UCHWAŁY
Uchwała Nr ZO 95/13 w sprawie reklamy firmy Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.
Uchwała Nr ZO 95/13
z dnia 16 lipca 2013 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/41/13
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Marta Macke – przewodnicząca,
2) Małgorzata Augustyniak – członek,
3) Przemysław Częstochowski – członek,
na posiedzeniu w dniu 16 lipca 2013 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/41/13 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Pabianicach (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy telewizyjnej
postanawia oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/41/13.
Przedmiotem skargi była reklama telewizyjna suplementu diety o nazwie Linea 30+.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:
„w skarżonej reklamie producent promuje lek odchudzający, przedkładając spożywanie środków farmakologicznych ponad aktywność fizyczna i zbilansowana dietę jako sposób osiągnięcia właściwej masy ciała. W reklamie pada stwierdzenie “nie muszę zmieniać stylu życia, ale mogę zmienić wagę (w domyśle zmniejszyć wagę)”. Wcześniej w tej samej reklamie pokazywana jest konsumpcja wysokokalorycznych, wysoko-przetworzonych produktów spożywczych m.in.: smażone kotlety i pączki. Wg mnie w skarżonej reklamie producent promuje złe nawyki żywieniowe i środki farmakologiczne jako rozwiązanie problemów związanych z utrzymaniem właściwej masy ciała nadużywając zaufania odbiorcy, jego braku doświadczenia lub wiedzy w zakresie prowadzenie zbilansowanego trybu życia.”.
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.
Wniósł także o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy”.
Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę i nie uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony poinformował, że w dniu 18.06.2013 roku otrzymał płytę CD z zapisem reklamy, będącej przedmiotem skargi. Skarżony potwierdził, że jest to spot reklamowy jego produktu tj. suplementu diety Linea 30+. Jednocześnie Skarżony wskazał, że w treści skargi jest nieprawidłowo przytoczony cytat reklamy. W reklamie pada stwierdzenie: „Nie mogę zmienić trybu życia, ale mogę zmienić wagę”. Błędnie usłyszana reklama mogła być powodem złożenia skargi, gdyż w spocie aktorka wypowiada słowa „nie mogę” a nie „nie muszę”. Sens jest więc zupełnie inny.
Odnosząc się merytorycznie do zarzutów Skarżącego, Skarżony podkreślił, że spot reklamowy Linea 30+ nie propaguje złych nawyków żywieniowych, tym bardziej nie ma w nim żadnego przekazu, z którego wynikałoby, że lepszym sposobem na odchudzanie jest zażywanie suplementu diety niż aktywność fizyczna. Wprost przeciwnie niż wywodzi to Skarżący w swej skardze – tzn. idea spotu Linea 30+ opiera się na ukazaniu jak duże znaczenie w okresie odchudzania ma właściwa – tj. zbilansowana i zróżnicowana dieta oraz aktywność fizyczna. W przypadku gdy zachowanie określonych rygorów jest utrudnione ze względu np. na tryb życia – wówczas specjalnego znaczenia w procesie odchudzania nabiera możliwość suplementacji diety – tj. uzupełnienia jej o odpowiednie składniki, również te, które wspomagają odchudzanie. Takie jest właśnie zastosowanie suplementu diety Linea 30+. Reklama ukazuje typowy i bardzo częsty styl życia, któremu towarzyszy pośpiech i brak czasu, co z kolei ma bezpośrednie przełożenie na sposób odżywiania. Zdaniem Skarżonego, nie można tu stawiać zarzutu, że taki obraz nadużywa zaufania odbiorcy bądź wykorzystuje jego brak doświadczenia lub wiedzy, gdyż powszechnie wiadomo, że taki tryb życia przyczynia się do nadwagi. Według Skarżonego, oczywiste jest także, że pierwszym skojarzeniem związanym ze sposobem pozbycia się zbędnych kilogramów są ćwiczenia, sport, ogólnie pojęta aktywność fizyczna. Odchudzanie można także wspomagać poprzez suplementację odpowiednich składników, pomagających walczyć z nadwagą i taka też możliwość przedstawiona została w spocie reklamowym suplementu diety Linea 30+, co jednak nie jest jednoznaczne z negowaniem innych sposobów na przywrócenie prawidłowej wagi, w tym w szczególności aktywności ruchowej. Taki sposób rozumienia reklamy oznaczałby, że np. w przypadku gum do żucia przywracającej prawidłowe pH, usuwającej przebarwienia i resztki jedzenia, nie jest już potrzebne mycie zębów i dalsza higiena jamy ustnej. Tymczasem są one alternatywą kiedy nie ma takiej możliwości, np. będąc w pracy, poza domem i wcale nie oznacza to propagowania braku konieczności używania szczoteczki do zębów czy płynu do płukania ust.
Skarżony podkreślił, że Linea 30 + nie jest środkiem farmakologicznym, jak wskazuje Skarżący. Jest to suplement diety, który zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 25.08.2009 roku o bezpieczeństwie żywności i żywienia, oznacza środek spożywczy, którego celem jest uzupełnienie normalnej diety, będący skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny.
Wobec powyższego, Skarżony wniósł o oddalenie skargi.
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy.
Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
W opinii Zespołu Orzekającego, przedmiotowa reklama mieści się w ramach przyjętych norm etycznych i nie przekracza dopuszczalnych granic.
Zdaniem Zespołu Orzekającego reklama nie zachęca do nieodpowiedzialnych zachowań i nie nadużywa zaufania odbiorców, ani też nie wykorzystuje ich braku doświadczenia lub wiedzy.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.
