Uchwała Nr ZO 94/18/47u w sprawie reklamy internetowej zawartej w filmie „Upiekłam kredki ASTRA w piekarniku *serio*”

 

Uchwała Nr ZO 94/18/47u

z dnia 7 sierpnia 2018 roku

Zespołu Orzekającego

w sprawie sygn. akt:

K/100/18

 

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Tomasz Michalik – przewodniczący,

2) Natalia Suska – członek,

3) Małgorzata Nocuń-Zygmuntowicz – członek,

na posiedzeniu w dniu 7 sierpnia 2018 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/100/18 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie internetowej zawartej w filmie opublikowanym przez osobę fizyczną (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

 

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygnaturze akt K/100/18.

Przedmiotem skargi była reklama internetowa zawarta w filmie pt. „Upiekłam kredki ASTRA w piekarniku *serio*” opublikowanym przez osobę fizyczną.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze poinformował:

„Dziecko wykonuje polecenia rodziców dotyczące prezentacji kredek Astra, maluje, rzuca by pokazać wytrzymałość itd.

Rodzice wykorzystują dziecko do celów zarobkowych, ponadto ten kanał YouTube skierowany jest do dzieci. Moja córka stale to ogląda i po każdym odcinku domaga się zakupu reklamowanych produktów. Wydaje mi się, że reklama skierowana bezpośrednio do dzieci jest zakazana.” – pisownia oryginalna.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 24 Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „stosownie do treści art. 8 i art. 10 reklama skierowana do dzieci lub młodzieży nie może wprowadzać w błąd poprzez wykorzystywanie ich naturalnej ufności i braku doświadczenia.”.

Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:

„W odpowiedzi na pismo z dnia 17 lipca 2018 r. w sprawie skargi na reklamę zawartą w filmie pt. «UPIEKŁAM KREDKI ASTRA W PIEKARNIKU *serio*» opublikowanym dnia 30 maja 2018 r. na kanale YouTube «Hejka tu Lenka» do którego posiadam tytuł prawny, niniejszym wyrażam wolę uczestnictwa w postepowaniu przed Komisja Etyki Reklamy w przedmiotowej sprawie.

Ustosunkowując się do skargi należy stwierdzić, że nie zostały wskazane w niej żadne konkretne naruszenia artykułów Kodeksu Etyki Reklamy, które odnosiłyby się do treści filmu video. Samo podanie rzekomo naruszonych w filmie video artykułów w tym artykułu 2 oraz art. 24 Regulaminu Etyki, nie powoduje że rzeczywiście miało to miejsce.

Po analizie skargi należy stwierdzić, że jest ona bezzasadna. Osoba skarżąca wskazała, że rodzice wykorzystują dziecko do celów zarobkowych. Po pierwsze stwierdzenie, że dziecko jest przed rodziców wykorzystywane jest daleko idącym oskarżeniem. Co najwyżej moje dziecko z moją pomocą prowadzi Vloga na portalu YouTube, biorąc okazyjnie udział w różnego rodzaju reklamach. Prawo nie zakazuje udziału dzieci w reklamach, a jedynie poucza i daje pewnego rodzaju wskazówki dotyczące wyglądu takich przekazów z udziałem dzieci a także treści do nich kierowanych. Co więcej Kodeks Etyki Reklamy nie zakazuje udziału dzieci w reklamach.

Po dogłębnym zapoznaniu się z treścią Kodeksu Etyki Reklamy, a w szczególności z podstawowymi zasadami reklamy i reklamami skierowanymi do dzieci i młodzieży nie zauważyłem żadnych naruszeń wynikających z opublikowanego filmu. Wszystkie działania zostały wykonane z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji. Ponadto film reklamujący nie miał na celu wykorzystanie naturalnej ufności i braku doświadczenia. Produkt był przedstawiony w sposób rzeczywisty, nic nie ukrywając oraz nie wprowadzając w błąd odbiorców, a także w sposób zgodny z zasadami Kodeksu Etyki Reklamy. Pragnę również zaznaczyć, że skarżąca jako przedstawiciel ustawowy dziecka odpowiada za to, co ono ogląda więc jeżeli nie odpowiada jej takiego rodzaju przekaz w formie reklamy dotyczące w szczególności reklamy dla dzieci sama nie powinna dopuścić do sytuacji kiedy jej dziecko właśnie je ogląda. Idąc tokiem rozumowania skarżącej można by dojść do wniosków, w których jakakolwiek reklama, która skłoniła poszczególną osobę do zakupu danego produktu, usługi etc. powodowałaby stan w którym doszło do naruszenia Kodeksu Etyki Reklamy bądź innych regulacji.

Reasumując, skarga skierowana przeciwko mnie w związku z filmem reklamującym kredki jest bezzasadna, ze względu na fakt, że nie doszło w nim do jakichkolwiek naruszeń, a skarżąca powołuje fakty, które są dozwolone prawem oraz Kodeksem Etyki Reklamy.” – pisownia oryginalna.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w reklamie naruszenia norm z  art. 2 ust. 1 i art. 24 Kodeksu Etyki Reklamy.

Zespół Orzekający zwrócił uwagę, że w przedmiotowej reklamie dochowano należytej staranności. W opinii Zespołu Orzekającego reklama nie zawiera treści wprowadzających w błąd poprzez wykorzystywanie naturalnej ufności i braku doświadczenia dzieci lub młodzieży.

W związku z powyższym, na podstawie pkt. 37 lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt. 1 uchwały.

Zgodnie z pkt. 50. Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Skarżący oraz skarżony będący Sygnatariuszem mogą odwoływać się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni od doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały, o której mowa w pkt. 37, 37¹, 37² oraz 37³.