Uchwała Nr ZO 98/15 w sprawie reklamy firmy Bank BGŻ BNP Paribas S.A.

Uchwała Nr ZO 98/15
z dnia 13 lipca 2015 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/51/15

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Teresa Wierzbowska – przewodnicząca,
2) Krystyna Jarosz – członek,
3) Joanna Łodygowska – członek,

na posiedzeniu w dniu 13 lipca 2015 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/51/15 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie internetowej firmy Bank BNP Paribas Bank Polska S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/51/15
Przedmiotem skargi była reklama internetowa kredytu samochodowego.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:
„produkt: Kredyt konsumencki BNP Paribas Bank Polska SA
opis reklamy: Baner reklamowy kredytu konsumenckiego na zakup samochodu udzielany przez BNP Paribas Bank Polska SA, zawierający m.in. informację o oprocentowaniu „już od 4,99%”.

Treść skargi: Proszę o uznanie banera reklamowego BNP Paribas Bank Polska SA za sprzecznego z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, ponieważ „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy”, a także z art. 10 ust. 1 lit a Kodeksu Etyki Reklamy wedle, którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności co do istotnych cech reklamowanego produktu”.

Baner reklamowy zawiera informację o oprocentowaniu w postaci danych liczbowych (a dokładniej „już od 4,99%”). Niewątpliwie odsetki stanowią dane dotyczące kosztów związanych z kredytem konsumenckim. Pogląd taki jest również powszechnie aprobowany w literaturze (zob. A. Kopeć [w:] M. Chruściak, M. Kłoda, G. Kott, M. Szakun, T. Ostrowski, Ustawa o kredycie konsumenckim. Rekomendacje interpretacyjne podstawowych regulacji. Komentarz, Warszawa 2012, s. 55).

W tym kontekście należy wskazać, że baner reklamowy BNP Paribas Bank Polska SA zawiera dane dotyczące kosztów związanych kredytem konsumenckim, jednakże nie wypełnia obowiązków informacyjnych wymaganych art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o kredycie konsumenckim.

Skarga uzupełniona:
Szanowni Państwo, przesłane przeze mnie reklamy ukazują pełne reklamy jakie były publikowane na stronach internetowych.
Po kliknięciu w baner następowało przekierowanie na stronę internetową banku do formularza kontaktowego. Były tam też dostępne pewne informacje na temat kredytu. Pragnę jednak zaznaczyć, zdaniem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wyrażonym w Raporcie z kontroli reklam pozabankowych instytucji finansowych oferujących pożyczki konsumentom, 2013 (s. 40 i n.): “Przekazy te powinny więc być oceniane autonomicznie, w oderwaniu od tego, czy i po wykonaniu jakich czynności konsument może poznać szczegóły danej oferty. Nawet zatem, jeśli po kliknięciu w oznaczenie strony internetowej pożyczkodawcy, konsument zostanie przekierowany na tę stronę, gdzie może uzyskać pełne bądź dodatkowe informacje o pożyczce, nie pozbawia to tych przekazów ich samodzielnego charakteru. Wymienieni pożyczkodawcy nie reklamują w tym wypadku tylko i wyłącznie swoich stron internetowych, ale także wprost swoje konkretne oferty. Jeśli zdecydowali się więc na taką formę reklamy, powinni też uwzględnić ewentualne uwarunkowania techniczne, jakie wynikają z tego faktu dla zakresu i rozmiaru prezentowanych treści. Jak już wspomniano, informacje zawarte w reklamie powinny być przedstawione w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny. Możliwość uzyskania szczegółowych informacji, czy też zweryfikowania ich przez konsumenta z własnej inicjatywy, poprzez przejście na wskazane w reklamie strony internetowe ww. pożyczkodawców, nie ma wpływu na ocenę analizowanych przekazów jako niedopuszczalnych w świetle przepisów u.k.k.”

załącznik: 5505e06613ddf-ReklamaBNPParibas3.jpg” – pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy w myśl którego „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy.”.

