Uchwała Nr ZO 137/17 w sprawie reklamy zewnętrznej firmy AMOCARAT S.A.

Uchwała Nr ZO 137/17

z dnia 27 kwietnia 2017 roku

Zespołu Orzekającego

w sprawie sygn. Akt:

K/151/16

 

1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:

1) Mikołaj Janicki – przewodniczący,

2) Joanna Łodygowska – członek,

3) Jarosław Sobolewski – członek,

 

na posiedzeniu w dniu 27 kwietnia 2017 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/151/16 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie zewnętrznej firmy AMOCARAT S.A. z siedzibą miejscowości Czaniec (dalej: Skarżony)

postanawia oddalić skargę.

2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:

Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/151/16.

Przedmiotem skargi była reklama zewnętrzna bielizny damskiej.

Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:

„Oburzająca reklama z bielizną erotyczną. Witam, niedawno na ulicy Ładnej (przed budynkiem PZZ), na przeciwko ulicy Czyżyńskiej obok przystanku Tauron Arena Kraków Wieczysta widnieje oburzająca reklama z damską, erotyczna bielizną, moje dzieci to oglądają (nie tylko moje) ostatnio córka zapytała mnie czy tej Pani nie jest zimno a potem moja córka nie chciała ubrać rajstopek do przedszkola bo , «przecież Pani na reklamie też ich nie ma» nie życzę sobie takich reklam – przecież nasze dzieci to oglądają! Proszę coś w tym kierunku poczynić bo to nie jest pierwszy raz.” – pisownia oryginalna.

W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.

Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.

Wniósł również o uznanie reklamy za niezgodną z art. 25 Kodeksu Etyki Reklamy, według którego „reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi”.

Ponadto, arbiter-referent poinformował, że zgodnie z art. 32 Kodeksu Etyki Reklamy „przepisy zawarte w art. 22-31 stosuje się odpowiednio również do reklam, które nie są bezpośrednio skierowane do dzieci, jednak dzieci są ich odbiorcami ze względu na formę oraz miejsce i sposób prezentowania reklam. Dotyczy to w szczególności reklam emitowanych w telewizji w sąsiedztwie audycji dla dzieci, reklam wyświetlanych w kinach przed seansami filmów dla dzieci oraz reklamy zewnętrznej”.

Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.

Skarżony nie złożył w wyznaczonym terminie pisemnej odpowiedzi na skargę.

3. Zespół Orzekający zważył co następuje:

Zespół Orzekający nie podzielił zarzutów Skarżącej, uznając, że w przedmiotowej reklamie nie przekroczono dopuszczalnych granic obyczajowości.

Zespół Orzekający uznał, że przedmiotowa reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej i nie zagraża fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi dzieci i młodzieży.

Zespół Orzekający zwrócił uwagę, że ukazanie w reklamie kobiecego ciała było uzasadnione rodzajem reklamowanego produktu jakim jest bielizna.

W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.

Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.