Uchwała Nr ZO 76/18/32u w sprawie reklamy telewizyjnej odkurzacza SpeedPro Max marki Philips
Uchwała Nr ZO 76/18/32u
z dnia 27 czerwca 2018 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/82/18
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Paweł Wiśniewski – przewodniczący,
2) Teresa Wierzbowska – członek,
3) Krystyna Jarosz – członek,
na posiedzeniu w dniu 27 czerwca 2018 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/82/18 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie telewizyjnej Philips Polska sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)
postanawia oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt K/82/18.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna odkurzacza SpeedPro Max marki Philips.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował:
„Dziecko zrzuca celowo miskę z płatkami na ziemię, opiekunka sprząta bezprzewodowym odkurzaczem. W mojej opinii reklama promuje niewłaściwe zachowanie dziecka w stosunku do opiekuna – celowe zrzucenie jedzenia na podłogę i brak jakichkolwiek konsekwencji. Uczymy dzieci: nie szanujcie jedzenia i pracy dorosłych – można rzucać jedzeniem – nic się nie stanie – opiekun z uśmiechem posprząta i da nowe. Wnoszę o natychmiastowe wstrzymanie emisji tej reklamy w takiej formie.” – pisownia oryginalna
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.
Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży musza uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.”
Poinformował również, iż zgodnie z art. 32 „przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej”.
Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:
„Działając w imieniu Philips Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej jako «PHILIPS »), w odpowiedzi na Państwa pismo z dnia 23 maja 2018 r. w przedmiocie reklamy telewizyjnej odkurzacza SpeedPro Max marki Philips wyemitowanej w dniu 8 maja 2018 r. o godz. 18:30 w stacji telewizyjnej TVN niniejszym informujemy, że PHILIPS wyraża wolę uczestnictwa w postępowaniu przed Komisją Etyki Reklamy w oparciu a Kodeks Etyki Reklamy oraz Regulamin Rozpatrywania Skarg.
Jednocześnie informujemy, iż PHILIPS nie zgadza się ze stanowiskiem skarżącego i przedstawiamy stanowisko PHILIPS co do zawartych:
1. w złożonej skardze zarzutów „promowania niewłaściwych zachowań dziecka w stosunku do opiekuna”
2. w piśmie Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy „powszechnie przyjętych zasad etyki oraz dobrych praktyk rynkowych, będących podstawą akceptacji treści reklamowych przez środowisko reklamodawców oraz konsumentów poprzez potencjalne naruszenie norm zawartych w art. 2 ust 1 oraz art 25 w zw. z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy (dalej jako: «Kodeks»)”
oraz wnosimy o oddalenie skargi w całości jako bezzasadnej, z uwagi na brak naruszenia norm Kodeksu.
Uzasadnienie
Co do zarzutu: «promowania niewłaściwego zachowania dziecka w stosunku do opiekuna w postaci celowego zrzucenia jedzenia na podłogę oraz braku konsekwencji takiego zachowania» oraz «edukowania dzieci, że nie powinny szanować jedzenia i pracy dorosłych» i tym samym naruszenia powszechnie przyjętych zasad etyki oraz dobrych praktyk rynkowych poprzez potencjalne naruszenie norm zawartych w art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art 2 Kodeksu, PHILIPS wskazujemy, że emitowana reklama w żaden sposób me narusza dobrych obyczajów oraz nie może zostać uznana za niezgodną z poczuciem społecznej odpowiedzialności.
Philips zawsze dokłada najwyższych starań, aby w powołanych obszarach działać zgodnie z należytą starannością oraz kieruje się w swoich działaniach marketingowych i promocyjnych najwyższymi standardami w zakresie etyki i zgodności z dobrymi obyczajami oraz nieustannie prowadzi działania odpowiedzialne społecznie.
Reklama będąca przedmiotem skargi w żaden sposób nie kreuje sytuacji nieakceptowalnej społecznie.
Koncepcja reklamy oparta jest na zdarzeniu obrazującym sytuację z tzw. «życia codziennego». Celem przekazu jest wytworzenie skojarzenia miedzy konkretnym problemem (potrzebą szybkiego posprzątania) i jego rozwiązaniem (użyciem konkretnego urządzenia). Jest to standardowa linia narracji stosowana przez firmy produkujące sprzęt AGD i nie tylko
Celem reklamy jest wyłącznie zaprezentowanie możliwości produktu, a więc szybkości sprzątania dzięki czemu konsument korzystający z produktu może sprostać najbardziej dla niego nieoczekiwanym sytuacjom jednocześnie zyskując cenny czas, który będzie mógł spędzić ze swoją rodziną (a nie jak przedstawił skarżący promowanie nieodpowiednich zachowań dzieci, czy tez promowanie postawy braku szacunku dla rodziców czy w stosunku do jedzenia)
Co do zarzutu naruszenia art. 25 w zw z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy.
W ocenie PHILIPS nie można mówić o naruszeniu art. 25 w zw. z art. 32 Kodeksu. Przedmiotowa reklama nie jest w żaden sposób (ani z uwagi na swoją treść, ani też ze względu na sposób przekazu) skierowana do dzieci i młodzieży, dotyczy bowiem produktu gospodarstwa domowego — odkurzacza, którego potencjalnymi nabywcami są osoby dorosłe, a zatem dzieci i młodzież w oczywisty sposób nie stanowią grupy docelowej omawianej reklamy.
Niezależnie od powyższego wskazujmy, że celem reklamy jest promocja towarów, usług, marki itp. Reklama z samej natury ma skłaniać odbiorcę do nabycia towarów lub do zapoznania się z ofertą. Jednym z wyróżniających ją elementów jest perswazja, która odróżnia reklamę od przekazów neutralnych o charakterze wyłącznie informacyjnym. W tym celu reklama posługiwać się może różnego rodzaju środkami stylistycznymi, które mają zwrócić uwagę odbiorcy i przyczynić się do jego decyzji dotyczącej skorzystania z oferty (M Ożóg (w:) E. Trapie (red.), Prawo reklamy i promocji, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2007, s 270)
Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, że emitując omawianą reklamę, PHILIPS nie naruszył w żaden sposób przepisów prawa ani przepisów Kodeksu Etyki Reklamy, powołanych w piśmie Rady Reklamy. Przedmiotowa reklama nie naruszyła w żadnej mierze dobrych obyczajów, ani nie cechuje jej brak odpowiedzialności społecznej. Nie można uznać jej za zawierającą treści szkodliwe, zabronione, niestosowne lub nawołujące do wyrządzenia szkody.
Nadmieniamy także, że kampania promocyjna została już zakończona a reklama będąca przedmiotem skargi nie jest już emitowana.
W związku z tym, wnosimy jak na wstępie – o uznanie skargi za bezpodstawną oraz o jej oddalenie w całości”– pisownia oryginalna
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy zarzucanych przez Skarżącego.
Zespół Orzekający zwrócił uwagę, że przedmiotowa reklama nie była skierowana do dzieci, dlatego nie podzielił zarzutów Skarżącego. Zespół Orzekający uznał, że reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
W związku z powyższym, na podstawie pkt. 37 lit b Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały.
Zgodnie z pkt. 50. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Skarżący oraz skarżony będący Sygnatariuszem mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt. 37, 37¹, 37² oraz 37³.
