Uchwała Nr ZO 80/10 w sprawie reklamy ZET Premium Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 80/10 z dnia 15 grudnia 2010 roku Zespołu Orzekającego w sprawie sygn. Akt: K/108/10

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Sławomir Jędrzejewski — przewodniczący,
2) Paweł Wiśniewski — członek,
3) Marek Janicki — członek,

na posiedzeniu w dniu 15 grudnia 2010 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/108/10 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko ZET Premium Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy zewnętrznej

postanawia

oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. akt K/108/10.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna radia ZET.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, że „W reklamie Radia ZET wyemitowanej w TVN Style pan przychodzi do lekarza. Leży na łóżku nagi. Zakrywa genitalia rękoma. Wychodzi pan doktor i wchodzą panie pielęgniarki. Pan zdziwiony leży a panie na niego spoglądają. Kompletnie nie wiem o czym jest tekst. Być może nie zwróciłabym uwagi na tę reklamę gdyby nie moja 3 letnia córka. Widząc ten obrazek stwierdziła: “OOOO Panie oglądają gołego pana”. Nie wydaje mi się, żeby była to poprawna reklama. Poczułam się zniesmaczona bo jak wytłumaczyć dziecku ten obrazek. Pozostawiłam to bez komentarza. Nie wiem czemu ma ta reklama służyć, a jest emitowana w porze kiedy robie obiad i nie mam wpływu na to co akurat leci w tv. Nie chce aby tak małe dziecko zobaczyło reklamę jeszcze raz. Proszę o sprawdzenie tego. Nie jestem pedagogiem i nie potrafię w pełni ocenić te reklamę dlatego zwracam się do Państwa z prośbą o ustosunkowanie się to niej.”.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.
Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że „reklamy nie mogą zawierać elementów, które zawierają treści dyskryminujące, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.”.

Arbiter-referent podniósł również, iż zgodnie z art. 16. ust. 1. pkt. 1) ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z 2003r. nr 153 poz.1503 z późn. zm.) „czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności:
1) reklama sprzeczna z przepisami prawa, dobrymi obyczajami lub uchybiająca godności człowieka;”.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony w odpowiedzi na pismo z dnia 21 września 2010 roku w sprawie nadania reklamy Radia ZET na antenie telewizji TVN Styl (dalej: „Reklama”), poprosił o przyjęcie wyjaśnień i stanowiska w przedmiotowej sprawie.

Skarżony poinformował, że po dokonaniu analizy treści Reklamy oraz skargi słuchacza z dnia 15 września 2010 roku skierowanej do Związku Stowarzyszeń Rady Reklamy, ZET Premium stoi na stanowisku, że zarzuty zawarte w skardze mają bezpodstawny charakter.

Zdaniem Skarżonego, treść Reklamy nie zawiera elementów, które mogłyby zostać uznane za zagrażające rozwojowi osób małoletnich czy też amoralne. Reklama jest promocją programową Radia ZET oraz tematów poruszanych na antenie. Nie zawiera jednak żadnych treści pornograficznych, lecz zwraca jedynie uwagę na szeroki zakres tematyczny audycji Radia ZET.

W opinii Skarżonego obraz użyty w reklamie nie narusza dobrych obyczajów i ma charakter żartobliwy. Reklama jest prowadzona w poczuci odpowiedzialności społecznej. Reklama nie wykorzystuje również naturalnej ufności dzieci i młodzieży, ani nie zagraża ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi.

Skarżony podkreślił, że treść Reklamy nie narusza przepisów ustawy o radiofonii i telewizji z dnia 29 grudnia 1992 roku (Dz.U 1993, Nr 7, poz.34 z późn. zm.) w szczególności art.l6b Ustawy, który wskazuje katalog zakazów dotyczących emisji reklam, a nadto nie stanowi naruszenia innych przepisów prawa czy też dobrych obyczajów.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie podzielił zarzutów Skarżącego, uznając, że przedmiotowa reklama nie zawiera treści dyskryminujących.

Zespół Orzekający nie dopatrzył się również naruszenia dobrych obyczajów i uznał, że reklama mieści się w ramach przyjętych norm etycznych.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 25 listopada 2010r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.