Uchwała Nr ZO 90/18/43u w sprawie reklamy internetowej gry Far Cry 5 firmy Ubisoft

Uchwała Nr ZO 90/18/43u
z dnia 24 lipca 2018 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. akt:
K/60/18

 

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Witold Trzciński – przewodniczący,
2) Magdalena Czaja – członek,
3) Jarosław Kończak – członek,

na posiedzeniu w dniu 24 lipca 2018 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/60/18 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko recenzji gry UBISOFT GMBH Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)

odrzucić skargę ponieważ nie podlega rozpatrzeniu przez KER na podstawie Kodeksu Etyki Reklamy.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt K/60/18.

Przedmiotem skargi był przekaz w formie recenzji gry Far Cry 5.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował:

„Na stronie głównej portalu Interia.pl np. w kolumnie dot. wiadomości preparuje się nagłówek tytułu wywołującego sensację i zachęcając wejście na podstronę «Strzeżcie się tego znaku. Należy do groźnej sekty…», co stanowi reklamę przynętę po czym po wejściu na podstronę okazuje się, że jest to reklama produktów – gry Ubisoft Far Cry 5 itp. (kryptoreklama) i przynęta jako wiadomość społeczna oraz z dziedziny problematyki społecznej dotyczącej groźnych sekt/związków wyznaniowych/religii opanowujących umysł.

W związku z negatywnymi zjawiskami opisanymi na stronach internetowych:
a) http://czasopismo.legeartis.org/2015/02/zakazana-kryptoreklama-prasowa.html
b) https://publicrelations.pl/rada-etyki-pr-reklama-ukryta-media-uokik/

Reklamę uznaje się za kryptoreklamę, tj. naruszenie art.8, 10.1,2, 40, 41, 42, 4, 49.1, 50 KER, gdzie głównie wprowadza się w błąd odbiorcę jakoby artykuł i zachęcanie w kliknięcie dotyczył spraw społecznych (groźne sekty/związki wyznaniowe/religie opanowujące umysł), a defakto jest ukrytą reklamą gier.

Nadmienić należy Portal interia od wielu lat praktykuje tego typu przekazy ukryte/kryptoreklamy wprowadzające w błąd wykorzystując «zajawki» i nadużywając zaufania jakie powinna posiadać prasa internetowa. Dział reklamy nie ma skrupułów w dobie bezprawia.

Kampania dla Ubisoft or reklamy ich produktu (gra Far Cry 5) stale są reklamowane w formie ukrytych przekazów i kryptoreklam na portalu Interia.pl

Uzupełnienie skargi – korespondencja:

Biuro Rady Reklamy: „Dziękujemy za złożenie skargi. W imieniu Biura Rady Reklamy informuję, że decyzją arbitra-referenta Pana skarga o sygn. K/60/18 wymaga uzupełnienia o brakujące dane w terminie do 11 dni od wysłania niniejszego zawiadomienia.

W treści złożonej skargi wskazał Pan następujące zarzuty: art.8, art. 10 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 40, art. 41, art. 42, art. 49 ust. 1, art. 50 Kodeksu Etyki Reklamy. Aby Komisja Etyki Reklamy mogła ocenić przekaz reklamowy, konieczne jest podanie uzasadnienia do każdego ze wskazanego zarzutu lub ograniczenie zarzutów do bezpośrednio dotyczących skargi i wskazanie ich uzasadnienia.”

Konsument: „W nawiązaniu do korespondencji.
1. Art.8 – Realizowane praktyki reklamowe dotyczą w istocie dwóch podmiotów, gdzie występuje patologiczna synergia
a) UBI Soft – reklama gry
b) Interia – reklamowanie artykułu (produkt własny), podmiot ten osiąga przychody z właściwości reklamy poprzez klikalność (wejścia na stronę, bez względu na to co się klika)
– przekaz reklamuje artykuł (produkt prasowy/prasa elektroniczna) poprzez nagłówki na stronie główne, który w istocie jest reklamą innego produktu jak w pkt.a)

2. Art.10.1- za pkt.1.b) artykuł ten jako produkt wprowadza w błąd, co do treści (jest przekazem reklamowym)
a) Artykuł nie ma swoich cech wg nagłówków/tytułu lecz jest recenzją

3. Art.10.2 – za pkt.1.a)
b) Prezentowany znak graficzny nie należy do żadnej sekty (jest to wprowadzanie w błąd poprzez nadużywanie pojęć i terminów, które wzbudzają emocje takie jak strach, ostrożność i zwracają uwagę, co mówi o tym, że reklamodawca staje wszelkimi sposobami na głowie by osiągać cel w sposób sprzeczny z prawem)

4. Rezygnuję z wyjaśniania pozostałych zarzutów, bo dotyczą innych przekazów/reklam/całej kampanii.” – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 9 według którego „reklamodawca, promujący, pośrednik i środki przekazu, każdy wyłącznie w zakresie swojej działalności dotyczącej reklamy, będzie przestrzegał zasady, aby odbiorca reklamy powstałej lub rozpowszechnianej z jego udziałem mógł zawsze zidentyfikować, że dany przekaz jest reklamą.

Ponadto zarzucił sprzeczność reklamy z art. 10 ust. 1 a) i b) oraz art. 10 ust. 2 Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym:
„reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;
b) wartości produktu i jego rzeczywistej ceny oraz warunków płatności, w szczególności takich jak sprzedaż ratalna, leasing, sprzedaż na kredyt, sprzedaż okazyjna;

(…)

2. Użyte w reklamie dane oraz nieobjęte tym pojęciem w rozumieniu Kodeksu terminy naukowe, cytaty z publikacji technicznych lub naukowych muszą wskazywać źródło oraz nie mogą być używane w sposób wprowadzający w błąd. Dane muszą być prezentowane w sposób poprawny metodologicznie. Prezentacja danych statystycznych musi w szczególności uwzględniać reguły wnioskowania statystycznego, w tym zjawiska błędu statystycznego.

Skarżony uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:

„Po zapoznaniu się ze sprawą o sygnaturze akt K/60/18, informujemy, że nie poczuwamy się do odpowiedzialności za opisane w skardze zdarzenie, tj. wprowadzanie w błąd konsumenta przez portal internetowy lnteria.pl. Wspomniany w piśmie przypadek dotyczy działań portalu, które wspierały własną publikację – recenzję gry Far Cry 5. Promocja materiału redakcyjnego oraz sam wydźwięk publikacji były wynikiem autonomicznych decyzji portalu. Firma Ubisoft nie miała w tym procesie żadnego czynnego udziału. Działania promocyjne Ubisoft ograniczyły się w tym wypadku do nieodpłatnego przekazania kopii recenzenckiej gry Far Cry 5 dla portalu lnteria.pl – co jest standardową praktyką w zakresie public relations.” – pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający, uznał, że skarżony przekaz w postaci recenzji gry nie wypełnia definicji reklamy określonej w art. 3 lit a Kodeksu Etyki Reklamy.

Zespół Orzekający podkreślił, że Skarżący nie przedstawił dowodów potwierdzających iż skarżony przekaz jest reklamą.

Wobec powyższego, Zespół Orzekający stwierdził, że skarga nie podlega rozpatrzeniu przez Komisję Etyki Reklamy.

W związku z powyższym, na podstawie pkt. 37 lit a) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały.

Zgodnie z pkt. 50. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Skarżący oraz skarżony będący Sygnatariuszem mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt. 37, 37¹, 37² oraz 37³.