Uchwała Nr ZO 80/14 w sprawie reklamy firmy Karlovarske mineralni vody a.s.

Uchwała Nr ZO 80/14
z dnia 30 września 2014 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/62/14

 

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Marcin Senderski – przewodniczący,
2) Andrzej Garapich – członek,
3) Bohdan Pawłowicz – członek,

na posiedzeniu w dniu 30 września 2014 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/62/14 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie telewizyjnej firmy Karlovarske mineralni vody a.s. z siedzibą w Karlovy Vary (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/62/14.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna wody mineralnej Magnesia.

Skarżąca w prawidłowo złożonej skardze podniosła, iż:

„opis reklamy: Reklama o treściach erotycznych, przedstawia nagą parę dorosłych pływających i obejmujących się nago pod wodą. Zdjęcie w załączniku przedstawia jedno z ujęć pokazanych w reklamie.
Treść skargi: Wyemitowana reklama nie powinna znaleźć się w bloku reklamowym o tej godzinie i na stacji przeznaczonej wyłącznie dla dzieci. Nawet ja, osoba dorosła czuję się zgorszona i oburzona, że treści erotyczne są w tak nachalny sposób narzucane widzowi bez żadnego ograniczenia wiekowego.”- pisownia oryginalna.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł także o uznanie reklam za niezgodne z art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi.”.

Arbiter-referent poinformował również, że zgodnie z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy „Przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej.”.

Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:
„W imieniu Karlovarske mineralni vody S.A., sponsora reklamy telewizyjnej mineralnej wody Magnesia oświadczam, iż spot będący przedmiotem skargi konsumenckiej nie narusza norm Kodeksu Etyki Reklamy wydanego przez Radę Reklamy.
Sponsor jest zdania, że nagość w ww. reklamie telewizyjnej przedstawiona jest w sposób przyzwoity i bez wulgarnych podtekstów. Pokazuje metaforyczną i estetyczną koncepcję „Siły naturalnego magnezu”, który jest naturalnym elementem ciała człowieka. Jako że ciało ludzkie jest częścią natury, tę naturalność subtelnie podkreślają wizerunki nagości.
Ta sama reklama telewizyjna była emitowana w Czechach oraz na Słowacji. Mając na uwadze, że w Polsce obowiązuje odrębny Kodeks Etyki Reklamy oraz aby uczyni reklamę stosowną, sponsor we współpracy ze stacjami TV dokonał w reklamie wielu zmian poprodukcyjnych. Rezultat został zaakceptowany przez wszystkie poszczególne stacje TV. Ponadto należy zwrócić uwagę na to, iż czas emitowania ww. reklamy w telewizji jest poza kontrolą sponsora. Czas publicznej emisji należy do decyzji stacji TV. Dla przykładu, stacja TVP uznała, że ww. reklama telewizyjna nie ukazuje nagości ani treści erotycznych.
W oparciu o powyższe, jesteśmy zdania, iż emitowanie reklamy telewizyjnej wody Magnesia nie narusza Kodeksu Etyki Reklamy, ponieważ nagość ludzkiego ciała jest ukazana w sposób stosowny i odpowiedni.
Jest nam bardzo przykro, że konsument poczuł się urażony ww. reklamą telewizyjną. Pozytywną informacją jest to, iż sponsor nie planuje już emisji ww. reklamy w 2014 roku.
Niniejszym sponsor zrzeka się również prawa do osobistego uczestnictwa w posiedzeniach Komisji.” – tłumaczenie własne Biura Rady Reklamy

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu zarzucanych przez Skarżącą.

W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama nie narusza dobrych obyczajów i była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.

Zespół Orzekający nie dopatrzył się również w reklamie treści zagrażających fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi dzieci lub młodzieży.

Jednocześnie Zespół Orzekający zalecił, aby nie emitować przedmiotowej reklamy w kanałach dziecięcych.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 30 października 2013r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.