Uchwała Nr ZO 134/13 w sprawie reklamy firmy Nestlé Polska S.A.

Uchwała Nr ZO 134/13
z dnia 17 grudnia 2013 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/114/13

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Wojciech Kowalczyk – przewodniczący,
2) Anna Oborska – członek,
3) Andrzej Garapich – członek,

na posiedzeniu w dniu 17 grudnia 2013 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/114/13 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko Nestlé Polska S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony), dotyczącej reklamy internetowej

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/114/13.
Przedmiotem skargi była reklama internetowa mleka następnego GERBER2 przeznaczonego dla dzieci powyżej 6 miesiąca życia.

Skarżąca w prawidłowo złożonej skardze podniosła:
„opis reklamy: Mleko następne GERBER2 – pozytywna opinia, stosowane w Centrum Zdrowia Dziecka. Plus wielkie rzucające sie w oczy logo tegoż to Centrum.
Treść skargi: Fakt, iż mleko następne GERBER2 zostaje tutaj powiązane i zareklamowane za pośrednictwem wzmianki Centrum Zdrowia Dziecka zasługuje według mnie na bycie zakwalifikowanym jako złamanie międzynarodowego kodu reklamy substytutów mleka Międzynarodowej Organizacji Zdrowia, której to Polska jest sygnatariuszem. Reklama ta wprowadza rodziców w błąd, dając im złudne poczucie iż mleko to jest zdrowsze niż np karmienie piersią ponieważ jest oficjalnie zaakceptowane przez taki autorytet w dziedzinie zdrowia, jak Centrum Zdrowia Dziecka.”-pisownia oryginalna

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej, co jest niezgodne z art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy.

Wniósł także o uznanie reklamy za niezgodną z art. 8 Kodeksu Etyki Reklamy, w myśl którego „reklama nie może nadużywać zaufania odbiorcy, ani też wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy”.

Wniósł również o uznanie reklamy za sprzeczną z art. 10 ust. 1 a) Kodeksu Etyki Reklamy, zgodnie z którym „ponadto reklamy nie mogą wprowadzać w błąd jej odbiorców, w szczególności w odniesieniu do:
a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody, daty produkcji, przydatności, ilości, pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego produktu;

Skarżony uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:
„W odpowiedzi na skargę konsumencką, która wpłynęła do naszej firmy za pośrednictwem Państwa Organizacji w dniu 15 października br., wnosimy o oddalenie skargi z uwagi na brak naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy. Jednoczesnej składamy następujące wyjaśnienia:
Niesłuszny jest zarzut skarżącego, iż przedmiotowa reklama narusza zasady Międzynarodowego Kodeksu Marketingu Produktów Zastępujących Mleko Kobiece (Kodeks WHO). Zaskarżona reklama dotyczy mleka następnego Gerber 2 przeznaczonego dla dzieci powyżej 6 miesiąca życia, podczas gdy powołany w skardze Kodeks WHO dotyczy mieszanek mlecznych dla niemowląt do 6 miesiąca życia. Na marginesie podnosimy, iż Kodeks WHO nie jest wiążącym aktem prawnym, a jedynie zbiorem przepisów, które poszczególni producenci żywności dla niemowląt, w tym również Nestle Polska SA, dobrowolnie zgadzają się przestrzegać.

Nie zgadzamy się również ze stwierdzeniem skarżącego, iż przedmiotowa reklama wprowadza odbiorców w błąd poprzez powołanie się na stosowanie produktu przez Centrum Zdrowia Dziecka, co ma sugerować, iż mleko następne Gerber 2 jest zdrowsze niż karmienie piersią. Informacja zawarta w reklamie o muskaniu przez mleko następne Gerber 2 pozytywnej opinii Centrum Zdrowia Dziecka oraz o stosowaniu tego produktu przez Centrum Zdrowia Dziecka jest stwierdzeniem faktu – reklamowany produkt rzeczywiście uzyskał pozytywną opinię CZD i rzeczywiście jest stosowany przez CZD w przypadkach, w których karmienie piersią nie jest możliwe, o czym również jest wzmianka w reklamie. Ponadto, Nestle Polska SA ma zawartą umowę z Centrum Zdrowia Dziecka pozwalającą na stosowanie zacytowanych komunikatów. W naszej ocenie na podstawie przytoczonych wyżej komunikatów nie można sformułować wniosku, iż reklamowany produkt jest lepszy, zdrowszy niż mleko matki i takich sugestii nasza reklama nie zawiera. Zwracamy uwagę, iż na naszych stronach internetowych poświęconych mlekom modyfikowanym w sposób jednoznaczny informujemy czytelników, iż karmienie piersią jest najodpowiedniejszym sposobem żywienia niemowląt. Internauta wchodząc na naszą stronę www.gerber.pl zostaje od razu poinformowany o zaleceniu karmienia piersią przez pierwsze 6 miesięcy życia niemowląt, a przy przejściu na stronę poświęconą mlekom początkowym otrzymuje rozbudowaną informację o wyższości karmienia piersią nad innymi sposobami żywienia niemowląt.

W związku z powyższym skarga zasługuje na oddalenie.” – pisownia oryginalna

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia zarzucanych przez Skarżącą norm Kodeksu Etyki Reklamy.

Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z dobrymi obyczajami.
Zdaniem Zespołu Orzekającego reklama nie zachęca rodziców do nieodpowiedzialnych zachowań i nie nadużywa zaufania odbiorców, ani też nie wykorzystuje ich braku doświadczenia lub wiedzy.
Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie utrwalania negatywnych wzorców żywieniowych.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 16 maja 2012r., stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.