Ponadto zarzucił niezgodność reklamy z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;”.

Poinformował również o treści art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U.2014.1497 z późn. zm.) zgodnie z którym:
„Art. 7. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego zawierających dane dotyczące kosztu kredytu konsumenckiego podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny:
1) stopę oprocentowania kredytu wraz z wyodrębnieniem opłat uwzględnianych w całkowitym koszcie kredytu;
2) całkowitą kwotę kredytu;
3) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania.
2. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy, w stosownych przypadkach, dodatkowo podaje konsumentowi:
1) czas obowiązywania umowy;
2) całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta oraz wysokość rat;
3) cenę towaru lub usługi oraz kwotę wszystkich zaliczek w przypadku umowy o kredyt przewidującej odroczenie płatności.”.

Skarżony uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę.
„W imieniu Reklamodawcy – Banku BGŻ BNP Paribas S.A. z siedzibą w Warszawie (następcy prawnego BNP Paribas Bank Polska S.A.) – dalej Bank – przedstawiamy niniejszym nasze stanowisko w sprawie skarg o sygn. akt K/49/15; K/50/15 i K/51/15.
Biorąc pod uwagę treść skarg oraz wszystkie okoliczności sprawy wnioskujemy o oddalenie skargi w całości z uwagi na następujące argumenty.
Bank prowadząc działalność gospodarczą oraz przygotowując materiały reklamowe dba o to, by nie były one wprowadzające w błąd oraz w sposób precyzyjny i zgodny z wymaganiami ustawy o kredycie konsumenckim, w szczególności art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o kredycie konsumenckim. W tym miejscu wskazujemy, że treść art. 7 ust. 1 stanowi w szczególności, że reklamując kredyt konsumencki kredytodawca zobowiązany jest przekazywać niezbędne informacje dotyczące kredytu w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny. Biorąc pod uwagę ten ostatni wymóg należy wskazać, że ustawodawca nie wymaga od kredytobiorcy podawania wszystkich informacji na każdej stronie czy odsłonie reklamowanego produktu, co mogłoby nie być czytelne dla konsumenta, ale na reklamie jako całości. W tym miejscu wskazujemy, że tylko całościowe analizowanie materiału reklamowego może być przedmiotem oceny pod kątem zgodności Kodeksem Etyki Reklamy czy wymogami ustawowymi. Wskazujemy, że kwestionowane przez Skarżącego reklamy publikowane w internecie w ocenie Banku same w sobie nie mogą stanowić materiału do oceny pod kątem wyżej wskazanych wytycznych w oderwaniu od całego przekazu jaki został przygotowany dla klientów.
W tym miejscu odnosząc się do argumentów przedstawionych przez Skarżącego a dotyczących stanowiska Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów co do standardów reklam w internecie (Raport z kontroli reklam pozabankowych instytucji finansowych oferujących pożyczki konsumentom, 2013), wskazujemy, że część na którą powołuje się Skarżący odnosi się do reklam w serwisie www.google.pl. Reklamy w tym serwisie, które kwestionował w swoim raporcie Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, są specyficznym rodzajem reklam, które mają na celu promowanie strony internetowej danego pożyczkodawcy (w szczególności strony głównej – tzw. reklamy adwords). Innymi słowy, informacje o reklamowanym produkcie choć dostępne na docelowej stronie internetowej wymagają od przeglądającego szeregu czynności, zmierzających do odnalezienie reklamowanego produktu. W analizowanej sprawie przedstawionej przez Skarżącego (co do wszystkich reklam) taka sytuacja nie miała miejsca. Krótkie banery internetowe po kliknięciu na nie przekierowywały bezpośrednio do strony produktowej (tzw. landing page), na której znajdowały się wszystkie wymagane ustawowo informacje, w tym w szczególności w zakresie danych dotyczących kosztów reklamowanego kredytu (czego nie kwestionuje sam Skarżący). Informacje przedstawiane na stronie docelowej były natomiast informacjami pełnymi, wyczerpującymi i w szczególności precyzyjnymi co do rodzaju oferowanego produktu.
