Reklama ta jest wyświetlana przed seansami filmowymi w sieci kin znajdujących się w galeriach handlowych. Dostępna również w internecie pod tym linkiem: (link YouTube) Reklama promuje i traktuje sytuację rozwodową jako usługę, rodzina i małżeństwo jest nadrzędną wartością każdego społeczeństwa, należy dążyć do jej zachowania i pomocy czy mediacji w ramach jej ocalenia. Reklama jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i uchybiająca w system wartości człowieka. Sugerowanie, że obrączkę można wyrzucić do toalety kiedy się znudzi jest rażące, promowanie rozwodów jest niedopuszczalne. Reklamę oglądałam wraz z dziećmi w kinie w Cinema City w Bonarce.” – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.”.

Skarżony uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony nie złożył pisemnej odpowiedzi na skargę, ale podczas posiedzenia przedstawił stanowisko w przedmiotowej sprawie.

Skarżony poinformował, że przedmiotowa reklama opierała się na koncepcji która udaje zapowiedzi/zwiastuny filmowe. Przedmiotowa reklama miała nawiązywać do filmu „Cztery wesela i pogrzeb”. Skarżony wskazał, że przyjęta została konwencja utrzymania reklamy w formie zwiastuna z uwagi na fakt, iż reklama była emitowana w kinie, stąd odwołanie do konwencji filmowej. W przedmiotowej reklamie połączono zachętę do korzystania z oferty firm z różnych branż. Skarżony wskazał, że w tej konkretnej reklamie odwołano się do usług organizacji wesel oraz do usług prawnych. Zdaniem Skarżonego przedmiotowa reklama nie godzi w system wartości człowieka. W opinii Skarżonego w reklamie przedstawiono sytuacje z życia codziennego. Zdaniem Skarżonego nie są to sytuacje niemoralne. W opinii Skarżonego przedmiotowa reklama nie afirmuje i nie promuje sytuacji rozpadu rodziny. Skarżony wskazał, że czyni starania aby treść przekazu reklamowego była dostosowana do treści filmu, który będzie emitowany po bloku reklamowym. Przykładowo przedmiotowa reklama była emitowana przed filmem pt. „Pitbull. Niebezpieczne kobiety”. Skarżony zwrócił uwagę na statystyki rozwodów i wskazał, że temat jest istotny społecznie. W ocenie Skarżonego reakcja Skarżącej na treść reklamy nie była adekwatna do treści filmu i godz. emisji filmu 20:50.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie podzielił zarzutów Skarżącej, uznając, że w przedmiotowej reklamie nie przekroczono dopuszczalnych granic obyczajowości.

Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej i nie zagraża fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi dzieci i młodzieży.

Zespół Orzekający zwrócił uwagę, że reklama nie godzi w system wartości człowieka.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.