Uchwała Nr ZO 96/16 w sprawie reklamy firmy Euro-net Sp. z o.o.

Uchwała Nr ZO 96/16
z dnia 7 grudnia 2016 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/104/16

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Małgorzata Rokita – przewodniczący,
2) Magdalena Czaja – członek,
3) Witold Trzciński – członek,

na posiedzeniu w dniu 7 grudnia 2016 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/104/16 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie zewnętrznej firmy Euro-net Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)

postanawia uznać, że w reklamie powinny być wprowadzone zmiany, aby usunąć naruszenie norm art. 2 ust.1, art. 33, art. 34 i art. 35 Kodeksu Etyki Reklamy.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/104/16.
Przedmiotem skargi była reklama zewnętrzna sieci sprzedaży RTV EURO AGD prezentująca sprzęt komputerowy i opatrzona hasłem „BIERZ NOWE, WYRZUĆ STARE!”.

Skarżąca w prawidłowo złożonej skardze podniosła, iż „opis reklamy: Reklama sklepu elektronicznego oparta jest na haśle „Bierz nowe, wyrzuć stare”, jest to kampania zintegrowana – outdoor, Internet i być może inne nośniki, których nie doświadczyłam.

Treść skargi: Hasło zintegrowanej kampanii Euro RTV AGD „Bierz nowe, wyrzuć stare” to jednoznaczny komunikat zachęcający do pozbycia się starych (niekoniecznie zepsutych!) artykułów RTV i AGD w nieekologiczny, a do tego niezgodny z przepisami sposób: według ustawy o zużytym sprzęcie elektronicznym z dnia 29. lipca 2005 roku, takie sprzęty powinny być zutylizowane, a nie wyrzucane
(http://www.recykling.pl/recykling/zalaczniki/Ustawa%20o%20zu%C5%BCytym%20sprz%C4%99cie.pdf)

Reklama ta narusza artykuły 33, 34 i 35 Kodeksu Etyki Reklamy.
załącznik: 57cd725b6485a-news_1048_main_foto.jpg”- pisownia oryginalna
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 33 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą naruszać społecznego zaufania do prawidłowo realizowanych działań podejmowanych w zakresie ochrony środowiska naturalnego.”.

Wniósł także o uznanie reklamy za niezgodną z art. 34 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wykorzystywać braku wiedzy jej odbiorców w zakresie ochrony środowiska naturalnego.”.

Ponadto, wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 35 Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym „Reklamy nie mogą zawierać przekazu, który mógłby wprowadzić konsumentów w błąd w zakresie ochrony środowiska, w tym w szczególności poprzez błędne informowanie o cechach produktów lub co do działań podejmowanych przez reklamodawcę na rzecz ochrony środowiska. Reklamy przedsiębiorców odnoszące się do konkretnych produktów lub działań nie mogą bezpodstawnie rozszerzać skutku reklamowego w zakresie ochrony środowiska naturalnego na całą działalność reklamodawcy.”.

