UCHWAŁY
Uchwała Nr ZO 136/17 w sprawie reklamy radiowej PLUS GSM
Uchwała Nr ZO 136/17
z dnia 27 kwietnia 2017 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt:
K/150/16
1. Zespół Orzekający Komisji Etyki Reklamy, działającej przy Związku Stowarzyszeń Rada Reklamy, w składzie:
1) Mikołaj Janicki – przewodniczący,
2) Joanna Łodygowska – członek,
3) Jarosław Sobolewski – członek,
na posiedzeniu w dniu 27 kwietnia 2017 roku, po rozpatrzeniu skargi o sygnaturze akt K/150/16 złożonej, na podstawie pkt. 7 Regulaminu Rozpatrywania Skarg, przez konsumenta (bliższe dane w aktach sprawy), (dalej: Skarżący), przeciwko reklamie radiowej firmy POLKOMTEL S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej: Skarżony)
postanawia oddalić skargę.
2. Zespół Orzekający ustalił, co następuje:
Do Komisji Etyki Reklamy wpłynęła skarga o sygn. K/150/16.
Przedmiotem skargi była reklama radiowa formie usług telekomunikacyjnych sieci PLUS GSM.
Skarżący w prawidłowo złożonej skardze podniósł, iż:
„Piosenkę reklamową śpiewa «renifer» na melodię «Przybieżeli do Betlejem». W moim odczuciu jest to wyjątkowy brak taktu i poszanowania dla uczuć religijnych słuchaczy. To oburzające, że na melodię «…chwała na wysokości…» słyszymy (nie pamiętam dokładnie, ale trzymam konwencję) «50 giga internetu, 50 giga internetu…».
Odnoszę wrażenie że twórcy reklamy pomylili sobie neutralne, świąteczne piosenki w stylu «Jingle Bells» z utworami wymagającymi nieco więcej szacunku. Żywię nadzieję, że reklama ta zniknie z eteru..” – pisownia oryginalna
W czasie posiedzenia skargę przedstawiał i popierał arbiter-referent.
Arbiter-referent wniósł o uznanie reklamy za sprzeczną z dobrymi obyczajami (art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy) oraz zarzucił, że reklama nie była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej.
Skarżony nie uczestniczył w posiedzeniu.
Skarżony złożył pisemną odpowiedź na skargę o następującej treści:
„STANOWISKO SKARŻONEGO w sprawie skargi konsumenckiej o sygn.: K/150/16
W imieniu Polkomtel Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, w oparciu o załączone pełnomocnictwo, przedstawiam odpowiedź na skargę konsumencką o sygnaturze wskazanej powyżej i wnoszę o umorzenie postępowania, względnie oddalenie skargi w całości.
U z a s a d n i e n i e
W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na fakt, że Kodeks Etyki Reklamy jest przejawem samoregulacji i nie zawiera przepisów prawa powszechnie obowiązującego. W art. 1 ust. 2 Kodeksu wprost wskazano, iż «Kodeks nie stanowi zbioru norm zastępujących bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa, a jedynie zawiera zbiór zasad nakładających na podmioty nim objęte dodatkowe ograniczenia, niezależnie od obowiązujących przepisów prawa.».
Polkomtel Sp. z o.o. nie jest sygnatariuszem Kodeksu, nigdy nie zobowiązywała się również do jego stosowania. Bezpodstawne jest więc czynienie Polkomtel Sp. z o.o. zarzutu, że naruszyła Kodeks, którego nie miał obowiązku stosować.
Oczywistym jest przy tym, że akty samoregulacji (np. kodeksy dobrych praktyk), takie jak m.in. Kodeks Etyki Reklamy, wiążą tylko podmioty, które zobowiązały się je stosować.
Co więcej, przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie zawierają sankcji nawet za niestosowanie się do takich kodeksów dobrych praktyk przez podmioty, które zobowiązały się je przestrzegać. Sankcjonowane jest wyłącznie nieprzestrzeganie kodeksu dobrych praktyk, do którego przedsiębiorca dobrowolnie przystąpił, jeżeli przedsiębiorca ten informuje w ramach praktyki rynkowej, że jest związany kodeksem dobrych praktyk – jako zakazana praktyka rynkowa stanowiąca działanie wprowadzające w błąd (art. 5 ust. 2 pkt 4) ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym).
Biorąc powyższe pod uwagę niedopuszczalne jest ocenianie działań Polkomtel Sp. z o.o. jako naruszających postanowienia Kodeksu Etyki Reklamy. Polkomtel Sp. z o.o. nie będąc związana Kodeksem nie mogła go naruszyć.
Z daleko posuniętej ostrożności procesowej, Skarżony uważa, że skarga jest bezpodstawna i jest wyłącznie wynikiem subiektywnego błędnego odbioru reklamy. Reklama nawet hipotetycznie nie narusza art. 2 ust. 1 Kodeksu Etyki Reklamy. Działania reklamowe Skarżonego prowadzone są z należytą starannością, zgodnie z dobrymi obyczajami, w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji.
Niezależnie od powyższego, kwestionowana reklama nie jest już stosowana.
Podsumowując, skarga nie zasługuje na uwzględnienie, zarówno z przyczyn formalnych, jak i merytorycznych.
W związku z powyższym wnoszę jak w petitum niniejszego pisma.” – pisownia oryginalna
3. Zespół Orzekający zważył co następuje:
Zespół Orzekający nie dopatrzył się w przedmiotowej reklamie naruszenia norm Kodeksu Etyki Reklamy zarzucanych przez Skarżącego i uznał, że reklama była prowadzona w poczuciu odpowiedzialności społecznej i zgodnie z dobrymi obyczajami.
W związku z powyższym, na podstawie pkt 37 ust. 1) lit b) Regulaminu Rozpatrywania Skarg Zespół Orzekający orzekł jak w pkt 1 uchwały.
Zgodnie z pkt.50 Regulaminu Rozpatrywania Skarg z dnia 4 listopada 2014r., Stronom przysługuje prawo do odwołania się od uchwały Zespołu Orzekającego w terminie 10 dni od daty doręczenia uchwały. Podstawę odwołania mogą stanowić wyłącznie nowe fakty i dowody, nieznane zainteresowanej stronie w dacie podjęcia przez Zespół Orzekający uchwały.
Zdanie odrębne do Uchwały Nr ZO 136/17
z dnia 27 kwietnia 2017 roku
Zespołu Orzekającego
w sprawie sygn. Akt: K/150/16
Członek Zespołu Orzekającego Pan Jarosław Sobolewski, który zgłosił votum separatum, zgodził się z opinią Skarżącego, iż w rozpatrywanej reklamie wyraźnie słychać linię melodyczną nawiązującą do kolędy „Przybieżeli do Betlejem”. W świetle innych uchwał Komisji Etyki Reklamy, wykorzystywanie kolęd do celów reklamowych stanowi naruszenie art. 2 ust. 1 Kodeksu, ponieważ pieśni religijnych nie powinno się wykorzystywać w celach komercyjnych.