Dowód – screen z landing page (kredyt samochodowy – skarga K/51/15)
Treść disclaimera:
RRSO = 10,11% na dzień 20.01.2015 r. dla przykładu reprezentatywnego kredytu na zakup używanego samochodu w wieku do 10 lat, w cenie 47 500 zł, z wpłatą własną 11 000 zł, zabezpieczeniem kredytu w formie cesji praw do odszkodowania z polisy AC oraz przewłaszczeniem kredytowanego pojazdu. Okres kredytowania 48 miesięcy, oprocentowanie 5,99% w skali roku, prowizja 2 737,50 zł, odsetki 5 095,39 zł. Całkowita kwota kredytu 36 500 zł, całkowity koszt kredytu 7 832,89 zł, całkowita kwota do zapłaty 44 332,89 zł, wysokość raty miesięcznej 923,60 zł. Szczegóły oferty dostępne w oddziałach. Numer 1 wg zestawienia TotalMoney.pl z 21.01.2015 r. dla kredytu 30 000 zł na 84 miesiące dla pojazdów powyżej 5 lat.
Dowód – screen z landing page (kredyt gotówkowy – skarga K/50/15, K/49/15) :
Treść disclaimera:
Oprocentowanie 5,90% w skali roku dotyczy kredytu min. 25 000 PLN na okres 12-24 miesięcy w ofercie z ubezpieczeniem. RRSO dla kredytu gotówkowego w ofercie promocyjnej w kwocie 18 123,88 zł, udzielonego na 48 miesięcy, oprocentowanego w skali roku 9,40%, z prowizją 3,99%, składką ubezpieczenia 1 428,48 zł doliczoną jednorazowo do kwoty kredytu, na dzień 09.06.2015 r. wynosi 17,33%. Całkowita kwota do zapłaty: 21 831,15 zł, rata kredytu: 454,82 zł, całkowita kwota kredytu: 16 000 zł. Szczegóły promocji dostępne w Oddziałach Banku i na stronie www.bgzbnpparibas.pl. Oferta ważna do 30 września 2015. Numer 1 wg zestawienia Comperia i TotalMoney.pl z 20.01.2015 r. oraz Bankier.pl z 21.01.2015 r. dla kredytu 25 000 zł na 48 miesięcy .
W konsekwencji stanowisko Skarżącego wskazujące na naruszenie przez Bank art. 8 czy art. 10 ust. 1 pkt. a Kodeksu Etyki Reklamy, czy też art. 7 ust. 1 i 2 są bezprzedmiotowe. W ocenie reklamodawcy każdy potencjalny klient bez konieczności wykonywania skomplikowanych czynności (przeszukiwania strony internetowej) miał możliwość zapoznać się z jasnymi i nie budzącymi wątpliwościami dotyczącymi reklamowanego produktu. W konsekwencji wobec braku przesłanego do stwierdzenia naruszenia po stronie Banku wnosimy o oddalenie wszystkich skarg w całości.” – pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy zarzucanych przez Skarżącego.
Zdaniem Zespołu Orzekającego reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Zespół Orzekający oddalił także zarzut dotyczący wprowadzania konsumentów w błąd co do właściwości reklamowanego produktu oraz nadużywania zaufania odbiorców i wykorzystywania ich braku doświadczenia lub wiedzy i wyraził opinię, iż w tym zakresie przedmiotowa reklama przedstawiała w odpowiedni sposób właściwości reklamowanego kredytu samochodowego. Zespół Orzekający zwrócił uwagę, że szczegółowe informacje w zakresie oprocentowania były zawarte na stronie internetowej do której przenosił baner po kliknięciu „sprawdź”, a kredyt samochodowy z oprocentowaniem przedstawionym w reklamie już od 4,99% był dostępny dla konsumentów. Zespół Orzekający stwierdził, że tekst reklamy powinien być odczytywany całościowo, a nie w rozbiciu na poszczególne elementy.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.