Uchwała Nr ZO/010/24o z dnia 14 lutego 2024 roku Zespołu Orzekającego w sprawie o sygn.: KER/233/23
Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
- Teresa Wierzbowska – członkini
- Maciej Lissowski – członek
- Olaf Krynicki – przewodniczący
na posiedzeniu w dniu 14 lutego 2024 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt KER/233/23, złożonej na podstawie pkt 12 Regulaminu Rozpatrywania Skarg przez konsumenta (dane w aktach sprawy) przeciwko Mediovo sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w sprawie reklamy agencji social media, dokonał oceny stosowanego przekazu reklamowego.
OPINIA – OCENA PRZEKAZU REKLAMOWEGO
Działając w interesie publicznym i w zakresie doświadczeń wyniesionych ze współpracy z organizacjami konsumenckimi, Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a także organizacjami promującymi standardy rynku reklamy w innych krajach, jak i na poziomie międzynarodowym (w tym The European Advertising Standards Alliance EASA) oraz mając na celu ochronę interesów konsumentów, Komisja Etyki Reklamy dokonała analizy przedstawionego przekazu reklamowego pod kątem zgodności z powszechnie przyjętymi zasadami etyki oraz dobrymi praktykami rynkowymi.
W skardze skierowanej do Komisji Etyki Reklamy (dalej także: „KER”) konsument (dalej także: „Skarżący”) wskazał, że Mediovo sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej także: „Skarżona”) stosowała reklamę zewnętrzną posługującą się wulgarnym, dyskryminującym językiem.
Zgodnie ze skargą:
“Twoja stara przepala budżet *stara agencja social media
Wybierz agencję która zapewni Ci konkretne wyniki! Wybierz Mediovo!
Ta reklama jest seksistowska, ponieważ zdjęciem jak i przekazem nawiązuje do kobiety, która tylko „przepala budżet”. Reklamę agencji marketingowej dałoby się zrobić na mnóstwo innych sposobów nie poniżając kobiet i nie pokazując je jako istoty, co tylko się zajmują wydawaniem pieniędzy.
Przekaz został zakwalifikowany jako potencjalnie naruszający zasady etyki reklamy w zakresie wskazanym w art. 2 ust. 1 i art. 4 Kodeksu Etyki Reklamy.
Art. 2
- Działania objęte postanowieniami Kodeksu będą wykonywane z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.
Art. 4
Reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość.
Skarżona nie przedstawiła stanowiska w sprawie.
Zespół Orzekający uznał, iż skarżony przekaz narusza ogólnie przyjęte normy etyczne.
Skarżona reklama, ma formę zewnętrznego baneru, umieszczonego na budynku mieszkalnym. Na pierwszym planie znajduje się kobieta z banknotami w dłoni, które płoną. Powyżej sylwetki kobiety zamieszczony jest napis: ,,Twoja stara przepala budżet. *twoja stara agencja social media. Wybierz agencję, która zapewni Ci konkretne wyniki! Wybierz Mediovo!”
W ocenie KER przekaz posługuje się pogardliwym językiem, który w przestrzeni reklamy nie powinien mieć miejsca. Słowa ,,twoja stara” w obraźliwy sposób nawiązują do określenia kobiety. Zdaniem Zespołu Orzekającego zastosowanie gry słów, jaką posłużyła się Skarżona, nie jest adekwatne w przestrzeni reklamy, tym bardziej usług marketingowych.
Skarżona, jako podmiot kreujący rynek reklamy, powinna dochować szczególnej staranności w zakresie jakości tworzonych przekazów i wykazywać się zwiększoną uważnością co do przestrzegania powszechnie przyjętych zasad etyki. Przekazy z pewnością nie mogą posługiwać się wulgarnym czy pogardliwym językiem i dyskryminować jakiejkolwiek grupy społecznej.
W razie jakichkolwiek dodatkowych pytań prosimy o kierowanie ich do Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy w sposób wskazany na naszej stronie internetowej www.radareklamy.pl. Postaramy się udzielić wszelkich możliwych informacji oraz porad mogących zagwarantować najwyższe standardy etyczne oraz przestrzeganie dobrych praktyk rynkowych na rynku reklamowym w Polsce.
Zdania odrębne
Brak.
Zgodnie z pkt. 59 w zw. z art. 35 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, Skarżący może odwoływać się od Uchwały Zespołu Orzekającego w terminie dziesięciu dni roboczych od doręczenia Uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane Zespołowi Orzekającemu w dacie podjęcia Uchwały, od której Strona wnosi odwołanie.