Skarżony uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:
„W imieniu mojego Mocodawcy, Euro-net Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (Skarżony), odpis pełnomocnictwa w załączeniu, wobec zawiadomienia Związku Stowarzyszeń Rady Reklamy datowanego na 10 listopada 2016 r. o skargach konsumentów przeciwko Skarżonemu, realizując przysługujące Skarżonemu uprawnienie do ustosunkowania się co do treści skarg konsumenckiej, wnoszę o:
– oddalenie w całości skarg konsumenckich z uwagi na brak naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy z dnia 10 marca 2014 r. (Kodeks), w szczególności art. 2, art. 33, art. 34 oraz art. 35.
UZASADNIENIE
Ogólne, powszechnie wiążące zasady reklamowania produktów określone są w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 16 kwietnia 1993 r., (uznk). Wprowadza ona do prawa polskiego pojęcie czynu nieuczciwej konkurencji, którego dopuszcza się przedsiębiorca reklamujący swoje towary czy usługi, ewentualnie agencja reklamowa, która reklamę wykonała. W świetle uznk, czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności:
• reklama sprzeczna z przepisami prawa, dobrymi obyczajami lub uchybiająca godności człowieka;
• reklama wprowadzająca klienta w błąd i mogąca przez to wpłynąć na jego decyzję co do nabycia towaru lub usługi;
• reklama odwołująca się do uczuć klientów’ przez wywoływanie lęku, wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci;
• wypowiedź, która, zachęcając do nabywania towarów lub usług, sprawia wrażenie neutralnej informacji;
• reklama, która stanowi istotną ingerencję w sferę prywatności, w szczególności przez uciążliwe dla klientów nagabywanie w miejscach publicznych, przesyłanie na koszt klienta niezamówionych towarów’ lub nadużywanie technicznych środków przekazu informacji.
Ponadto, zasady dotyczące reklamy zostały precyzyjnie uregulowane przez Radę Reklamy w Kodeksie.
Odnosząc się do skarg, w świetle przepisów uznk oraz postanowień Kodeksu należy stwierdzić, że skarżona reklama nie wyczerpuje ani powyżej wskazanych znamion czynu nieuczciwej konkurencji, ani zasad opisanych w kodeksie w szczególności art. art. 2, art. 33, art. 34 oraz art. 35. Analizując treść skarżonej reklamy w kontekście czynów nieuczciwej konkurencji oraz norm Kodeksu, należy mieć na uwadze wytyczne doktryny.
Rozpatrując treść reklamy, w odniesieniu do powyższej wskazówki, nie sposób obiektywnie uznać ją za naruszającą powszechnie obowiązujące normy obyczajowe, a tym bardziej naruszającą prawa ochrony środowiska.
Odnosząc się do treści skargi należy wskazać, że błędnym jest stwierdzenie jakoby przedmiotowa reklama, a co za tym idzie Spółka, nawoływała do wyrzucania sprzętu RTV AGD w sposób niezgodny z obowiązującą Ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, Dz.U. 2005 nr 180 poz. 1495, zwana dalej „Ustawą”. Co więcej, zarzuty wystosowane w piśmie z dnia 10 listopada stoją w sprzecznością z codzienną polityką Spółki w zakresie ochrony środowiska. Każdego dnia prowadzonej działalności bowiem, Spółka dba o środowisko poprzez oferowanie swoim klientom możliwości odbioru zużytego sprzętu elektronicznego. Co więcej, każdy sklep stacjonarny, zgodnie z ustawowymi wymaganiami przystosowany jest do odbioru sprzętu elektronicznego.
Pragnę nadmienić również, że każdy konsument informowany jest przez pracownika sklepu przy zakupie nowego produktu, o możliwości odbioru starszego zużytego urządzenia. W przypadku nabywania produktów przez sklep internetowy po wybraniu odpowiedniego produktu i przeniesienia go do „koszyka” konsument może wybrać opcję darmowego odbioru (dowód- załącznik nr 2).
Wówczas to podczas dostawy nowego produktu odbierany jest jednocześnie produkt zużyty. Nie należy również zapominać o fakcie, że na stronie internetowe i sklepu, znajduję się odpowiednia zakładka zawierająca szczegółowe informacje i procedury związane ze zbiórką odpadów.
Odnosząc się do samej treści skargi należy wskazać, że Spółka w żaden sposób nie namawia konsumentów do pozbywania się starych lecz prawidłowo działających sprzętów. Grafika zawarta w reklamie ukazuję laptop z którego wydobywają się obłoki dymu wskazujące jedynie na jego zepsucie. Co więcej, reklama nie zawiera konotacji, które by piętnowały użytkowników, którzy nie dokonają zakupów.
Spółka jako jeden z największych podmiotów na rynku RTV AGD jest świadoma obowiązków wynikających z obowiązujących przepisów z zakresu ochrony środowiska. Co więcej, zdaje sobie sprawę, że jest swego rodzaju przykładem dla innych podmiotów z uwagi na ilość sklepów stacjonarnych oraz sprzedażą internetową.
Mając na uwadze powyższą argumentację nie sposób uznać, że skarga w przedmiotowej sprawie jest zasadna.
Wobec powyższych argumentów wnoszę jak na wstępie.” – pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu zarzucanych przez Skarżącą tj. norm art. 2 ust.1, art. 33, art. 34 i art. 35 Kodeksu Etyki Reklamy.

W opinii Zespołu Orzekającego przedmiotowa reklama może sugerować, że nieprawidłowo działający sprzęt komputerowy może być wyrzucany jak wszystkie pozostałe odpady. Dlatego w przedmiotowej reklamie powinny być wprowadzane zmiany, aby reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej i była zgodna z intencją reklamodawcy w zakresie promowania zachowań proekologicznych.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit d) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.