Uchwała Nr ZO 89/15 w sprawie reklamy firmy Getin Noble Bank SA
Uchwała Nr ZO 89/15
z dnia 1 lipca 2015 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/33/15
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Rafał Karski – przewodniczący,
2) Magdalena Czaja – członek,
3) Marcin Kozłowski – członek,
na posiedzeniu w dniu 1 lipca 2015 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/33/15 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie radiowej firmy Getin Noble Bank SA z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)
postanawia oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/33/15
Przedmiotem skargi była reklama radiowa pożyczki gotówkowej dla nowych klientów Getin Banku.
Skarżąca w prawidłowo złożonej skardze podniosła, iż:
„opis reklamy: pożyczka gotówkowa
Treść skargi: W przekazie pojawia się tekst „absolutnie darmowa pożyczka”. Jest to wprowadzanie w błąd konsumenta, gdyż nie ma darmowych pożyczek. Koszty mogą być ukryte ale NIE są zerowe.”. – pisownia oryginalna
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy, z uwagi na to, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.”.
Ponadto zarzucił niezgodność reklamy z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;”.
Wniósł ponadto o uznanie reklamy za niezgodną z art. 15 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy informujące o ofertach pożyczki nie mogą zawierać stwierdzeń mogących wprowadzić odbiorców w błąd w szczególności co do ich rodzaju, niezbędnych zabezpieczeń, terminów spłat, rzeczywistych kosztów odsetek oraz możliwych innych opłat.”.
Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:
„Wnoszę o oddalenie skargi.
Uzasadnienie
W odpowiedzi na skargę konsumencką , jaka wpłynęła do Rady Reklamy w związku z emisją reklamy radiowej Getin Banku zawierającej tekst; „absolutnie darmowa pożyczka” wskazujemy , że skarga jest oczywiście bezzasadna.
Definicję umowy pożyczki zawiera Art . 720. Kodeksu cywilnego :
§ 1. Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
§ 2 . Umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być
stwierdzona pismem.
Zgodnie z komentarzem Zdzisława Gawlika (LEX online):
„ Kodeks cywilny pozostawia stronom umowy pożyczki swobodę w zakresie ustalenia wynagrodzenia z tytułu przeniesienia własności przedmiotu umowy na pożyczkobiorcę, mogą zatem ukształtować umowę pożyczki jako umowę odpłatną albo nieodpłatną. W braku ustalenia wielkości wynagrodzenia należnego dającemu przyjmuje się, iż nie należy mu się wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy , a umowa ma wówczas charakter nieodpłatny”.
Tak samo – Ewa Habryn-Chojnacka „Umowa pożyczki” (Lex Online):
„Do elementów istotnych umowy pożyczki nie należy wynagrodzenie. Pożyczka może przybrać postać umowy odpłatnej bądź nieodpłatnej – zależy to od woli stron. Jeżeli strony przewidziały, że pożyczka jest odpłatna, wynagrodzenie pożyczkodawcy może przybrać różną postać:
a) odsetek jako określonego procentu od pożyczonego kapitału, uzależnionego od czasu, w którym pożyczkobiorca korzysta z pieniędzy pożyczkodawcy (odnośnie zakazu lichwy),
b) zastrzeżenia zwrotu większej ilości oznaczonych co do gatunku rzeczy (ilościowo lub procentowo) niż ilość, która została wydana pożyczkobiorcy – w przypadku, gdy przedmiotem umowy pożyczki są rzeczy określone co do gatunku ,
c) zapłata określonej kwotowo sumy pieniężnej,
d) wydanie rzeczy określonej co do tożsamości ,
e) zaciągnięcie przez pożyczkobiorcę określonego zobowiązania (np. zobowiązania do zawarcia w przyszłości określonej umowy),
f) udział w zysku, osiąganym przez pożyczkobiorcę w związku z używaniem przedmiotu pożyczki.”
Bank nie zastrzega dla siebie żadnego z powyższych (ani też żadnego innego) sposobu wynagrodzenia.
Produkt Getin Noble Banku „Darmowa pożyczka” na okres do 12 miesięcy , w kwocie od 500 do 2 .000 zł jest skierowany do nowych klientów banku i pożyczka ta jest – zgodnie z jej nazwą – darmowa; w szczególności bez oprocentowania , bez prowizji , bez ubezpieczenia.
Przedmiotowa reklama wymienia zatem rzeczywiste cechy produktu.”
– pisownia oryginalna
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy zarzucanych przez Skarżącą.
Zdaniem Zespołu Orzekającego reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Zespół Orzekający oddalił także zarzut dotyczący wprowadzania konsumentów w błąd co do właściwości reklamowanego produktu oraz nadużywania zaufania odbiorców i wykorzystywania ich braku doświadczenia lub wiedzy i wyraził opinię, iż w tym zakresie przedmiotowa reklama przedstawiała w odpowiedni sposób właściwości reklamowanej pożyczki gotówkowej dla nowych klientów.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.
